به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است: بی‌توجهی و تحقیر حقوق بشر، وجدان انسانی را نشانه گرفته و به اعمال اقداماتی وحشیانه علیه بشر منجر شده است؛ امروزه مردم خواهان جهانی هستند که در آن، آزادی بیان و باور میان مردم عادی ترویج دارد. بدیهی است که همه افراد در شرایطی برابر و منزلتی یکسان به دنیا می‌آیند و از وجدان برابر نیز برخوردار هستند که در صورت تقویت آن، می‌توان جهانی سرشار از برادری و صلح به وجود آورد.
در این میان، سازمان ملل متحد نیز برای ترویج وجدان و صلح در میان مردم، وظایفی به عهده دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نجات نسل‌های آینده از تازیانه جنگ اشاره کرد که این امر به سهم خود مستلزم ترویج فرهنگ صلح میان مردم جهان است که می‌تواند از طریق پرورش نگرش بشر در راستای ارزش‌ها و رفتارها محقق شود و در نهایت آزادی، عدالت و دموکراسی را در جهان حاکم کند. در واقع، روز جهانی وجدان به منظور احترام به رعایت حقوق بشر، افزایش تاب‌آوری انسانی و همبستگی میان آنان برگزار می‌شود که در نتیجه تحقق آن، پایان خشونت و حل مشکلات پیش روی انسانی را از طریق گفت‌وگو در پی خواهد داشت. در این روز، بشر از نیاز به ایجاد شرایطی پایدار و افزایش رفاه، صلح و ترویج روابط دوستانه بیش از پیش آگاه می‌شود و وجدان خود را در راستای احترام به حقوق هم‌نوعانش، بدون توجه به جنسیت، مذهب، زبان، نژاد و رنگ پوست تقویت می‌کند.
ریشه‌های فرهنگ صلح در جهان
مفهوم فرهنگ صلح در ژوئیه سال ۱۹۸۹ در کنگره بین‌المللی صلح در ذهن بشر که توسط یونسکو در ساحل عاج واقع در آفریقای غربی برگزار شد، پا به عرصه وجود گذاشت. از آن زمان به بعد، فرهنگ صلح در میان جهانیان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده و به عنوان ابزاری برای تقویت وجدان مورد استفاده قرار گرفته است. ترویج بیشتر این مفهوم در جهان به اعمال اقداماتی در راستای ایجاد برابری و برادری و مشارکت هر چه بیشتر جامعه مدنی در جنبش‌های جهانی منجر شده است و پیش‌بینی می‌شود نسل‌های بعدی را بیشتر از مزایای وجدان میان بشر بهره‌مند کند.
البته در سیستم سازمان ملل، اساس ترویج فرهنگ صلح به بیش از ۵۰ سال پیش برمی‌گردد؛ یعنی زمانی که از یونسکو خواسته شد این مفهوم را در ذهن بشر ترویج دهد، چراکه برقراری صلح و برابری تا حد زیادی مبتنی بر ساز و کارهای سیاسی و اقتصادی دولت‌ها است؛ بنابراین پایه‌گذاری آن امری ضروری به شمار می‌رفت.
ایجاد فرهنگ صلح
بدون شک ایجاد و ترویج فرهنگ صلح نیازمند اعمال اقدامات آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و مدنی است که در آن‌ها، هر فرد باید دانشی را بیاموزد و مهارت‌های خود را نیز با دیگران به اشتراک بگذارد. این جنبش‌ها، تمام افراد با هر جنسیت، نژاد و ملیتی را در بر می‌گیرد و نوعی استراتژی جهانی به حساب می‌آید که هدف شاخص «ترویج فرهنگ صلح» را جدا از خود فرهنگ در سر می‌پروراند. در این راستا، صلح تنها به معنای نبود تفاوت و کشمکش نیست؛ بلکه فرایندی مثبت، پویا و مشارکتی محسوب می‌شود که مبتنی بر گفت‌وگو است و گرایش به آرامش، دوستی، برابری و برادری را میان بشر تقویت می‌کند.
بنا بر آنچه تا کنون گفته شد، فرهنگ صلح به بهترین شکل ممکن می‌تواند مجموعه‌ای از ارزش‌ها، نگرش‌ها، سنت‌ها، رفتارها و سبک‌هایی از زندگی باشد که به رفاه هر چه بیشتر تمام ساکنان کره خاکی منجر می‌شود و رعایت حقوق بشر را در پی دارد. در چنین شرایطی، زنان و مردان از حقوق برابر برخوردار خواهند بود و همگان خواهند توانست نگرش‌های خود را با آزادی تمام بیان کنند، اصول دموکراسی به خوبی پیاده خواهد شد و هیچ تبعیض نژادی، قومی، جنسیتی و مذهبی در میان بشر محسوس نخواهد بود.
سازمان ملل متحد و فرهنگ صلح
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل (به اختصار، یونسکو) و ائتلاف تمدن‌های سازمان ملل نقش مهمی در تقویت گفت‌وگوی بین فرهنگی ایفا می‌کنند. این دو نهاد، فعالیت‌های مربوط به فرهنگ صلح را سازماندهی می‌کنند و می‌کوشند این مفهوم را از طریق پیاده‌سازی پروژه‌های عملی متعددی در زمینه جوانان، آموزش، رسانه‌های اجتماعی و مهاجرت پیاده کنند. آن‌ها تمام توان خود را به کار گرفته‌اند به همکاری با دولت‌ها، نهادهای بین‌المللی، آموزشگاه‌ها، گروه‌های اجتماعی، رسانه‌ها و بخش‌های خصوصی سراسر جهان بپردازند تا هر چه بیشتر، مفهوم وجدان را در زندگی روزمره بشر بگنجانند و از طریق آن، صلح را برای جهانیان به ارمغان آورند.
نظر شما