به گزارش ایمنا، استفاده از نمک مایع برای ارتقای کیفیت باتری‌های لیتیومی از مقاومت برخی اجزای درونی این باتری‌ها در برابر یکدیگر کاسته است و موجب شده تا ذخیره‌سازی انرژی با سرعت بیشتری انجام شود.
باتری‌های فلزی لیتیومی، ابزار مناسبی برای ذخیره‌سازی انرژی هستند؛ زیرا فلز لیتیوم خالص، چگالی انرژی فوق‌العاده بالایی را در خود دارد؛ بنابراین استفاده از آن به جای گرافیت و مس که یکی از الکترودهای باتری‌های امروزی را تشکیل می‌دهد، می‌تواند دستاوردهای عظیمی را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال به تلفن‌های هوشمند اجازه می‌دهد برای روزها کار کنند یا خودروهای برقی با هر بار شارژ تا مسافت بسیار دورتری حرکت کنند.
تولید این نوع باتری‌ها به دلیل پایدار نبودن، متوقف شده است و یکی از راه‌هایی که دانشمندان برای غلبه بر این مشکل ارائه می‌کنند، تعویض برخی اجزای جامد با اجزای مایع است. بر این مبنا، یون‌های لیتیوم که بار باتری را حمل می‌کنند، از طریق یک ماده الکترولیت مایع و نه جامد جابه‌جا می‌شوند؛ اما این روش نیز کاستی‌هایی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به ناپایداری در سطح مشترک بین الکترولیت و الکترودهای باتری اشاره کرد.
آزمایش با مواد جایگزین اخیراً پیشرفت‌های امیدوارکننده‌ای را به همراه داشته است و دانشمندان لایه‌های محافظ تازه و خمیر کره‌مانندی را به عنوان راه‌حل‌های بالقوه ساخته‌اند. اعضای گروه دانشگاه متروپولیتن توکیو با تولید یک الکترود «شبه جامد» برای استفاده در باتری فلزی لیتیومی به حل این مشکل نزدیک شده‌اند.
محققان بدین منظور از الکترولیت تازه‌ای به نام لیزو استفاده کرده‌اند که به علت استفاده از نوعی مایع یونیزه شده و نمک مایع در ترکیبات آن تداخل و درگیری با آندهای فلزی لیتیومی ندارد و این امر مقاومت بین کاتد و الکترولیت‌های سرامیکی را کاهش می‌دهد.
نمونه اولیه باتری ساخته شده با این فناوری بسیار دیر خالی می‌شود و تا دمای ۶۰ درجه سانتی‌گراد به خوبی عمل می‌کند؛ البته هنوز برای تجاری‌سازی این باتری به بررسی‌های بیشتری نیاز است.
منبع: فارس
نظر شما