به گزارش خبرنگار ایمنا، مسائل متعددی مانند افزایش جمعیت، رشد بیکاری، تمرکز بیش از حد فعالیت‌ها، آسیب‌های اجتماعی، ترافیک، کافی نبودن زیرساخت‌های حمل‌ونقل، بافت‌های فرسوده، حاشیه‌نشینی و اسکان غیررسمی، کمبود منابع آب، آلودگی‌های زیست‌محیطی از جمله چالش‌هایی است که شهروندان تهرانی و مدیران شهری با آن مواجه هستند، مباحثی که علاوه بر پایین آوردن کیفیت زندگی در شهر چهره آن را به‌عنوان پایتخت کشور مخدوش کرده است.
زهرا شمس‌احسان در این خصوص اظهار کرد: بیش از دو سده از آغاز انتخاب تهران به‌عنوان مرکز سیاسی اداری کشور می‌گذرد و این شهر از لحاظ افزایش جمعیت، گسترش افقی و عمودی و تنوع فعالیت‌ها و خدمات همواره روند رو به رشدی را طی کرده است، در حال حاضر جمعیت این شهر به حد اشباع رسیده و خدمات شهری پاسخگوی نیازهای شهروندان نیست.
وی افزود: مخاطرات طبیعی و انسانی موجودیت شهر، زندگی شهروندان و آرامش و رفاه آنان را با تهدید مواجه کرده است.
عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: مدیریت شهری یک سازمان گسترده متشکل از عناصر و اجزا رسمی و غیررسمی مؤثر و ذی‌ربط در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و کالبدی حیات شهری با هدف اداره، کنترل و هدایت توسعه همه‌جانبه و پایدار شهر است.
وی گفت: کارایی مدیریت شهری وابستگی مشخصی به عوامل زمینه‌ای مانند ثبات سیاسی، یکپارچگی اجتماعی، رونق اقتصادی و نیز عوامل دیگری شامل مهارت و انگیزه‌های سیاستمداران و اشخاص استفاده‌کننده از این سیاست‌ها دارد، تحت این شرایط چارچوب و ویژگی‌های سازمانی حکمرانی شهری به ویژه نقش اجرایی بخش دولتی، بخش خصوصی و شهروندان تأثیر بسیار تعیین‌کننده‌ای در موفقیت آن ایفا می‌کند.
شمس‌احسان اضافه کرد: توسعه شهر تهران طی چند دهه اخیر، تابع سیاست و برنامه جامع و همه‌جانبه نبوده است، در سطح منطقه کلان‌شهری (مجموعه شهری تهران و شهرهای اطراف آن)، توجه نکردن به ساماندهی اسکان جمعیت و استقرار فعالیت‌ها و توسعه و عمران شهرها و آبادی‌ها، علاوه‌بر تشدید آسیب‌ها و مخاطرات گسترده زیست‌محیطی و اجتماعی در منطقه، موجب فشار بیش از اندازه بر حکمرانی شهر تهران شده است.
وی گفت: مدیریت شهری درگیر مسائل و چالش‌های زندگی روزمره است تجمع و انباشت مسائل حل نشده تهران، موضوعی است که جز با اتکا به تحقیقات و پژوهش‌های راهبردی تدبیر آن ممکن نخواهد بود. تهران در سال‌های متمادی مسیری را طی می‌کند که برخلاف آینده ترسیم شده در سند چشمانداز و اسناد فرادست خود است و اقدامات انجام شده، بیشتر به عنوان مُسکن بوده است تا درمان بیماری‌های پیشرو.
عضو شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به بحث مسئولیت اجتماعی مدیریت شهری، افزود: مسئولیت اجتماعی مدیریت شهری یک چارچوب و محدوده اخلاقی است که مدیریت شهری در برابر شهر و شهروندان دارد تا منافع و انتظارات اخلاقی، اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی تمام ذی‌نفعان را برآورده کند. مسئولیت اجتماعی در حوزه قانونی، اصلاح قوانین شهری منطبق با نیازهای جامعه و رفع موانع قانونی است در حوزه اجتماعی این مسئولیت را برنامه‌ریزی جهت بهبود رفاه اجتماعی و اقدامات پیشگیرانه در جهت کاهش آسیب‌های اجتماعی دانست.
وی اضافه کرد: مسئولیت مدیریت شهری در حوزه اقتصادی را اتصال اقتصاد شهری به اقتصاد جهانی، اصلاح ساختار و فرآیندها در جهت خدمت‌رسانی بهینه به شهروندان، کاهش هزینه‌های مدیریت شهری و افزایش بهره‌وری است.
نظر شما