آموزشگاه‌هایی که نه تجاری هستند و نه هنری!

آموزشگاه در تعریف خود به مکانی گفته می‌شود که در آنجا به افراد در زمینه‌های مختلف آموزش‌هایی ارائه می‌شود؛ اما با درنظرگرفتن رویکرد آموزشگاه‌ و دانشگاه‌، این موضوع مطرح می‌شود که کدام‌یک اهمیت دارد؛ مهارت بدون مدرک یا مدرک بدون مهارت!

به گزارش خبرنگار ایمنا، در یک بررسی ساده متوجه می‌شویم که آموزش‌های هنری به‌خصوص در زمینه هنرهای نمایشی، همواره در صدر علاقه‌مندی افراد مختلف قرار گرفته است؛ اما طی دو سال اخیر، گسترش بیماری کرونا بر فعالیت آموزشگاه‌های ویژه هنر نیز اثرگذار بوده است؛ به‌طوری‌که برخی از آموزشگاه‌های هنری در سطح شهر اصفهان تعطیل شده‌اند و برخی دیگر از لحاظ مالی در تنگنا قرار گرفته‌اند. این شرایط موجب شده است که این آموزشگاه‌ها بیش از آموزش‌های کاربردی، بر مسائل مالی تمرکز کنند تاجایی‌که خروجی آموزشگاه‌ها برای برخی از مدیرانِ آموزشگاهی دغدغه و هدف نیست.

در این خصوص با «جواد بدیع‌صنایع»، مدیر آموزشگاه جام‌جم و «نرگس صابری»، مدیر آموزشگاه نارسیس به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:

اهمیت منافع هنری و معنوی در کنار منفعت مالی

جواد بدیع‌صنایع، بابیان اینکه برخی از آموزشگاه‌های موجود در شهر اصفهان تنها به منفعت مالی توجه می‌کنند، گفت: باید در کنار منفعت مالی به منافع هنری و معنوی نیز توجه کرد. از این رو در آموزشگاه جام‌جم سعی شده است که یاریگر افرادی باشیم که طالب آموختن هنر هستند؛ درنتیجه، از اصفهان به تهران نروند و ما نیز مجبور نباشیم همان شخصیت‌ها را به اصفهان بیاوریم که در این آموزشگاه تدریس کنند. با این رویکرد، هزینه‌ها بیشتر خواهد شد و منافع مالی نیز بازگشتی نخواهد داشت اما توانسته‌ایم تأثیرگذار باشیم.

این تهیه‌کننده بازنشسته رادیو با بیان اینکه رسیدن یک هنرمند به عرصه ظهور و تجلی، پروسه زمانبری است، افزود: متأسفانه در جامعه ما اکثر فعالیت‌ها در قالب تئوری خلاصه می‌شود؛ درحالی‌که تا وقتی افراد به عرصه فعالیت عملی وارد نشوند به نتیجه نمی‌رسند. بنابراین فلسفه وجودی آموزشگاه‌ها این است که افراد آنچه را که در سیستم آموزشیِ نظام آموزش و پرورش تجربه نکرده و به آن نرسیده‌اند، در آموزشگاه‌ها تجربه کنند و درواقع راه میانبری برای فعالیت آن‌ها روی صحنه ایجاد شود.

مدیر آموزشگاه جام‌جم با بیان اینکه دانشگاه بر رفتار و افکار فرد تأثیر بسیاری دارد، اظهار کرد: دلیل حضور اکثر مراجعان به آموزشگاه، اشباع کردن روحیه خود است تا بتوانند پاسخگوی خواسته‌های روحی خود باشند و همین موضوع، تفاوت دانشگاه و آموزشگاه و افرادی است که به این مراکز مراجعه می‌کنند.

توجه به ضرورت فعالیت گروهی در هنر

نرگس صابری، مدیر آموزشگاه نارسیس نیز با بیان اینکه آموزشگاه‌ها در اصفهان نه تجاری هستند و نه هنری، گفت: اگر مدیر یک آموزشگاه بگوید فقط به دیدگاه هنری آن توجه دارد و به دنبال مسائل مالی نیست، محکوم به شکست است. متأسفانه افراد با تجربه در زمینه اقتصادی و مالی نیز در کنار آموزشگاه‌ها وجود ندارند و درنتیجه، خروجی خوبی نخواهند داشت. صدور مجوز برای تأسیس آموزشگاه‌ها نیز با اشکالاتی همراه است؛ به طوری‌که در سازمان فنی و حرفه‌ای بدون تخصص لازم به افراد مجوز داده می‌شود و در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز صرفاً داشتن مدرک تحصیلی، معیاری برای صدور مجوز محسوب می‌شود.

این بازیگر افزود: در تمام دنیا قطعیتی در کلاس و به صورت کلی در فعالیت هنری وجود ندارد. آموزشگاه‌ها موظفند تا راه درستِ رشد را نشان دهند و انگیزه ایجاد کنند تا افراد بتوانند به سمت جلو حرکت کنند؛ اما نمی‌توان آن‌ها را تا لحظه آخر همراهی کرد تا به مقصد برسند. جدا از این موارد، قرار است هر شخص با شرکت در کلاس‌های بازیگری از تکنیک‌های فن بیان و تسلط به بدن و روان در زندگی شخصی استفاده کند تا بتواند بخشی از تنش‌های زندگی را از خود دور کند و صرفاً خروجی هنری مورد نظر نیست. اما با این حال همه فیلم‌سازان شهر اصفهان یا افرادی که از دیگر استان‌ها برای فیلم‌سازی به این شهر مراجعه می‌کنند، آموزشگاه‌ها را به‌عنوان بهترین بستر برای تأمین بازیگر می‌شناسند.

این بازیگردان در پاسخ به این پرسش که بین تهران و اصفهان کدام شهر را برای پیشرفت مناسب می‌بینید، گفت: با توجه به اینکه هم در شهر تهران و هم اصفهان آموزشگاه داریم، در هر دو شهر، بستر بسیار مناسبی فراهم شده است و اگر می‌خواهیم به تولید هنری فکر کنیم، شهر مهم نیست. در هر شهری که زندگی می‌کنید، شهرت نسبی در ارتباط با فعالیت خود پیدا می‌کنیم، اما هدف شهرت نیست. هنر ما بستگی به رسانه دارد و تئاتر و سینما تابلوی رسانه است و با توجه به اینکه در تهران پروژه‌ها در سطح ملی کار می‌شود و استانی نیستند، خروجی بهتری می‌گیرند؛ اما در اصفهان نیز می‌توان فعالیت هنری را شروع کرد و در سطح استانی به شهرت نسبی رسید.

این مدرس بازیگری بابیان اینکه هنرجویان نباید منفعل باشند، افزود: فعالیت هنری به معنای جمع کردن یک گروه است و افراد حرفه‌ای، یاد گرفته‌اند که کار خود را به صورت گروهی انجام دهند؛ اما چرا نباید در شهرستان‌ها نیز گروهی داشته باشیم و فقط به این فکر کنیم که گروه را در تهران پیدا کنیم.

وی با بیان اینکه نسبت به نسل امروز نگاه بدبینانه داریم، گفت: هنرجویان آمده‌اند که یاد بگیرند و من به عنوان معلم، وقتی لطافت کلام و رفتار مناسب نداشته باشم، هنرجو فکر می‌کند من یک الگو هستم و از من برداشت می‌کند. از دیدگاه من این مربیان هستند که باید اصلاح شوند تا شاگردان.

مدیر آموزشگاه نارسیس با اشاره به برگزاری جشنواره درون آموزشگاهی در این مؤسسه، گفت: هنرجویان آموزشگاه نارسیس از ابتدای تأسیس تا امروز، حتی اگر یک جلسه در کلاس‌ها شرکت کرده باشند می‌توانند در این جشنواره شرکت کنند. در هر دوره از جشنواره سالانه، ۲۹ نمایش صحنه‌ای، ۱۰ نمایش فیزیکال و ۱۵ فیلم از هنرجویان داشته‌ایم که به جشنواره وارد خواهد شد تا با یکدیگر رقابت کنند و نفرات برگزیده انتخاب شوند. این اتفاق باعث خواهد شد که هنرجویان تجربه یک بار روی صحنه رفتن را تجربه کنند؛ حتی اگر در آینده در عرصه سینما و تئاتر حضور نداشته باشند.

کد خبر 560336

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.