به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سازمان غیردولتی میلان، به نام Angeli dei Navigli (یا فرشتگان کانال‌ها)، گزارش داد که کف کانال‌های مجاور مناطق اصلی اجرای تفریحات در میلان به معنای واقعی کلمه با نی‌های پلاستیکی اشباع شده است. موضوع همان‌طور که مشخص است، پیچیده و بحرانی است.
پیش از این، شهر میلان در سال ۲۰۱۶ پلاستیک‌ها را در غذاخوری‌های مدارس با مواد زیست‌تخریب‌پذیر جایگزین کرده بود، با این ادعا که هر سال ۷۲۰ تن پلاستیک صرفه‌جویی می‌شود.
Naviglio Grande، کانال تاریخی میلان که در جوار منطقه تفریحی این شهر قرار دارد، وضعیت نامناسبی را تجربه می‌کند؛ صدها نی، بطری، قوطی و لیوان پلاستیکی مرتباً توسط مردم به آن‌جا پرتاب می‌شود.
از نظر حامیان محیط زیست، پلاستیک‌های زیستی راه‌حل مبارزه با پاندمی پلاستیک نیست، زیرا تجزیه پذیری آن‌ها به سادگی که تصور می‌شود، نیست. در واقع، آن‌ها را می‌توان تنها تحت شرایط خاصی مانند دمای بالا، رطوبت و میکروارگانیسم که در کانال‌های میلان وجود ندارد، کمپوست کرد.
دوست‌داران محیط زیست در تلاش برای تشویق سازمان‌های این منطقه هستند تا با نی‌های فلزی، غیر یک‌بار مصرف یا نی پاستا سازگار شوند.
نی پاستا در واقع یک نوع ارگانیک از نی است؛ این محصول دقیقاً همان چیزی است که شما آن را تصور می‌کنید که در اصل یک لوله ماکارونی طولانی است. هیچ چیز ایتالیایی‌تر از محصولی به نظر نمی‌رسد که طراحی و پاستا را با هم ترکیب کند.
حامیان کانال تاریخی میلان نیز بر این باور هستند که نی را می‌توان به طور کامل از وسایل مورد نیاز آشامیدن حذف کرد؛ چراکه این ابزار مخصوص بیمارانی است که روی تخت خوابیده‌اند یا مشکل بلعیدن دارند، نه افرادی که سالم و سرحال هستند.
نظر شما