به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی که جلال خوشچهره، کارشناس مسائل بین‌الملل در خصوص احیای مذاکرات برجام در اختیار خبرگزاری ایمنا، قرار داده است: نماینده ویژه روسیه در مذاکرات وین روز دوشنبه و ساعاتی پیش از استقرار دوباره مذاکره‌کنندگان در هتل کوبورگ، خبر داد؛ پنج دقیقه تا توافق باقی است. تجربه نشان داده که «میخائیل اولیانوف» همواره اخبار دست اول را از فرایند مذاکرات وین و آنچه سرانجام به عنوان اراده همه طرف‌های مذاکره‌کننده برای احیای برجام خوانده شده، منتشر کرده است. این‌گونه اظهارات و خبررسانی در مقابل القای بدگمانی‌هایی بوده که از سوی برخی دیپلمات‌ها، ناظران و رسانه‌ها از ابتدای شروع دور تازه مذاکرات که با حضور تیم دیپلمات‌های دولت «ابراهیم رئیسی» آغاز شد، جریان داشته و همچنان ادامه دارد.
حالا باید دید که به‌ویژه مذاکره‌کنندگان ایرانی و آمریکایی در بازگشت به وین در چمدان‌های خود چه سوغات آورده‌اند. شوک‌آور خواهد بود اگر به‌رغم همه خوش‌بینی‌ها، در آخرین لحظه دوباره به اختلافات گذشته بازگردند. بدیهی نیز آن است که طرف‌های ایرانی و آمریکایی آمده‌اند که توافق را به یکدیگر هدیه کنند.
این هدایا که مقدمات آن با چاشنی اقدام دولت «جو بایدن» در بازگرداندن برخی معافیت‌های تحریمی ایران در جمعه گذشته همراه شده، فضای روابط تهران و واشنگتن را تا حدودی تلطیف کرده است؛ اگرچه استقبال تهران از این اقدام سرد بود و خواستار انعطاف بیشتر از واشنگتن شد، اما در تشویق تهران برای توافق بی‌تأثیر نمی‌تواند باشد. دولت بایدن در گزارش خود به کنگره آمریکا علت بازگرداندن برخی معافیت‌های تحریمی را وارد شدن مذاکرات غیرمستقیم واشنگتن و تهران برای احیای برجام به مرحله نهایی، اعلام و هدف از آن را تشویق ایران به پای‌بندی دوباره به این توافق عنوان کرد.
«علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران نیز در واکنش به معافیت تحریم‌ها علیه کشورها و شرکت‌های بین‌المللی مرتبط با فعالیت‌های غیرنظامی هسته‌ای ایران گفت: انتفاع اقتصادی واقعی، مؤثر و قابل راستی‌آزمایی ایران، شرط لازم برای شکل‌گیری توافق است.
هنوز خبر تازه‌ای از تغییر شکل مذاکرات غیرمستقیم نمایندگان ایران و آمریکا در وین منتشر نشده است، ولی با نگاه به شواهد می‌شود چنین گمان کرد که بستر لازم برای بازگشت به مذاکرات مستقیم و شبیه آنچه در سال ۲۰۱۵ میلادی رخ داد، بار دیگر تکرار شود. این اتفاق راهگشای اصلی در هرگونه توافقی است که تهران و واشنگتن به عنوان اصلی‌ترین طرف‌های مذاکره‌کننده در وین خود را برای آن آماده کرده‌اند.
اما این توافق، موقت و یا به عبارت نزدیک به واقعیت، مقدمه و پیش‌نیاز توافق‌هایی خواهد بود که در آینده ادامه می‌یابد. دلیل این مدعا، محدود بودن توافق احتمالی در دست انجام به موضوعات هسته‌ای و لزوم بازگشت فوری طرف‌های ایرانی و آمریکایی به برجام در چارچوب زمانی ۲ تا ۳ ماه آینده است. زمان یاد شده نیازی است که همه طرف‌های مذاکره‌کننده برای به دست گرفتن مدیریت اوضاع به آن اذعان دارند. در این مدت، طرف‌ها یکدیگر را راستی‌آزمایی کرده و ظرفیت‌ها را برای پیش رفتن به سوی توافق‌های بعدی با دامنه گسترده‌تر خواهند سنجید.
این امر از آن رو دارای اهمیت کلیدی است که توافق موقت چه دستاورد قابل فروشی را در اختیار مذاکره‌کنندگان، خاصه تهران و واشنگتن قرار می‌دهد که با بیشترین منتقدان و مخالفان برجام و توافق‌های مربوط به آن در داخل و بیرون از مرزهای خود روبه‌رو هستند. از این‌رو توافق احتمالی در وین نمی‌تواند بدون وجود چشم‌اندازی از آینده همراه باشد. آنچه تضمین‌کننده توافق‌های بعدی می‌شود، از یک سو، پای‌بندی طرف‌ها به تعهداتشان در خدمت به ترغیب و تشویق متقابل برای گام برداشتن به مراحل بعدی است.
از سوی دیگر، میزان امتیازهایی است که تهران و واشنگتن از توافق موقت با خود از وین سوغات می‌برند. اهمیت امتیازها علاوه بر نتیجه برد-برد مذاکرات، ایجاد ظرفیت‌هایی است که تهران و واشنگتن را در چگونگی برخورد با چالش‌های پیش روی آنها پس از این و در کوتاه‌مدت قادر به پاسخگویی می‌کند. این چالش‌ها برای تهران دو سطح اقتصادی-سیاسی و امنیتی دارد. پاسخ به مطالبات فوری اقتصادی، نتیجه‌ای است که از توافق احتمالی انتظار می‌رود.
بدیهی است برنامه دولت در منطقی کردن مطالبات و نیز کارآمدی آن در مدیریت اوضاع با لحاظ محدود بودن توافق اهمیت راهبردی دارد. همچنین تهران علاوه بر تعهد دولت آمریکا به توافق موقت، انتظار دارد که واشنگتن برای متوقف کردن ماجراجویی‌های احتمالی اسرائیل علیه برجام تدابیر لازم را داشته باشد. در غیر این صورت، توافق موقت با آسیب جدی و خطر بازگشت اوضاع به نقطه صفر روبه‌رو خواهد شد. دولت بایدن نیز با توجه به رقابت‌های تنگاتنگ حزبی و در توالی انتخابات کنگره آمریکا، با سنگ اندازی‌های مختلفی روبه‌رو است.
نظر شما