به گزارش ایمنا و به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست، محمد مدادی اظهار کرد: تاکنون ضوابط مشخصی برای خروج نمونه از کشور وجود نداشت و این امر باعث شده است تا در طول چندین دهه، نمونه‌های زیستی ارزشمندی از کشور خارج شوند و در اختیار موزه‌های خارجی قرار گیرند.
وی افزود: با تصویب و ابلاغ آئین‌نامه اجرایی قانون حفاظت و مدیریت ذخایر ژنتیکی در تیرماه سال جاری، دستگاه‌های متولی ازجمله سازمان حفاظت محیط زیست موظف شد تا ضوابط خروج منابع ژنتیکی حیات‌وحش از کشور را تدوین کند.
مدیرکل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست، افزود: در این راستا با مطالعه گسترده ضوابط موجود در سطح بین‌المللی و بیش از ۲۰ کشور مختلف، ضوابط متقن و دقیقی برای نظارت بر خروج منابع ژنتیک حیات‌وحش توسط دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی و مشارکت و همکاری واحدهای ذیربط ستادی و استانی و دستگاه‌ها و مراجع علمی همکار و مرتبط در کمتر از شش ماه تهیه و نهایی شد.
وی در خصوص این دستورالعمل گفت: در این دستورالعمل منابع ژنتیک حیات‌وحش بر اساس معیارهایی چون اندمیک بودن، بومی بودن، قرار داشتن در فهرست‌های مختلف در معرض تهدید، گونه‌های حفاظت و حمایت شده، در سه گروه غیرقابل خروج، خروج مشروط و خروج بدون محدودیت طبقه‌بندی شده‌اند که البته با رعایت ضوابط مقرر مجوز خروج دریافت می‌کنند. دستورالعمل همه موارد خروج با اهداف پژوهشی و غیر پژوهشی به استثنای صادرات را شامل می‌شود که تابع قوانین خاص خود است.
مدادی تصریح کرد: بر اساس ضوابط تهیه شده در صورت ضرورت خروج منابع ژنتیکی به هر شکلی، شناسنامه ژنتیکی برای آن‌ها در کشور تهیه و نمونه‌ای از آن‌ها در بانک نمونه‌های زیستی ذخیره و نگهداری خواهد شد.
نظر شما