به گزارش خبرنگار ایمنا، مدتی قبل دومین نمایشگاه انفرادی از نقاشی‌های "مرضیه بیدقی" در عمارت هنرمند برگزار شد، نقاشی‌های او را دیدیم و باز هم لذت بردیم؛ همین بهانه‌ای شد تا مدتی بعد پای حرف‌های او بنشینیم. مرضیه بیدقی متولد ششم خرداد ۱۳۵۹ و مادرزاد، کم‌بینا است؛ حالا اما ۱۲ سال است که نابینای مطلق شده.
بیدقی نقاشی را از سال ۱۳۹۸ آغاز کرد و تاکنون دو نمایشگاه از آثار او در عمارت هنرمند اصفهان برگزارشده است. روشن‌دلی که با الهامات و احساس خود آثاری بهشتی خلق می‌کند تا ثابت کند که هنر او محدود به بینایی نیست و فقط از نگاه ما است که او از دیدن دنیای ظواهر نابینا شده است، اما دل و جانش رو به دنیای جدیدی باز شد و به واقع روشن‌دل است. مرضیه بیدقی یکی از همان انسان‌های مثال‌زدنی است، هنرمندی که با چشم دل نقاشی‌هایش را می‌سازد و می‌پردازد.
آنچه می‌خوانید گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با مرضیه بیدقی، نقاش روشن‌دل است.
معمولاً چه موضوع‌های را نقاشی می‌کنید؟
نقاشی‌های من اکثراً خواب‌های و الهاماتی است که دریافت می‌کنم و حسی که از طبیعت می‌گیرم و به همین دلیل در نقاشی‌هایم بیشتر طبیعت را به تصویر می‌کشم.
چرا طبیعت؟
زیرا طبیعت برای من یعنی خلق کردن بهشت. من حافظ قرآن هستم و خداوند در قرآن بهشت را به زیبایی توصیف کرده است و همین سبب شد من در حد درک و توانم این زیبایی را به تصویر بکشم. به نظر من بهشت یعنی آرامش و حس خوبی که دوست داشتم این احساسات را با به نمایش گذاشتن آثارم به دیگران منتقل کنم و موفق هم شدم.
در خلق آثار از کسی کمک می‌گیرید؟
خیر، من در نقاشی از کسی کمک نمی‌گیرم یعنی زمانی که نقاشی را آغاز کردم تلاشم بر این بود که آن‌قدر هنرم قوی شود که از کسی کمک نگیرم و اکنون هم به‌صورت مستقل نقاشی می‌کشم.
در آثار خود از چه ابزاری استفاده می‌کنید؟
در نقاشی‌هایم بیشتر از پاستل روغنی و رنگ آکریلیک استفاده می‌کنم.
در چه زمینه‌های هنری دیگری فعالیت دارید؟
به‌غیراز نقاشی، هنرهایی که در آن مهارت به دست آوردم نواختن ساز نی و همچنین هنرهای قلاب‌بافی، مکرمه و مروارید بافی است، دو سال است که در زمینه معرق چرم فعالیت می‌کنم.
برای آینده چه هدفی دارید؟
هدفم رسیدن به مهارت بالا در نقاشی است تا بتوانم آن را آموزش دهم.
دلیل شما برای آموختن هنر چه بود؟
تصمیم گرفتم به مهارتی دست پیدا کنم و با کار کردن روی خودم دوازدهم دی ۱۳۸۸ که خاطره بدی برای من داشت را به یک روز خوب و خاطره خوش تبدیل کنم و به همه نشان دهم که شاید به نظر شما من از دنیای ظاهری نابینا و دیدگانی تیره‌وتار داشته باشم، اما دلم به یک دنیای جدید روشن شد. من اکنون روشن‌دل شدم و دنیای پر از نوری دارم و همچنان زیبایی را می‌توانم درک و خلق کنم.
تاکنون چند نمایشگاه برگزار کردید؟
من دو سال متوالی (۱۳۹۸ و ۱۴۰۰) هر دو در تاریخ ۱۲ آذر یعنی روز جهانی معلولین دو نمایشگاه نقاشی برگزار کردم، اما دلیل اصلی برگزاری در ۱۲ آذر این است که من در چنین روزی در سال ۱۳۸۸ به‌طور کامل از به دست آوردن بینای خود ناامید شدم.
نظر شما