به گزارش خبرنگار ایمنا، یلدا به معنای زایش است و با نام شب چله نیز شناخته می‌شود. ایرانیان باستان اعتقاد داشتند، خورشید در شب یلدا متولد شده و این شب را نماد برکت و روشنایی و سلامتی می‌دانستند. البته این سنت قدیمی تنها ویژه‌ی ایران امروز نیست و کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان و هند نیز شب یلدا را مانند ایرانیان جشن می‌گیرند.
اما همه چیز به عدد چهل باز می‌گردد، این عدد از گذشته‌های دور در فرهنگ ایران بزرگ جایگاه ویژه‌ای داشته است، ایرانیان باستان زمستان را به دو بخش چهل روزه شامل چله بزرگ و چله کوچک تقسیم کرده‌اند. شب آخر آذرماه از این‌رو چله نامیده شده است که آغاز چله بزرگ و آمدن سرمای زمستان را هشدار می‌دهد. درست چهل روز بعد از شب چله، جشن سده به پایان رسیدن چله بزرگ زمستان را ندا می‌دهد و در چهل روز دوم سرمای زمستان کم‌تر است و از این‌رو چله کوچک نامیده می‌شود.
به دیگر سخن، اوّل دی‌ماه تا دهم بهمن‌ماه که اوج سرما، باریدن برف و یخبندان است به‌نام «چلّه بزرگ» معروف است؛ به عبارتی در قدیم چهل روز اول فصل زمستان (اول دی تا دهم بهمن) را که سرمای شدید و سوزناکی پدیدار می‌گشت و از نظر زمانی طولانی‌تر (چهل روز) بود را چله بزرگ نام نهادند و از دهم بهمن ماه تا اوّل اسفند سردی هوا کم می‌شود که به این بیست روز «چلّه کوچک» می‌گویند، به عبارتی دیگر از دهم بهمن تا اول اسفند که از نظر زمانی نصف چله بزرگ می‌باشد را با عنوان چله کوچک می‌شناسند.
روایت است که چلّه کوچک به چلّه بزرگ می‌گوید: اگر پشتم بهار نبود چه کارها که نمی‌کردم! بچه‌ها را در گهواره و زنان را کنار تنور از سرما سیاه و کبود می‌کردم.
نظر شما