به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، نپال که در سراسر جهان به قلمرو باشکوه هیمالیا نیز شهرت دارد یکی از نقاط دنیا با کمترین نرخ جمعیت شهرنشینان محسوب می‌شود که تنها ۲۶ درصد مردم آن در مناطق شهری به ویژه در دره معروف کاتماندو سکونت دارند. از سوی دیگر، نرخ شهرنشینی در این نقطه دنیا با سرعت بالا در حال وقوع است و به ۶ تا هشت درصد در سال، حتی بالاتر از نرخ میانگین سه تا چهار درصدی شهرنشینی در آسیای جنوبی می‌رسد. چالش بزرگی که مقامات کشور برای سازگار سازی مناطق با فرآیند شهری شدن با آن مواجه هستند اینکه نپال منطقه‌ای سیل‌خیز و زلزله خیز به حساب می‌آید که در نتیجه آن یافتن مکان مناسب برای توسعه شهری بسیار مسئله ساز است. از همه بدتر اینکه، قلمرو باشکوه هیمالیا در معرض خطرات ناشی از انتشار گازهای آلاینده قرار دارد که همین امر منجر به تغییرات اقلیمی شدید در آن شده است.
گزارش‌ها حاکی است که کوه یخبندان معروف نپال که به قطب سوم نیز شهرت دارد با سرعتی بی‌سابقه در حال ذوب شدن است که آب حاصل از آن می‌تواند برای مصرف بیش از یک میلیارد نفر از مردم آسیای جنوبی مورد استفاده قرار گیرد. سرعت بالای فرآیند شهری شدن، همچون محرکی برای توسعه شهری پایدار در قلمرو باشکوه هیمالیا عمل می‌کند که در پی آن، نه تنها اقتصاد شهرهای آینده نسبت به گذشته رونق بیشتری خواهد یافت، بلکه محیط زیست هیمالیا نیز تحولات زیادی را تجربه خواهد کرد.
بستر اکولوژیک اقتصاد در نپال
گردشگری، کشاورزی و منابع مالی ارسالی از طرف کارگران آن سوی مرز، محرک‌های اصلی اقتصاد نپال به شمار می‌رود که در این میان، درآمد حاصل از بازدید گردشگران از محیط زیست کوه‌های هیمالیا نقش اصلی را ایفا می‌کند. علاوه بر این، قلمرو باشکوه هیمالیا میراث‌های فرهنگی متعددی را در خود جای داده است که علاقمندان به معماری هیمالیایی، بودایی و هندویی را از سراسر دنیا به سمت خود جذب می‌کند با این حال، طبیعت و محیط زیست هیمالیا بستر اصلی اقتصاد کشور به شمار می‌رود.
بخش اعظم هنرهای دستی و صنایع نپال در مناطق شهری آن به ویژه در دره کاتماندو متمرکز شده است و به همین دلیل، فرآیند شهری شدن در این کشور همزمان با رشد تولیدات خانگی صورت می‌گیرد. با این حال از آنجا که مشاغل خانگی به شکل غیر رسمی انجام می‌شود، بنابراین، درآمد حاصل از آن نمی‌تواند اقتصاد کشور را به خوبی مدیریت کند. در نتیجه طبیعت و محیط زیست هیمالیا همچنان نقش اصلی را در رونق گردشگری و اقتصادی ایفا می‌کند که در نتیجه این امر، توسعه پایدار شهری به یک فرآیند پیچیده تبدیل شده که اقتصاد خود را وابسته به طبیعت می‌داند. بنابراین، حفظ محیط زیست طبیعی نپال از لطمه‌های ناشی از پروژه‌های توسعه شهری واقعیتی است که باید در رأس برنامه‌های مدیران برای سازگار سازی هر چه بیشتر مناطق با سرعت بالای جمعیت در مناطق شهری قرار گیرد.
مقامات قلمرو باشکوه هیمالیا باید در طراحی‌های جدید شهری خود طبیعت را به طور جدی مورد توجه قرار دهند تا به حفظ رونق اقتصادی ناشی از گردشگری در محیط زیست اطراف بپردازند. البته با وجود سرعت بالای افزایش جمعیت ساکنان شهری این اتفاق به راحتی امکان‌پذیر نخواهد بود چرا که خانه‌سازی در گذشته با اصولی کاملاً غیراستاندارد انجام شده و همین امر پراکندگی خانه‌ها، نرخ بالای انباشتگی ضایعات و آلودگی هوا را برای سراسر کشور در پی داشته است. مهاجرانی که امروزه از روستاهای نپال به سمت شهرهای آن روانه می‌شوند مشکلات زیادی را در یافتن خانه‌های امن در مقابل سیل، زلزله و حتی آلودگی هوا تجربه می‌کنند.
نقش کرونا در توسعه پایدار نپال
گسترش ویروس کرونا، نپال را نیز همچون سایر نقاط جهان با لطمه‌های جدی مواجه کرد که در این میان اقتصاد بیشترین ضرر را متحمل شد. افرادی که تا پیش از کرونا در مراکز غیررسمی و در بخش خدمات به فعالیت مشغول بودند، طی دوران کرونا نه تنها از نظر اقتصادی با مشکلات بسیار رو به رو شده‌اند، بلکه طراحی شهری نیز آن‌ها را در معرض تماس زیاد با یکدیگر قرار داده که همین امر منجر به افزایش نرخ انتشار بیماری میان آنان شده است. مهاجرانی که تا پیش از کووید -۱۹ در کشورهای خارجی کسب درآمد می‌کردند به ناچار راهی نپال شدند و بیکاری را طی تمام دوران کرونا تجربه کرده‌اند. از سوی دیگر، محدودیت‌های کرونایی مانع از ورود گردشگران خارجی به قلمرو باشکوه هیمالیا شده که همین امر رکود جبران‌ناپذیر اقتصاد را برای کشور در پی داشته است.
آینده توسعه پایدار در نپال
فرآیند سریع شهری شدن واقعیت انکارناپذیر این روزهای نپال به حساب می‌آید که منجر به افزایش تقاضای زمین، مسکن و منابع شده است. این رویداد مردم سراسر کشور را به یادگیری مهارت‌های جدیدی برای مقابله با رویدادهایی سوق داده است که پیش روی زندگی روزمره آن‌ها قرار دارد. بزرگترین درسی که ساکنان این کشور از کرونا گرفتند اینکه اقتصاد تا حد زیادی تحت تأثیر شرایط آسیب‌پذیر است و باید تدابیری خردمندانه برای حفظ و رونق آن اندیشیده شود. در خصوص نپال، حفظ طبیعت به عنوان محرک اصلی اقتصاد کشور از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و در نتیجه، مدیران باید عزم خود را جزم کنند تا به سبز سازی هر چه بیشتر آن در پسا کرونا بپردازند.
معماران نپال در سازگاری فضاهای شهری باید به گونه‌ای مناطق را توسعه دهند تا بیشترین امنیت را برای ساکنان جدید در مقابل حوادث طبیعی نظیر سیل و زلزله به ارمغان آورند. حفظ منابع آبی کشور نیز برای پایدارسازی هر چه بیشتر شهرهای آینده نپال از اهمیت بسزایی برخوردار است و باید مورد توجه مدیران در توسعه شهری آینده قرار گیرد.
نظر شما