به گزارش خبرنگار ایمنا، در هفته‌های اخیر «ورود ۸۰ سر کروکودیل به مشهد» تیتری بود که اکثر رسانه‌ها اقدام به انتشارش کردند و این موضوع برای مردم جذاب بود. مطالب «پرورش و سلاخی کروکودیل برای ارزآوری در مشهد» صراحتاً ابعاد زیست محیطی این کسب و کار را مورد بررسی قرار داد، مطلبی که در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی انعکاس پیدا کرد و آغاز یک تراژدی تلخ بود. پس از آن، فعالان محیط زیست با انتشار یک ویدئو با عنوان «آغاز تجارت خونبار در مشهد» در فضای مجازی سلاخی کروکودیل‌ها را نشان دادند، ویدیوئی که صحنه‌های دلخراش آن دل هر بیننده‌ای را به درد می‌آورد.
اگرچه پس از کشمکش‌های بسیار مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی اعلام کرد: "این اداره هیچ مجوزی برای کشتار کروکودیل‌ها صادر نمی‌کند و هرگونه اقدامی اعم از فروش داخلی یا خارجی، واگذاری، انتقال و کشتار کروکودیل‌های این مزرعه و یا فروش تخم آنها باید با هماهنگی و مجوز اداره کل صورت گیرد و مجوز پرورش کروکودیل با هدف جذب گردشگر صادر شده است. " اما همچنان فعالان محیط زیست با دلایل مختلف خود راه اندازی این مزرعه کروکودیل را برای جذب گردشگر نمی‌دانند و به این اقدام اعتراض دارند و کشتار این حیوانات را اقدامی ضدمحیط زیستی و توجیه‌ناپذیر می‌دانند.
استفاده از حیوان حرام گوشت و ترویج فرهنگ غلط و خطرناک
مهدی اسماعیلی بیدهندی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: در کشورهای ایران گونه‌ای از تمساح پوزه کوتاه به نام گاندو وجود دارد که در زیستگاه‌های طبیعی استان سیستان و بلوچستان زندگی می‌کند و این گونه در معرض انقراض است، پراکنش جغرافیایی او در پاکستان بخش‌هایی از ایران و هندوستان است.
وی اضافه می‌کند: واردات ۸۰ سر کروکودیل در ایران به این علت است که به احیای گاندو کمک کند و از انقراض آن جلوگیری شود، در صورتی که این دو نوع تمساح از یک خانواده نیستند و گونه‌های متفاوتی هستند و این امر به احیای گاندو کمک نمی‌کند، اگر از یک گونه هم بودند پرورش در اسارت گزینه مناسبی برای احیا و بقای گونه در حیات‌وحش نیست، زمانی که یک گونه حیات‌وحش را در اسارت تکثیر کنند حیوان به نوعی دست‌آموز و وابسته می‌شود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران خاطرنشان می‌کند: زمانی که حیوان دست آموز شود دیگر نمی‌تواند به طور طبیعی در محیط زیست به شکار بپردازد و بقای خود را تضمین کند و امکان تلف شدن آن وجود دارد، طولانی شدن نگهداری توسط انسان‌ها سبب می‌شود فرایند بازگشت به طبیعت با مشکل روبرو شود هدف اصلی از راه‌اندازی مزرعه کروکودیل استفاده از پوست و گوشت این خزنده است.
وی می‌افزاید: متأسفانه به این موضوع توجه نمی‌شود که این حیوان حرام گوشت است، بنابراین استفاده از پوست و گوشت آن مجوز شرعی ندارد، بنابراین صادر کردن پوست و گوشت این خزنده خلاف شرع است و فرهنگ غلط و خطرناک را ترویج می‌کند، انسان موجودی کمال گرا است و سیری پذیری ندارد استفاده از چرم تمساح یا پوست مار که اکثریت نمی‌توانند تهیه کنند می‌تواند گرایش استفاده را ایجاد کند.
اسماعیلی بیدهندی اظهار می‌کند: پس از مار ممکن است حیوانات دیگر برای ارضای حس کمال گرایی و خاص و ویژه بودن انسان مورد استفاده قرار بگیرد که این اقدام از نظر اخلاقی مذموم است.
مخاطرات بسیار در تولید چرم از کروکودیل
وی تصریح می‌کند: اگر نیاز به اشتغال زایی و تولید محصولات چرمی احساس می‌شوند بهتر است از پوست گاو، گوسفند و شترمرغ در چرخه فراوری استفاده کنند و مصنوعات چرمی تولید شود این موضوع در داخل و جوامع بین‌الملل پذیرفته شده است و حرکت کردن به سمت تولید چرم از کروکودیل مخاطرات بسیاری را به همراه دارد.
این استاد دانشگاه تهران خاطر نشان می‌کند: گسترش این فعالیت‌ها و تأسیس چنین مزارعی فرهنگی مذموم را وارد فرهنگ ایرانی-اسلامی می‌کند و در ابتدا به صورت پنهانی و زیرزمینی در رستوران‌ها گوشت این خزنده مورد استفاده قرار می‌گیرد و با برچسب‌های فرهنگی طولانی کردن عمر، جوانسازی، افزایش قوای جنسی و غریزی وارد سبد مصرف، جامعه ناآگاه می‌شود و به نوعی یک فرهنگ مصرفی غلط، غیرقانونی و غیرمشروع ایجاد می‌شود.
وی می‌افزاید: شهروندان وقتی شاهد صدور مجوز برای تمساح و کروکودیل هستند و پرورش دهندگان از پوست آنها چرم تولید می‌کنند و گوشت آنها را می‌فروشند، با توجه به شرایط اقتصادی که در جامعه وجود دارد مردم به علت نیاز مالی و تنگناهای اقتصادی به شکار گاندو ترغیب می‌شوند یا حتی شکار کردن گونه‌های دیگر به منظور استحصال پوست و گوشت آنها و این علت بالقوه به فعلیت تبدیل می‌شود بنابراین زندگی خزندگان با مشکل مواجه می‌شود اگرچه در حال حاضر هم این گونه‌ها شرایط خوبی ندارند.
لزوم اصلاح قوانین در صدور مجوزهای ضد محیط زیستی
علی کشمیری فعال محیط زیست خراسان رضوی، در خصوص اعتراضات نسبت به فعالیت مزرعه تکثیر و پرورش کروکودیل‌ها در مشهد به خبرنگار ایمنا می‌گوید: بیشتر نگرانی در خصوص حفاظت از این گونه است و باید تلاش کنیم تا زنجیره تهیه گوشت و پوست آن را قطع کنیم و قوانین باید در این زمینه اصلاح شود.
وی ادامه می‌دهد: متأسفانه بسیاری از اتفاقات و تخریب‌ها که در حوزه محیط زیست رخ می‌دهد در پی تصمیم گیری مسئولان در پشت درهای بسته و صدور مجوزهایی است که در سکوت صادر می‌شود، قوانینی که موجب صدور مجوز برای چنین فعالیت‌هایی می‌شود دارای نقص و ایراد است، نقطه اصلی انتقاد ما به اصلاح این موارد است ضمن اینکه هیچ گونه شفافیتی در خصوص شمار مجوزهای در دست صدور و درخواست‌های احتمالی مطرح شده در این زمینه نیست.
این فعال محیط زیست اضافه می‌کند: مانع زدایی از تولید به هیچ وجه به معنی دور زدن قوانین نیست و باید بدانیم پرورش کروکودیل تلاشی در جهت رواج اشرافیگری است و در صورت عدم ایستادگی و جلوگیری از آن شاهد رواج تولید محصولات و فرهنگ مصرف محصولات مربوط به آن هم خواهیم بود.
وی با تأیید این مطلب که پرونده صدور مجوز برای این مزرعه از چندین سال پیش باز بوده است می‌گوید: پیگیری‌های سال گذشته نشان از توقف صدور این مجوز می‌داد اما به نظر می‌رسد امسال با سوءاستفاده از شعار سال یعنی مانع‌زدایی از تولید این مجوز ضدمحیط زیستی صادر شده است.
دلیل سلاخی بی‌رحمانه کروکودیل‌ها
فرزاد علیزاده فعال محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: فعالان حقوق حیوانات در سراسر جهان در حال مبارزه با صنعت بی‌رحم مدگرایی هستند و هر روز سلبریتی‌ها و هنرمندان هالیوودی از پوست حیوانات برای خودنمایی و برطرف کردن نیازهای خود استفاده و این اقدام ناپسند را تبلیغ می‌کنند، در مشهد مقدس که به شهر امام مهربانی‌ها شهرت دارد حیوانی مانند کروکودیل که یک گونه مهاجم است و در اکوسیستم کشور جایی ندارد، تنها به قصد تجارت، تکثیر و بی‌رحمانه سلاخی می‌شود.
وی می‌افزاید: تاکنون تعداد محدودی از کشورهای فقیر آسیای شرقی و آفریقایی که از نظر دانش و فرهنگ با کشور ایران قابل قیاس نیستند این اعمال غیراخلاقی را مرتکب می‌شوند آیا مدیران متولی امر، ایران را با این کشورها مقایسه می‌کنند که در خصوص تجارت پرسود پوست و گوشت کروکودیل صحبت می‌کنند؟ اخلاق در چنین تصمیم گیری‌هایی لحاظ نمی‌شود.
این فعال محیط زیست خاطرنشان می‌کند: دین مبین اسلام بسیار بر مهربانی و همزیستی مسالمت‌آمیز با حیوانات تأکید و آن را توصیه کرده است، تمام احادیث و آیات به این موضوع اشاره می‌کنند که انسان به عنوان اشرف مخلوقات بر محیط پیرامون خود دارای حق و حقوق متقابل است؛ یعنی هم انسان بر حیوان حق دارد و هم حیوانات بر انسان‌ها دارای حق هستند.
وی تصریح می‌کند: خداوند متعال در سوره انعام می‌فرماید: هیچ جنبنده‌ای در زمین و هیچ پرنده‌ای که با دو بال خود پرواز می‌کند نیست مگر اینکه امت‌هایی همانند شما هستند. ما هیچ چیز را در این کتاب فروگذار نکردیم؛ سپس، همگی به سوی پروردگارشان محشور می‌گردند.
تخریب‌گر محیط زیست کیست؟
علیزاده اضافه می‌کند: آسیب رساندن به محیط زیست و تخریب اکوسیستم، کشتار و بهره‌کشی از حیوانات جرم محسوب می‌شود و فردی که این اقدامات را انجام می‌دهد تخریب‌گر محیط زیست است، سازمان جهانی بهداشت حیوانات(OIE) نیز که بیش از ۱۸۰ کشور از جمله ایران در آن عضویت دارند، پنج آزادی برای حیوانات را به رسمیت شناخته است که کشورهای عضو باید این حقوق حیوانات را رعایت کنند که این حقوق عبارت از: آزادی یا رهایی از گرسنگی، تشنگی و سوءتغذیه، آزادی از ترس و اضطراب، آزادی از ناراحتی فیزیکی یا دمایی، آزادی از درد، جراحت و بیماری و آزادی برای ابراز الگوهای نرمال رفتاری است
وی اظهار می‌کند: در بسیاری از کشورهای جهان این فعالیت ناپسند است چون نحوه کشتار کروکودیل‌ها بسیار وحشیانه بوده است پوست این خزندگان زنده زنده کنده می‌شود، به‌شکلی که تا ساعت‌ها پس از سلاخی نیز زنده هستند و درد و رنج طاقت‌فرسایی را تحمل می‌کنند.
این فعال محیط زیست ادامه می‌دهد: با توجه به رویکرد و تجربه کشورهای درگیر با مسئله مدیریت محیط زیست، حیات‌وحش و تنوع زیستی باید پرسید چرا در کشور ما مدیران و تصمیم‌گیرندگان بخش‌های دولتیِ متولی حیات‌وحش به جای اصلاح سوءمدیریت‌ها و بهره‌گیری از تجارب جهانی، در مسیری حرکت می‌کنند و راه را برای تخریبگرهای محیط زیست هموار می‌سازند و ماجرای یک ابزار منفعت‌طلبانه است که به بهره‌کشی، تخریب و ارزآوری منجر می‌شود.
وی می‌گوید: برای ایجاد هر تغییری در الگوی رفتاری باید چند شاخص را در نظر بگیریم شرع، عقل، عرف و سنجش‌گری علمی. تجارت یک گونه مهاجم حرام گوشت عقلانی نیست. بنابراین این تجارت با عرف جامعه هم سازگاری ندارد.
ویران کنندگی صنعت مد و تعطیلی مراکز پرورش کروکودیل‌ها در غرب
سپهر سلیمی فعال حقوق حیوانات در خصوص پرورش و سلاخی کروکودیل‌ها به خبرنگار ایمنا می‌گوید: پرورش و سلاخی کروکودیل‌ها مربوط به صنعت مد است که جزو ویران کننده‌ترین صنعت‌هاست و آلودگی محیط زیستی بسیاری به دنبال دارد، کشور ایران با توجه به پیشینه فرهنگی که دارد مجوز برای پرورش و تکثیر حیوانی داده می‌شود که طبق فقه اسلامی حرام گوشت است و تنها به علت صادرات این اتفاق می‌افتد که آن هم دردناک است.
وی ادامه می‌دهد: بنابراین ممکن است حیوانات دیگری هم به این سرنوشت دچار شوند که کاری غیراخلاقی است، پرورش و تکثیر این خزنده برای تعداد محدودی سود و منفعت دارد، و از نظر زیست محیطی هم صحیح نیست و تبعات فرهنگی بی‌شماری به همراه دارد، این موضوع سبب شد برخی از صنایع در غرب تعطیل شوند و این صنایع متأسفانه به کشورهای در حال توسعه صادر می‌شوند تا نیازهای ثروتمندان را تأمین کنند.
سلیمی اضافه می‌کند: کروکودیل‌ها به ایران فرستاده شدند تا تولید کننده کیف‌های چندمیلیونی برای افراد ثروتمند باشند، محیط زیست در کشور ایران فضاهای بسیار زیادی دارد که می‌توان برای اشتغال‌زایی از شاخه‌هایی که انسانی و اخلاقی هستند و درآمدزایی خوبی دارند کمک گرفت تا به محیط زیست آسیب نزند اما پرورش کروکودیل‌ها قابل توجیه و منطقی نیست.
تنوع گونه‌های خزندگان در ایران
علیرضا شهرداری فعال محیط زیست و مدرس جانورشناسی در خصوص گونه‌های خزندگان به خبرنگار ایمنا می‌گوید: ایران از نظر گونه‌های خزنده بسیار متنوع و غنی است، مارمولک‌ها ۱۸۹ گونه، مارها ۸۰ گونه و لاک‌پشت‌ها ۹ گونه و گاندو هم یک گونه است که در زیستگاه‌های مختلف کشور در مناطق جنگلی، کوهستانی، بیابانی و کویری این تنوع مشهود است، متأسفانه خشکسالی روی تمام گونه‌ها اثر گذاشته است و پستانداران، پرندگان و خزندگان تحت تأثیر این پدیده قرار گرفته‌اند، زمانی که شرایط اقلیمی تغییر می‌کند روی گونه‌ها هم تأثیر می‌گذارد و تغذیه نامناسبی پیدا می‌کنند.
وی با بیان اینکه استفاده از پوست حیوانات صحیح نیست، ادامه می‌دهد: پرورش کروکودیل در کل دنیا اتفاق افتاده است اما این رفتار خوشایند نیست، اگرچه خزندگان نسبت به گاو و گوسفند درد کمتری حس می‌کنند اما تمام کسانی که خزنده پرورش می‌دهند از این روش استفاده نمی‌کنند.
نظر شما