به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، رودولف دیزل به‌طور کامل رودولف کریستین کارل دیزل، زاده ۱۸ مارس ۱۸۵۸ در پاریس و درگذشته ۲۹ سپتامبر ۱۹۱۳ در کانال مانش و روی دریا است. وی مهندس حرارتی آلمانی و مخترع موتور احتراق داخلی بود که به افتخار وی "موتور دیزل" نام گرفت. دیزل همچنین یکی از هنرشناسان برجسته، زبان‌شناس و نظریه‌پرداز اجتماعی بود.
رودلف دیزل کیست؟
رودلف دیزل پسر والدینی آلمانی‌تبار بود که در پاریس بزرگ شد. پدرش تئودور دیزل یک صحاف کتاب بود و مادرش الیز استروبل در یک کارگاه چرم‌دوزی کار می‌کرد. بازدیدهای منظم از هنرستان ملی هنر پاریس و صنایع دستی در این شهر علاقه وی را به مهندسی جلب کرد.
در پی وقوع جنگ فرانسه و آلمان در سال ۱۸۷۰، خانواده دیزل به انگلستان تبعید و در لندن ساکن شدند. رودلف دیزل برای ادامه تحصیل از لندن به آگسبورگ، شهر زادگاه پدرش رفت. در آنجا و پس از آن در دبیرستان فنی مونیخ سوابق آموزشی درخشانی در زمینه‌های مهندسی به دست آورد.
در سال ۱۸۷۵ دیزل از پلی‌تکنیک سلطنتی بایرن مونیخ بورسیه تحصیلی دریافت کرد و تحت نظر مهندس تبرید کارل فون لینده (پایه‌گذار تکنولوژی سرما سازی مدرن و طراح دستگاه‌های سرماساز) تحصیل ترمودینامیک را آغاز کرد ولی به دلیل ابتلاء به بیماری تیفوئید در ۱۸۷۹ نتوانست فارغ‌التحصیل شود. وی با کسب تجربه عملی در زمینه مهندسی ماشین‌آلات برادران سولزر در وینترتور سوئیس از زمان خود عاقلانه بهره برد.
رودلف دیزل و ایده اختراع موتور دیزل
رودلف دیزل در سال ۱۸۸۰ توانست در کارخانه استاد سابق خود "لینده" مشغول به کار شود و سال بعد مدیر کارخانه شد. وی بیشتر زمان خود را صرف توسعه موتور احتراق داخلی کرد که به کارایی نظری چرخه کارنو نزدیک می‌شد. برای مدتی با استفاده از آمونیاک با موتور انبساط آزمایشاتی انجام داد. در حدود ۱۸۹۰ به پست جدیدی در شرکت لینده در برلین ارتقا پیدا کرد و مسئولیت دفتر مهندسی لینده را بر عهده گرفت. در این زمان همچنین به عضویت هیئت مدیره چند شرکت نیز درآمد.
رودلف دیزل در همین سال به کارهای نظری نیکلاس کارنو، فیزیکدان فرانسوی علاقه‌مند شد که مغز اصول موتورهای احتراق مدرن امروزی بود. در این زمان ایده موتور دیزل در ذهن وی شکل گرفت چرا که معتقد بود می‌توان موتوری ساخت که چهار برابر کارآمدتر باشد. باید توجه داشت که تا ۹۰ درصد انرژی در یک موتور بخار هدر می‌رود. این الهام به ایده‌های دیزل جهت داد و او شروع به کار روی پروژه خود برای طراحی یک موتور کارآمد کرد.
رودلف و اختراع موتور دیزل
در ۲۷ فوریه ۱۸۹۲ دیزل در برلین موفق به ثبت حق اختراع توسعه‌ای خود شد. در ۲۳ فوریه ۱۸۹۳ وی حق امتیاز "روش کار و طراحی برای موتورهای احتراق" را دریافت کرد و توانست مقاله‌ای تحت عنوان "نظریه و ساخت موتور حرارتی" در مورد موتور خود منتشر کند. موتور اختراعی دیزل با استفاده از ارزان‌ترین سوخت موجود در آن زمان یعنی پودر زغال‌سنگ کار می‌کرد.
رودلف دیزل در تاریخ ۱۰ آگوست ۱۸۹۳ آزمایش اولیه موتور خود (یک سیلندر آهنی ۱۰ فوتی با یک چرخ لنگر در پایه خود) را آغاز کرد. آزمایشات موفقیت‌آمیز بود ولی موتور وی از نظر تجاری مقرون‌به‌صرفه نبود. دیزل راهکار پایین آوردن هزینه‌ها را در تغییر سوخت از گرد و غبار ذغال سنگ به روغن معدنی تصفیه‌شده و بعداً نفت سنگین یافت.
دیزل تحت حمایت کارخانه‌های Maschinenfabrik Augsburg (MAN Diesel امروزی) و Krupp موفق به تولید مجموعه‌ای از مدل‌های کارآمد از طرح خود شد و توانست اولین موتور احتراق داخلی تک‌سیلندر چهارزمانه خود با قدرت ۲۵ اسب بخار را با بازدهی ۲۶.۲ درصد در سال ۱۸۹۷ معرفی کند.
موتور اختراعی دیزل پس از نمایش در نمایشگاه مونیخ ۱۸۹۸ مشهور شد. کارآیی بالای موتور دیزل در کنار سادگی طراحی‌اش، آن را به یک موفقیت تجاری فوری تبدیل کرد و هزینه حق اختراع آن ثروت زیادی برای مخترعش رودلف دیزل به ارمغان آورد.
موتور دیزلی طراحی شده، موتوری با مکانیزم احتراق داخلی است. این امر باعث می‌شود که سوخت قبل از تزریق به سیلندر در دمای بالا (تقریباً ۵۳۰ درجه سانتی‌گراد) با فشرده‌سازی هوا در فشار بالا مشتعل شود. سوخت‌های مورد استفاده برای قدرت‌بخشی به موتور می‌تواند مشتق‌شده از منابع زیستی یا نفتی باشد.
این مکانیزم نیازی به سیستم‌های احتراقی جرقه‌ای پیچیده ندارد و این ویژگی موتور دیزل را متمایز و کارآمدتر می‌کند. بنا بر گفته خود رودلف دیزل، آنچه باعث راندمان بیشتر سوخت می‌شود همین نسبت تراکم بیشتر دیزل است چرا که هوا فشرده و دمای احتراق بیشتر است و گازها پس از احتراق، بیشتر منبسط می‌شود و فشار بیشتری به پیستون و میل لنگ وارد می‌کنند.
اختراع دیزل تطبیق داده شد، پیشرفت کرد و امروزه فناوری وی برای موتورهای دریایی، خودروها، ژنراتورهای برق، کارخانه‌ها، قطارها، تجهیزات حفاری نفت و ماشین‌آلات معدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
درگذشت رودلف دیزل
رودلف دیزل در ۲۹ سپتامبر ۱۹۱۳ در سن ۵۵ سالگی برای عبور از کانال مانش سوار بر کشتی بخار "درسدن" شد. وی در مسیر حرکت به لندن برای شرکت در یک جلسه تولید موتورهای دیزل تلفیقی ناپدید و تصور شد که غرق شده است.
حدود ۱۰ شب پس از صرف شام وی به کابینش می‌رود و از خدمه درخواست می‌کند ۶ صبح بیدارش کنند. پس از مراجعه، خدمه متوجه می‌شوند که کابین خالی است و هیچ کسی شب گذشته روی تخت نخوابیده است. ۱۰ روز پس از ناپدید شدن، خدمه قایق هلندی Coertsen با جسد تجزیه‌شده مردی در دریای شمال برخورد می‌کنند و از جیب‌های او چند وسیله شخصی مانند جعبه قرص، قاب عینک و کارت شناسایی پیدا کردند که به تشخیص پسر کوچکش آن وسایل متعلق به رودلف دیزل بود.
نظر شما