به گزارش خبرنگار ایمنا، چهار مهر سال ۱۳۵۹ شمسی معلوم شده بود ارتش صدام هرگز در یک هفته به تهران نمی‌رسد! پیشروی ماشین جنگی صدام کُند شده بود و ارتش بعثی پشت شهرهای مهم ایران گرفتار مقاومت مردمی شده بود. پنجمین روز از جنگ رژیم بعثی و ویرانگر عراق به میهن عزیز و انقلابی بود و در چهار روز گذشته برخی شهرهای جنوبی کشور مثل خرمشهر و آبادان و شهرهای غربی همچون سرپل ذهاب و قصر شیرین در آستانه سقوط قرار گرفتند و شهرهای دیگر استان خوزستان، کرمانشاه و ایلام مورد هجوم حملات سنگین هوایی و زمینی نیروهای دشمن قرار داشتند. شهرهای ساحلی جنوب کشور نیز زیر حملات هوایی هواپیماهای دشمن بودند، اما در همین چند روز، نیروهای زمینی، هوایی و دریایی ارتش و نیروهای سپاه و مردم بسیجی کشور با تمام قوا مقابل بعثی‌ها ایستادگی و دفاع کردند.
نیروهای هوایی ارتش نیز تأسیسات نفتی و مناطق مهمی از عراق را بمباران کرد. اما کمبود سلاح و مهمات در این چند روز به چشم می‌خورد، البته این مسئله باعث سست شدن اراده غیور مردان ایران نبود. در روز چهار مهر ۵۹، جلسه شورای امنیت برای بررسی وضعیت جنگی موجود بین ایران و عراق برگزار شد. رژیم بعثی صدام بدون توجه به این مسئله، حملات توپخانه‌ای وسیعی را به خرمشهر انجام داد که طی آن ۵۰ نفر از عزیزان هموطن شهید و ۱۴۰ نفر نیز مجروح شدند.
حمله ۱۱ میگ عراقی به ناو رزمی نقدی ایران
همزمان با آغاز حملات متجاوزانه رژیم عراق در چهارم مهر ۱۳۵۹ خورشیدی، ۱۱ میگ عراقی به ناو نقدی ایران حمله کرد، اما با ورود نیروی دریایی جمهوری اسلامی میگ مورد نظر سرنگون و بقیه میگ‌ها فراری شدند. آنچه در اسناد رسمی درباره بهانه شروع جنگ تحمیلی بوسیله رژیم بعثی ثبت شده اینچنین است که شب ۲۶ شهریور ۱۳۵۹ خورشیدی، صدام مسرور و مغرور اعضای مجلس ملی عراق را به جلسه‌ای اضطراری دعوت کرد و اعلام کرد حالا که ایرانی‌ها به قرارداد الجزایر پایبند نیستند، ما هم آن را بی اعتبار می‌دانیم.
صدام در نطقی گفت که عراق تصمیم تاریخی اش را برای پس گرفتن آب و خاکش با زور گرفته است. بر همین اساس، بسیاری از مورخان جنگ، روز ۲۶ شهریور ماه را آغاز جنگ عراق علیه ایران می‌دانند، چرا که در این روز صدام قرارداد الجزایر را مقابل دوربین‌های تلویزیون بغداد، پاره کرد و کشور خود را مالک مطلق اروند رود که آن را «شط العرب» نامید و جزایر سه گانه ایران را متعلق به اعراب دانست.
صدام می‌گفت که ایرانی‌ها جزایر سه‌گانه عرب‌ها را اشغال کرده‌اند و در مسائل داخلی عراق دخالت می‌کنند. اما حتی کشورهای دوست عراق هم این دلایل را بهانه‌ای بیش نمی‌دیدند. جامعه بین‌الملل اما به دلایلی آمادگی نداشت در آن زمان، این نظر را بر زبان آورد.
همچنین در اسنادی که موجود است، درباره حملات روزهای آغازین هواپیماهای عراقی آمده است: «فرماندار بندر ماهشهر صبح امروز، چهار مهر ماه، در تماس با خبرگزاری پارس در اهواز اعلام کرد که ۱۱ میگ عراقی از سر شب تا ساعت چهار صبح امروز با ناو نقدی درگیری داشتند که ناو نقدی با برداشتن مقداری خسارت خود را به ساحل رسانید.»
وی گفت: «در این درگیری که نیروهای کمکی دریایی به کمک ناو نقدی شتافتند. میگ عراقی در دریا سرنگون شده و بقیه میگ‌ها مجبور به فرار شدند. طبق اطلاعات رسیده از بوشهر در یک درگیری دیگر پنج میگ عراقی به دریا انداخته شد.»
پیش روی‌های عراق در روز چهارم جنگ تحمیلی و شهادت صدها نفر
در جبهه جنوبی پیشروی عراق ادامه داشت. با روشنایی هوا ۵۰ تانک تا هفت کلیو متری خرمشهر جلو آمدند و در حوالی ظهر به پلیس راه خرمشهر رسیدند، اکثر مردم خرمشهر مجبور به تخلیه شهر شده‌اند، اما نیروهای مردمی و نظامی به مقاومت ادامه می‌دهند.
سپاه پاسداران در ساعت ۱۰ شب گزارش می‌دهد: «وضعیت خرمشهر خوب نیست. به توپخانه و زرهی نیاز شدید است. خرمشهر از دو طرف در محاصره نیروهای بعثی است. آنها از راه شلمچه تا ۴۰ کیلومتری آمده اند. از راه شمال هم به ۴-۵ کیلومتری رسیده‌اند، نیاز به کمک فوری است.
تعداد شهدای روز گذشته برابر با سوم مهر، در آبادان ۲۰۰ نفر و تعداد مجروحان بسیار زیاد اعلام می‌شود، آب و برق شهر قطع شده و آن‌هایی که هنوز از شهر خارج نشده‌اند در وضع بدی به سر می‌برند. طبق خبرهای دیگر شهر بستان در حال سقوط است.
در جبهه میانی، در محور مهران، ارتش ۴۰ کیلومتر به طرف دهلران عقب نشسته است. مردم ایلام بسیج شده‌اند و در کوه‌های اطراف مشغول سنگربندی هستند. شهر قصر شیرین در محاصره کامل است. مسئولان و فرماندهان نظامی مکرراً سقوط قصر شیرین را هشدار داده و تقاضای کمک می‌کنند.»
سپاه غرب کشور اعلام کرد: «نیروهای مهاجم در ساعت شش بعد از ظهر وارد قصر شیرین شده‌اند و مقر سپاه و رادیو تلویزیون را تصرف کرده‌اند. هم چنین امروز شهرهای بوشهر، امیدیه، آغاجاری، آبادان، اهواز، مسجد سلیمان، دزفول، کرمانشاه، ارومیه و تبریز مورد حمله هواپیماهای عراقی قرار گرفت.»
رادیو لندن به نقل از خبرنگار خود از بغداد گزارش داد: «در سحرگاه امروز هواپیماهای ایران به بغداد حمله کردند و ساعتی بعد موج حمله دیگری آغاز شد و هواپیمای ایران در ارتفاع کم بر فراز شهر پرواز کردند. عراق مدعی است صبح امروز سه فانتوم ایران را سرنگون کرده، اما کارمندان سفارت انگلیس در بغداد که شاهد جریان بودند، می‌گویند عراقی‌ها نتوانستند هواپیماها را سرنگون کنند.»
اعزام اولین رزمندگان جنگ از شهر گتوند
چهارم مهرماه ۱۳۵۹ نخستین اعزام رزمندگان شهرستان گتوند به جبهه بود، رزمندگانی که در نخستین تجربه خود در دوران دفاع مقدس حماسه آفرینی کردند. شهرستان گتوند نیز نقش برجسته ای در دوران هشت سال دفاع مقدس داشته و نخستین اعزام رزمندگان این منطقه به جبهه‌ها با فراخوانی و فرماندهی حاج موسی هدایی بخشدار وقت گتوند در چهارم مهرماه ۵۹ انجام شد.
محسن آقایی، بخشدار مرکزی گتوند با اشاره به نقش بخشدار وقت در نخستین اعزام رزمندگان گتوند به جبهه‌ها، گفته است: «در آن دوران همراه با دیگر نقاط کشور در گتوند نیز مردم انقلابی و شجاع پا به میدان نبرد گذاشتند. با اعلام استانداری خوزستان به فرمانداری‌ها و بخشداری‌های تابعه مبنی بر فراخوان نیروی داوطلب جهت عزیمت به جبهه‌های نبرد، حاج موسی هدایی بخشدار وقت گتوند که همزمان فرمانده کمیته انقلاب اسلامی گتوند نیز بود، در گتوند و حومه اعلام فراخوان کرد.
وی افزود: بعد از ظهر روز چهارم مهرماه ۱۳۵۹ تعداد ۱۲۰ نفر از جوانان پرشور و سرافراز گتوند در حسینیه وحدت (محل کنونی مصلای نماز جمعه) جهت اعزام به جبهه گردهم جمع شده و به فرماندهی حاج موسی هدایی (بخشدار) به وسیله پنج دستگاه مینی بوس به دزفول عزیمت کردند.
بخشدار مرکزی گتوند ادامه داد: این گروه شب همان روز در مسجد نجفیه اقامت کرده و صبح فردا، کیانی فرماندار وقت دزفول در جمع آنان حاضر شدند و در سخنانی حماسی و روحیه انگیز، غیرت و همت جوانان گتوندی را تحسین و اظهار امیدواری کرد که با این روحیه سلحشوری که در جوانان ایرانی وجود دارد به زودی شاهد شکست ارتش بعثی عراق خواهیم بود. پس از هماهنگی‌های به عمل آمده، گروه به اهواز اعزام شد و در بدو ورود به استانداری رفته و سپس به دانشگاه جندی شاپور (دانشگاه شهید چمران) هدایت و در دانشکده علوم مستقر شدند.
نظر شما