منصور سلطانی‌زاده در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: برنامه‌ریزی یک تلاش آگاهانه برای دستیابی به اهداف و غایات مطلوب اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در یک زمان معین است.
این کارشناس مدیریت استراتژیک با بیان اینکه برنامه‌ریزی یک جریان مستمر و یک امر آگاهانه و مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و اقداماتی است که باید در آینده و متناسب با اهداف تعیین شده صورت گیرد، افزود: برنامه‌ریزی شهری به معنای ساماندهی کالبدی فضای شهری و تأمین رفاه و آسایش شهرنشینان از طریق ایجاد محیطی بهتر، مساعدتر، سالم‌تر، آسان‌تر، مؤثر تر و دلپذیرتر است.
وی خاطرنشان کرد: شهر نوعی سازمان یافتگی اجتماعی بوده که ظهور آن در زمانی نیاز به فراهم آمدن شرایطی خاص داشته است؛ البته عصر حاضر را می‌توان دوره چهارم شهرنشینی در نظر گرفت که با رشد ارتباطات بین شهروندان و تحولات اجتماعی سریع همراه است.
سلطانی‌زاده با بیان اینکه شهرهای فرهنگی حاصل فرهنگ و تمدن هستند و فرهنگ مبنای تصمیمات و کنش‌های شهری است، گفت: این شهرها به دنبال جذب منابع فرهنگی هستند؛ البته شاخص پیشرفت و توسعه شهری، تولید صنایع و رویدادهای فرهنگی و محور آن سبک زندگی شهروندان است، در این شهرها مشارکت شهروندان در اداره شهر به خصوص فرهنگیان و نخبگان بالا است.
وی با اشاره به رابطه انسان و شهر گفت: رکن اصلی و شرط لازم برای ایجاد یک شهر انسان‌ها هستند که با حضور و به دست انسان‌ها شکل می‌گیرد و ادامه حیات می‌دهد و اگر از انسان‌ها خالی شود، نابود خواهد شد.
توجه به الگوی مفهومی شهر اسلامی
این کارشناس مدیریت استراتژیک اظهار کرد: غالب تعاریف شهر از انسان غفلت می‌ورزد به ویژه هنگامی که با بحث بر سر تهیه طرح و برنامه موضوعاتی همچون نوع و شیوه تولید فعالیت‌های اقتصاد و حرکت را به عنوان ملاک‌های اصلی مورد نظر قرار داده، حتی اگر از انسان نیز بحثی می‌کند او را به عنوان جمعیت و عدد و رقم می‌شناسد و همین تفکر انسان را به مثابه قطعه‌ای از یک خودروی بزرگ تلقی کرده و شهر را نیز پدیده‌های مادی و مکانیکی می‌انگارد در حالی که اندکی مداقه در شکل‌گیری و حیات شهرها نشان می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: شهر محل زیست انسان بوده و دیدگاه اصول و ارزش‌های فرهنگی مورد باور انسان از جهان‌بینی سازنده خود را معرفی می‌کند، به اهدافی که اهلش برای خود قائل هستند گواهی می‌دهد و نمایشی از نحوه نگرش انسان به طبیعت است.
سلطانی‌زاده با بیان اینکه شهر در عین حال که جلوه گر هویت اهل خویش است، نشان‌دهنده تمایل شأن به هویتی که علاقه دارند با آن شناخته شوند نیز است، گفت: مهمترین عنصر و اصلی‌ترین جز و عوامل پدیدآورنده شهر انسان‌گرا، اهل شهر و پس از آن قوانین و مقررات و آداب و شیوه‌های رفتار و اخلاق اهل شهر است که روابط اهل شهر و همه اجزای آن را با یکدیگر و با طبیعت و ساخته‌های انسان و هستی را در قلمروهای مختلف معنوی و مادی حیات تنظیم می‌کند.
وی اظهار کرد: شهر تبلور کالبدی و عینی ارزش‌های دینی فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، تاریخی و طبیعی یک ملت در پهنه سرزمینی است که بر اساس باورها، اعتقادات، ارزش‌ها و هنجارهای سازندگانش به وجود می‌آید، تغییر می‌کند، توسعه می‌یابد و در عین حال به ساخت فرهنگی و اجتماعی شدن انسان‌ها می‌پردازد؛ بنابراین ارتباط بین انسان و شهری یک ارتباط دو سویه است.
این کارشناس مدیریت استراتژیک با اشاره به الگوی مفهومی شهر اسلامی، تصریح کرد: هیچ فرهنگ و تمدنی در شهر صرفاً کالبدی بی‌روح و ظرفی بی‌هویت محسوب نمی‌شود بلکه نه تنها باید مکانی برای زندگی انسان‌ها و محلی برای تأمین نیازهای مادی آنها باشد، بلکه شهر مفهومی توأمان از ماده و معنا دارد.
وی با بیان اینکه شهرها بر اساس اجتماعات انسانی شکل می‌گیرد و اصلی‌ترین و مهمترین عنصر در ایجاد شهر انسان‌ها است در تمامی تعاریف مربوط به شهر بدون انسان‌ها قابل تصور نیست، تاکید کرد: در دیدگاه‌های اسلامی نیازهای مشترک انسانی پایه و اساس یک شهر اسلامی است؛ شهر اسلامی در درجه نخست نیازهای اساسی انسان را تأمین می‌کند به نحوی که انسان از سکونت در آن شهر احساس رضایت داشته باشد.
سلطانی‌زاده تصریح کرد: در واقع سالم و ناسالم بودن یک شهر با ارزیابی نحوه دسترسی ساکنان شهر و نیازهای انسانی و در مجموع احساس رضایت و آرامش در آن شهر مشخص می‌شود، این اجتماعات انسانی دارای اعتقادات، باورها، ارزش‌ها و هنجارهایی هستند که بر اساس جهان‌بینی حاکم بر آن جامعه شکل گرفته و هادی آنان در ایجاد و اداره شهر است.
نظر شما