به گزارش خبرنگار ایمنا، افغانستان این روزها در شرایط تلخ و سختی قرار دارد، نیروهای ایالات متحده آمریکا که روزی به بهانه مبارزه با تروریسم و طالبان به این کشور لشکرکشی کرده بودند، پس از دو دهه ناکامی در این کشور، فرار را بر قرار ترجیح دادند و با سرعت هرچه تمام‌تر کابل را به مقصد واشنگتن ترک کردند.
نیروهای ناتو نیز پس از ناکامی‌های متعدد، پایگاه مهم خود در بگرام را خالی کردند و در سایه شکست مذاکرات دوحه از افغانستان خارج شدند؛ پس از خروج نیروهای ناتو و آمریکا از افغانستان طالبان توانست ظرف کوتاه‌ترین زمان افغانستان را تصرف کند.
پس از حضور طالبان در خیابان‌ها و اعلام قوانین افراطی امارت اسلامی به‌ویژه در حوزه زنان، شاهد رفتارهای غیر انسانی و ناشایست با مردمی بودیم که از پذیرش این قوانین سرپیچی کرده بودند؛ علی‌رغم واکنش‌های متعدد به تصاویر خشونت طالبان علیه زنان و مردم، جامعه جهانی و کشورهای مدعی حقوق بشر تصمیم روزه سکوت گرفته‌اند.
پس از بمب‌گذاری اخیر در فرودگاه کابل توسط نیروهای داعش و کشته شدن تعداد زیادی از مردم افغانستان، فشارهای متعددی از سوی سازمان‌های جهانی و کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد به کشورهای غربی وارد شد و نهایتاً جو بایدن هرگونه اقدام تروریستی در کابل را محکوم کرده و مدعی شد که با گروهک‌های تروریستی در داخل افغانستان برخورد خواهد کرد؛ این تنها واکنش بین‌المللی به فجایع افغانستان بود.
جامعه جهانی که در برابر کم‌اهمیت‌ترین موضوعی، کشور خاطی را به جنگ تهدید می‌کرد این بار هیچ گزینه‌ای روی میز ندارد و همه چیز به پنجشیر گره خورده است؛ نبردی نابرابر بین طالبانی که از سر تا پا به تجهیزات آمریکایی باقی‌مانده مجهز است و جبهه مقاومتی که با دستان خالی از خاکشان دفاع می‌کنند. دیر یا زود نتیجه نبرد پنجشیر مشخص می‌شود و جامعه جهانی نهایتاً مجبور به پذیرش حکومت طالبان خواهد شد، اما تاریخ خواهد دید که چه کسانی بارها خیانت را به اسم بی‌طرفی به جهان قالب کردند.
سکوت جامعه جهانی در مقابل طالبان موضوع جدیدی نیست
ابوالفضل ظهره‌وند، کارشناس مسائل بین‌الملل دراین‌باره به خبرنگار ایمنا می‌گوید: امروز بسیاری از کشورهای مدعی حقوق بشر که انتظار می‌رفت در مقابل اقدامات و جنایات طالبان در افغانستان واکنشی جدی داشته باشند، سکوت اختیار کرده‌اند.
به گفته وی، سکوت این کشورها به این دلیل است که خود در قدرت گیری مجدد طالبان نقش تأثیرگذاری را ایفا کرده‌اند؛ زیرا این کشورها بیش از ۲۰ سال تحت عنوان نیروهای نظامی ناتو در افغانستان حضور داشتند و علی‌رغم وعده امنیت، ترک مسئولیت کردند و با طالبان که در لیست سیاه گروهک تروریستی حضور داشت پای میز مذاکره نشستند.
به عقیده این کارشناس مسائل بین‌الملل، بزرگترین ضربه به افغانستان را کشورهای غربی وارد کردند؛ زیرا با مشروعیت بخشی به طالبان در مذاکرات دوحه، وضعیت این کشور را آشفته‌تر از گذشته کردند.
ظهره‌وند خاطرنشان می‌کند: روی کار آمدن طالبان در افغانستان، سناریویی آمریکایی و غربی است تا این کشور را در جهت رسیدن به اهداف خود طالبانیزه کنند. سکوت کشورهای غربی در برابر چنین موضوعاتی، چیز جدیدی نیست.
افغانستان با تراژدی وحشتناکی روبه‌رو است
خیرالله شفیعی، کارشناس مسائل افغانستان هم به به ایمنا می‌گوید: افغانستان با تراژدی وحشتناکی روبه‌رو است که رازهای پنهان و سطح توافقات کشورهای سهیم در آن هنوز آشکار نیست.
به گفته وی، اتفاقات پنجشیر غم‌انگیز است، اما به این معنی نیست که مقاومت در افغانستان ادامه پیدا نخواهد کرد و قطعاً اتفاقات جدید و بهتری رخ خواهد داد. کشوری که ۴۰ سال زیر آتش جنگ و درگیری و بحران بوده به دست جریانی افتاده که برای افکار عمومی افغانستان قابل پذیرش نیست. دستیابی آسان به کاخ ریاست جمهوری در کابل اتفاقی نادری است که جزئیات آن در آینده مشخص خواهد شد؛ نقطه شروع مقاومت افغانستان در پنجشیر است که احمد مسعود، فرزند احمد شاه مسعود بزرگ سازمان دهی جدید مقاومت را در جای جای افغانستان آغاز کرده است.
به عقیده این کارشناس مسائل افغانستان، به هر حال پشت این صحنه‌ها تصمیم‌گیری آمریکا بسیار تأثیر گذار بود. خروج نیروهای ایالات متحده از افغانستان که نتیجه مذاکرات دوساله آقای زلمی خلیل زاده، نماینده ویژه واشنگتن برای صلح افغانستان در دوحه با طالبان بود و پاسخی در قبال آن برای جهان نخواهد داشت.
شفیعی در ادامه می‌گوید که پاکستان زادگاه و خواستگاه طالبان بوده که تربیت نیروی‌های این گروه در آن انجام شده و حمید گل، ژنرال سه ستاره اسبق ارتش پاکستان به عنوان پدر طالبان شناخته می‌شود. به دلیل ارتباط تنگاتنگ طالبان با اسلام‌آباد، عکس‌های بن لادن آزادانه در پشت شیشه مغازه‌ها مشاهده می‌شود. اولین حضور و ورود طالبان در افغانستان در دهه ۷۰ بود که با شعار باز کردن و آزاد کردن راه‌ها و مقابله با ناامنی‌ها انجام شد و بعدها به شعارها و خواسته‌های جدید تر تبدیل شد.
وی معتقد است که پنجشیر از نظر جغرافیایی و استراتژیک منطقه‌ای تسخیر ناپذیر بوده که روس‌ها هم نتوانستن به آن راه پیدا کنند. آنجا زادگاه احمد شاه مسعود بوده و محبوبیت بی نظیری وی در این منطقه تردد طالبان را دشوار کرده و قطعاً مورد کمین‌های متعددی قرار خواهند گرفت.
به گفته این کارشناس مسائل افغانستان، در قرن ۲۱ نمی‌توان به آرا مردم، حقوق شهروندی، آزادی و تقسیم قدرت اهمیت نداد. خیلی از خواسته‌های عموم مردم افغانستان، برای طالبان قابل پذیرش نبوده و نمی‌توان همه را مطیع کرد و به همین دلیل راه به سویی نخواهند برد. اکنون نیمی از جامعه افغانستان را زنان و اقلیت‌های قومی مانند ازبک‌ها، تاجیک‌ها، هزاره‌ها و ترکمن‌ها که کمتر از پشتون‌ها نیستند تشکیل داده و قطعاً برای حقوق خود تلاش و مبارزه خواهند کرد؛ هیچگاه سلطه طلبی و تک صدایی جواب نخواهد داد.
شفیعی خاطرنشان می‌کند: افغانستان زاییده بحران‌ها، درگیری‌ها و تحولات جدید خواهد بود و قطعاً لشکری ۷۰ نفری نمی‌تواند تمام افغانستان را کنترل کند و اگر این اتفاق صورت بگیرد، برای کوتاه مدت بوده و اگر حقوق بقیه اقوام و مذاهب پرداخت نشود منجر به مقاومت و قیام خواهند شد.
نظر شما