فرزاد مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: مشارکت دادن شهروندان در اجرای ضوابط شهری نیازمند صرف زمان و ایجاد زیرساخت‌های اجتماعی و بعضاً کالبدی است و در صورتی که اقدامی اساسی نشود، نمی‌توان انتظار مشارکت کردن شهروندان و رعایت برخی مسائل را در یک برهه زمانی کوتاه مدت داشت.
وی افزود: متأسفانه امروزه ارتباط مؤثری میان مدیریت در سطح کلان و در سطح شهرها با مردم و شهروندان وجود ندارد و همین امر موجب شده مدیران شهری در بسیاری موارد از جمله اعمال ضوابط و پروتکل‌های بهداشتی، به منظور جلوگیری از شیوع کرونا با مشکلاتی مواجه شوند.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: چنانچه مدیریت شهری انتظار همراهی مردم در کنترل بحران‌های شهری را دارد باید آنها را در همه مسائل شهر مشارکت دهد تا به تدریج اعتماد میان مدیران، مسئولان و مردم شکل بگیرد و هر دو طرف به یکدیگر اعتماد کنند.
وی تصریح کرد: متأسفانه به دلیل نبود برنامه‌ریزی و رویکرد مشارکتی، پایه‌های مشارکت شهروندان سست شده است با این حال می‌توان با اطلاع رسانی و آموزش بخشی از جامعه شهری را به رعایت پروتکل‌ها و ضوابط تشویق و آنان را ترغیب به مشارکت کرد.
مؤمنی ادامه داد: در چنین شرایطی به دلیل حساسیت موضوع در صورت لزوم باید برخورد قهری شود چرا که تعدادی از شهروندان بدون رعایت ضوابط بهداشتی در فضاهای شهری حضور پیدا می‌کنند.
وی تاکید کرد: مدیران و برنامه ریزان شهری به منظور افزایش همراهی و مشارکت شهروندان باید برنامه‌ریزی میان مدت و بلند مدت داشته باشند تا به تدریج فرهنگ مشارکت‌پذیری در میان مردم نهادینه شود و در این راستا البته باید هماهنگی میان سازمان‌های شهری وجود داشته باشد تا برنامه‌ها به درستی اجرا شود.
این کارشناس شهرسازی گفت: به منظور ترغیب شهروندان به مشارکت نیاز است در کنار فرهنگ سازی و آموزش، به طراحی فضاهای شهری به منظور افزایش مشارکت شهروندان نیز توجه شود و رویکرد مدیران و برنامه ریزان نسبت به طراحی فضاهای شهری تغییر کند.
نظر شما