به گزارش خبرنگار ایمنا، در دوران دفاع مقدس عمده جنگ و درگیری بین رزمندگان اسلام و دشمن بعثی در مناطق جنوبی کشور بود، اما رژیم صدام با اجرای عملیات‌های مختلفی به‌ویژه در مناطق غربی کشور سعی در کشاندن بخشی از نیروهای جمهوری اسلامی ایران به این مناطق را داشت تا بتواند به اهداف خود در مناطق استراتژیک جنوب کشور دست پیدا کند؛ البته دشمن بعثی برای این کار از ظرفیت نیروهای ضدانقلاب و گروهک‌های کومله و دموکرات نیز استفاده می‌کرد، به‌طوری که عمده جنگ رزمندگان اسلام در مناطقی مانند پاوه و مریوان با نیروهای کرد و ضدانقلاب بود.
رژیم صدام بعد از شکست‌های پیاپی در مناطق جنوبی کشور، با خیال اینکه بتواند از مناطق غربی کشور به جمهوری اسلامی ایران ضربه وارد کند، برنامه‌ریزی‌های گسترده‌ای را انجام داد، البته که نیروهای ارتشی و سپاهی و حضور نیروهای داوطلب مردمی در این مناطق، دشمن به اکثر اهداف خود نرسید و حتی یک وجب خاک این مرز و بوم از طرف غرب کشور به دست عراق نیفتاد.
یکی از مناطق استراتژیک و مهمی که در دوران دفاع مقدس شاهد نبرد بین نیروهای خودی و دشمن بعثی بود، ارتفاعات میمک بود. این منطقه از آنجایی که در نزدیکی استان ایلام واقع است، از لحاظ جایگاه بسیار مناسب برای زیر نظر گرفتن آرایش و مواضع طرف مقابل است و به همین دلیل رژیم صدام تمام تلاش خود را برای تصرف ارتفاعات این منطقه انجام داد. البته بحث و جدل درباره این منطقه بین مقامات ایرانی و عراق قبل از جنگ تحمیلی نیز وجود داشت، لذا قبل از اینکه رژیم صدام با حمایت بیش از ۸۰ کشور به جمهوری اسلامی ایران حمله کند، این منطقه در سال ۱۳۵۹ به تصرف عراقی‌ها درآمد. ناگفته نماند که برخی از بزرگان آن منطقه و حتی مناطق اطراف ارتفاعات میمک، در به تصرف درآمدن آن توسط عراق نقش به‌سزایی داشتند.
نیروهای بعثی با آغاز جنگ تحمیلی، از این منطقه برای زیرنظر داشتن تحرکات نیروهای ارتشی و سپاهی استفاده کردند، به‌طوری که برخی از عملیات‌ها قبل از اجرا لو می‌رفت و رزمندگان به اهداف از پیش تعیین شده خود نمی‌رسیدند. به همین دلیل عملیات نصر ۲ با هدف آزادسازی بلندی‌های مشرف بر خطوط مواصلاتی دشمن در میمک که در دوران دفاع مقدس به منطقه میانی جنگ معروف شده بود، در ۱۳ خرداد سال ۱۳۶۶ با رمز یا حسین مظلوم (ع) توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران در نیمه‌های شب آغاز شد.
این منطقه بعد از گذشت ۷ سال از آغاز جنگ تحمیلی همچنان در اختیار نیروهای بعثی بود و در حقیقت ناهموار بودن منطقه امکان بازپس‌گیری را برای رزمندگان دشوار کرده بود، اما نیروهای ارتشی با آغاز عملیات نصر ۲، در همان ساعات ابتدایی این عملیات، موفق به تصرف ارتفاعات ۴۰۴، ۴۰۰، ۳۹۶ و منطقه خزر و هلاله شدند. در مقابل نیز نیروهای رژیم صدام برای اینکه این منطقه استراتژیک را از دست ندهند، مجدد به این مناطق پاتک زدند که با مقاومت نیروهای دلاور ارتش مواجه شدند و شرایط در این عملیات طوری پیش رفت که نیروهای صدام مجبور به عقب نشینی از ارتفاعات میمک به مناطق هموار شدند.
در این عملیات افراد شاخص بسیاری از سپاه و ارتش حضور داشتند، اما نقش کلیدی شهید تقی رضوی که معاونت مهندسی قرارگاه خاتم الانبیا را برعهده داشت، تحسین برانگیز است. همان‌طور که گفته شد، منطقه میمک جزو مناطق کوهستانی محسوب می‌شود که عبور و مرور از آن در حالت عادی هم دشوار است، چه برسد به اینکه بخواهیم برای رسیدن به این منطقه با طرف مقابل درگیر نیز شویم. به همین دلیل استفاده از روش‌های خارق العاده در این عملیات دور از ذهن نبود و شهید رضوی هم که در زدن پل و هدایت نیروها از مسیرهای مختلف برای رسیدن به مقصد ماهر بود، در این عملیات نیز اقدامات ارزنده‌ای را انجام داد. همرزمان این شهید بزرگوار از شهید رضوی به‌عنوان آچار فرانسه یاد می‌کردند و هرکجا که وضعیت سخت می‌شد، شهید رضوی با مهندسی جنگ شرایط را به نفع نیروهای خودی تغییر می‌داد.
خلاصه اینکه عملیات نصر ۲ با اینکه کوتاه مدت بود، اما با نتایجی که داشت شرایط جنگ را به‌ویژه در مناطق غربی کشور به‌طور کامل به نفع نیروهای خودی تغییر داد.
در این عملیات علاوه بر آزادسازی ارتفاعات میمک تلفات بسیاری به رژیم بعثی وارد شد. انهدام گردان ۲ تیپ ۴ پیاده کوهستانی، متلاشی شدن گردان ۳ تیپ ۴ به نسبت ۶۰ درصد و گردان ۱ تیپ مذکور به میزان ۵۰ درصد، انهدام توپخانه دشمن به میزان ۵۰ درصد و تصرف ۲۰ کیلومتر از اراضی عراق در منطقه عمومی هلاله و عقب نشینی دشمن از دیگر نتایج و تلفاتی بود که رزمندگان به دشمن بعثی وارد کردند. در این عملیات حدود یک هزار و ۲۰۰ نفر از نیروهای بعثی کشته و زخمی شده و ۳۰ نفر نیز به اسارت رزمندگان اسلام درآمدند.
با اینکه دشمن حساب ویژه‌ای روی مناطق مرزی غرب کشور باز کرده بود، اما رزمندگان ارتشی و سپاهی و به‌ویژه نیروهای مردمی با مجاهدت و ازخودگذشتگی مثال زدنی در این مناطق مانع اجرایی شدن برنامه‌های دشمن در مناطق غربی و کوهستانی کشور شدند و منطقه میمک نیز یکی از این مناطق بود که با اینکه حدود ۷ سال در اختیار دشمن بود، اما در ۱۳ خرداد سال ۱۳۶۶ آزاد شد.
نظر شما