به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، فضاپیمای تجاری دراگون با ظرفیت حمل شش هزار کیلوگرم بار، اولین پرواز آزمایشی خود را در هشت دسامبر ۲۰۱۰ و دومی را که حامل محموله‌ای به ایستگاه فضایی بین‌الملل (ISS) بود در ۲۲ ماه می ۲۰۱۲ به انجام رساند. در این پرواز دراگون موفق شد که روز ۲۵ همان ماه به‌عنوان اولین فضاپیمای تجاری در ایستگاه فضایی بین‌المللی پهلوگیری کند.
دراگون، متفاوت‌تر از همه
فضاپیمای دراگون که توسط شرکت فن‌آوری‌های اکتشافات فضایی اسپیس ایکس طراحی و تولید شده، به حدی پیشرفته و کامل است که فضانوردان، آن را فضاپیمایی دقیقاً مناسب برای قرن ۲۱ می‌خوانند. تجهیزات پیشرفته این سفینه فضایی که دارای ظرفیت دو برابر بیشتر از انواع قبلی است باعث می‌شود که در بازگشت از فضا بتواند حداقل ۱۲ قفسه فلزی را در خود جای دهد که این امر امکان و قدرت حمل بارهای بیشتر از فضا به زمین را فراهم می‌آورد.
حال آن که در کپسول‌های قدیمی تمامی بسته‌بندی‌ها در دیواره‌ها محکم شده و فضای وسطی باید با کیسه‌هایی غول‌پیکر انباشته می‌شد ولی دراگون را می‌توان به خانه‌ای سه طبقه توصیف کرد که در هر یک از طبقات آن بسته‌بندی‌های ارسالی محکم در کنار هم قرار می‌گیرند. این طراحی که امکان تخلیه سریع بارها از فضاپیما در زمان فرود را فراهم می‌آورد به معنای واقعی دراگون را از سایر نمونه‌های مشابه قبلی متفاوت می‌کند.
اسپیس‌ایکس یک شرکت هوافضا و خدمات حمل‌ونقل فضایی آمریکایی است که دفتر مرکزی آن در هاثورن کالیفرنیا قرار دارد. اسپیس‌ایکس در سال ۲۰۰۲ توسط "ایلان ماسک" و با هدف کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل فضایی به‌منظور بررسی امکان بهره‌برداری از مریخ تأسیس شد و تولید کننده وسایل نقلیه پرتاب فضاپیمای فالکون۹ و هوی‌فالکون، چند نوع موتور راکت، محفظه‌های دراگون، فضاپیمای خدمه و ماهواره‌های ارتباطی استارلینک برای ارائه خدمات اینترنت تجاری است.
اولین پرواز حامل خدمه فضایی دراگون برای نخستین بار پس از سال ۲۰۱۱، یعنی از آخرین مأموریت شاتل و ارسال فضانورد از خاک آمریکا به فضا با سه روز تأخیر به دلیل نامساعد بودن شرایط آب‌وهوایی در سی‌ام ماه می سال ۲۰۲۰ آغاز شد. در طول این مدت فضانوردان آمریکایی با فضاپیمای سایوز روسیه زمین را به مقصد ایستگاه فضایی ترک می‌کردند. ساکنان دراگون، فضانوردان داگلاس‌هرلی (به‌عنوان فرمانده فضاپیما و مسئول پرتاب، فرود و بازیابی) و رابرت‌بنکن (به‌عنوان فرمانده عملیات و مسئول پهلوگیری فضایی، اتصال و انفصال فضاپیما به ایستگاه فضایی) پس از سفری ۱۹ ساعته به ایستگاه فضایی بین‌الملل رسیدند.
بدین ترتیب دراگون موفق شد که پس از گذشت ۹ سال از زمان بازنشستگی شاتل فضایی، علم فضا و اعزام فضانوردان آمریکایی به ایستگاه فضایی بین‌الملل از خاک خود آمریکا و نه روسیه را بار دیگر و از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا در این کشور احیا کند. بازگشت مجدد این علم برای این کشور دارای اهمیت بسزایی است، چرا که روزشمار موعد قدم گذاشتن دوباره به روی کره ماه که برای سال ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده در شرف آغاز است.
دراگون اسپیس‌ایکس
دراگون دارای یک محفظه زنگوله‌ای شکل در بخش جلویی و محفظه‌ای استوانه‌ای شکل در بخش عقبی است که محفظه جلو تحت فشار قرار دارد ولی محفظه عقب هیچ‌فشاری را متحمل نمی‌شود. در بخش انتهایی آن نیز یک جفت صفحه خورشیدی، رادیاتورهای حذف گرما، فضای بار و باله برای ایجاد ثبات در هنگام فرودهای اضطراری قرار دارد. پیکربندی این فضاپیما از دو نوع "کرو دراگون" و "کارگو دراگون" شکل گرفته و تا حدودی یک فضاپیمای چند بار مصرف (به عبارت دیگر قابل استفاده مجدد) است. این ویژگی باعث می‌شود هزینه‌های آماده‌سازی مجدد آن برای ارسال به فضا تا میزان چشمگیری کاهش داشته باشد.
کرو دارگون با داشتن هشت موتور جانبی که هر یک دارای ۷۱ کیلونیوتن نیرو هستند، قابلیت حمل هفت فضانورد را دارد و در نسخه آزمایشی بدون سرنشین خود موفق شد در مارس سال ۲۰۱۹ به ایستگاه فضایی بین‌الملل لنگر اندازد. کارگو دراگون، انتقال دهنده تجهیزات به ایستگاه فضایی است و جایگزینی جدید برای فضاپیمای اصلی دراگون محسوب می‌شود که سوار بر فالکون ۹ پرتاب شده و به کمک چتر نجات در اقیانوس فرود می‌آید. کارگو دراگون این امکان را دارد که برخلاف نمونه‌های پیشین، به جای لنگراندازی در کنار ایستگاه فضایی، با یک بازوی رباتیک به آن متصل شود.
دراگون به نحوی طراحی شده است که علی‌رغم کپسول‌های قبلی، میزان قابل‌توجهی از آن به زمین بازگردد و برای پرتاب مجدد به فضا بازیابی و بازسازی شود. پس از نوسازی، دراگون برای سومین بار به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی به پرواز در خواهد آمد. بازگشت این فضاپیما به زمین به معنای بررسی مجدد اثرات جاذبه و آغاز روند عملیاتی سریع برای بازگشت نمونه‌ها و آزمایشات انجام‌گرفته در فضا، به زمین و قرار دادن آن‌ها در اختیار محققان سراسر جهان است.
نظر شما