فرآیندهای قانونی تبدیل نقاط روستایی به شهر

رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور گفت: بررسی تغییرات جمعیت شهری و روستایی کشور طی یک دوره شصت و پنج ساله نشان می‌دهد که نسبت جمعیت شهری به کل جمعیت کشور از سال ۱۳۳۵ تا ۱۴۰۰ سیر صعودی داشته و از ۳۱ درصد در سال ۱۳۳۵ به ۷۴ درصد در سال۱۴۰۰ افزایش یافته است.

مهدی جمالی نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: سال ۱۳۵۹ نقطه عطف برتری جمعیت شهری در کشور است در این سال جمعیت شهری کشور از ۵۰ درصد بالاتر رفت و جمعیت روستایی کمتر شد.

وی افزود: تعداد شهرهای کشور در سال ۱۳۳۵ معادل ۱۹۹ نقطه شهری بود که این تعداد تا پایان سال ۱۳۹۹ به ۱۳۷۸ شهر افزایش پیدا کرد.

رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور خاطر نشان کرد: اوج تغییر تقسیماتی و تبدیل نقاط روستایی به شهری در فاصله سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ بوده است به گونه‌ای که حدود ۴۰۰ نقطه روستایی به شهر تبدیل شد.

جمالی نژاد ادامه داد: این روند در هفت سال منتهی به سال ۱۳۹۲ نیز تقریباً تکرار شده و ۲۰۰ شهر دیگر به تعداد شهرهای کشور افزوده است.

وی با بیان اینکه ضوابط و معیارهای تبدیل نقاط روستایی به شهر در قالب قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب سال ۶۲ و اصلاحات بعدی آن انجام می‌شود، تصریح کرد: بر اساس آخرین اصلاحات انجام شده در این ضوابط در اسفند ماه ۱۳۸۹ در حال حاضر مراکز بخش با هر میزان جمعیت و روستاهای دارای ۳۵۰۰ نفر جمعیت و بیشتر می‌توانند تبدیل به شهر شوند که پس از طی تشریفات و با پیشنهاد استانداری و موافقت وزارت کشور و با تصویب هیأت وزیران این اقدام انجام می‌شود.

رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور تاکید کرد: به منظور اصلاح رویه‌ها و فرایندهای حاکم در تبدیل نقاط روستایی به شهر و با هدف کاهش روند این موضوع و حفظ هویت روستاها در قالب لایحه جامع تقسیمات کشوری، اصلاحات لازم از سوی وزارت کشور پیشنهاد شده که بررسی آن در کمیسیون‌های تخصصی دولت در دست انجام است.

کد خبر 491839

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.