گوته؛ نابغه‌ای به تمام معنا

گوته شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان شناس، فیلسوف و سیاست مدار آلمانی بود که به دلیل بهره مندی از نبوغ ذاتی و قریحه و استعداد درونی، شاهکارهای کم نظیری خلق کرد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، با وجود اینکه منتقدان ادبی، گوته را یکی از ارکان چهارگانه ادبیات جهان دانسته‌اند، اما خواسته قلبی او این بود که یکی از مریدان حقیقی حافظ شیرازی باشد. شاید آنچه نام او را برای ایرانیان گرامی ساخته است، همین مساله باشد. او "دیوان شرقی- غربی" که یکی از عالی‌ترین آثار شعر و حکمت و از بزرگ‌ترین آثار ادبی آلمان و اروپا به شمار می‌رود را با خواندن دیوان شعر حافظ و تحت تأثیر این سخن سرای بزرگ ایرانی سرود.

نام کامل این ادیب " یوهان ولفگانگ ون گوته" است. وی در ۲۸ اوت سال ۱۷۴۹ در فرانکفورت متولد شد و در ۲۲ مارس سال ۱۸۳۲ در ویمار از دنیا رفت. او را یک مغز متفکر جهانی دانسته‌اند، چراکه نه تنها در فن شعر عمیق و حساس بود، بلکه در سیاست نیز مجرب، کارکشته و دانشمندی مبتکر و بزرگ محسوب می‌شد.

گوته در یک خانواده از طبقه متوسط متولد شد. پدر او یک وکیل موفق بود که به اندازه کافی ثروت داشت و به جمع‌آوری نقاشی علاقه داشت و طرفدار جدی کتاب بود. مادر او نیز دختر یک شهردار محلی بود به همین دلیل گوته را به بسیاری از افراد طبقه بالای آلمان معرفی کرد. همین امر بعدها تأثیر مهمی در آینده او گذاشت.

گوته به معنای معمول کلمه فیلسوف نبود، اما به شدت از آثار باروخ اسپینوزا، گوتفرید ویلهلم لایب نیتس، امانوئل کانت و فریدریش ویلهلم فون شلینگ تأثیر می‌پذیرفت. به شیوه‌ی خود آرای آنها را تفسیر و در تفکرات خود جذب می‌کرد.

از مهم‌ترین آثار این نویسنده می‌توان به "فاوست"، "اگمونت"، "نغمه‌های رومی"، "سفرنامه ایتالیایی"، "دیوان غربی-شرقی"، "رنج‌های ورتر جوان" و "ایفی ژنی" اشاره کرد. گوته چنان از نوشتن راضی بود که در جایی گفته است: " چه شکوهمند است که یک مغز فاخر انسانی، آنچه را که در آئینه وجودش نقش بسته، آشکار می‌کند."

بیش از ۱۰ هزار نامه و سه هزار طراحی از گوته به جا مانده است. او در سن ۲۵ سالگی یک چهره مشهور ادبی به شمار می‌رفت و در سال ۱۷۷۵ به خاطر رمان «رنج‌های ورتر جوان» به موفقیت زیادی رسید. گوته به نقشه‌کشی پارک گیاه‌شناسی وایمار و بازسازی کاخ دوک که در سال ۱۹۹۸ در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، کمک کرد.

اولین کار علمی بزرگ گوته کتاب «دگردیسی گیاهان» بود که پس از بازگشت او از ایتالیا در سال ۱۷۸۸ نوشته شد. او در سال ۱۷۹۱ به مدیریت تئاتر وایمار گماشته شد و در ۱۷۹۴ دوستی خود را با «فردریش شیلر»، نمایشنامه نویس، تاریخ نگار و فیلسوف برجسته آغاز کرد.

"فاوست" یکی از برجسته‌ترین آثار او در تاریخ ادبیات اروپا به شمار می‌رود و آهنگسازان زیادی مانند موتزارت، شوبرت یا بتهوون را تحت تأثیر قرار داد. تمامی خواهران و برادران او به جز «کورنلیا» در سنین پایین درگذشتند.

پدر و معلمان خصوصی او تمام رشته‌های مهم آن زمان به ویژه زبان‌های گوناگون مانند لاتین، یونانی، ایتالیایی، انگلیسی و عبری را به گوته آموختند. البته او پیش از روی آوردن به ادبیات به طراحی علاقه داشت.

گوته در سال ۱۷۷۰ با نام مستعار اولین مجموعه شعرش را منتشر کرد. این نویسنده سرانجام بر اثر نارسایی قلبی درگذشت. گفته می‌شود که پیش از مرگ می‌گفت: "نور بیشتر".

کد خبر 489369

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.