شهرزاد دوستانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص توقع توجه بیش از حد کودکان، اظهار کرد: همه افراد به توجه نیاز دارند و هر کسی از اینکه مورد توجه قرار گیرد، خشنود می‌شود، اما برخی از کودکان مدام از شما توجه می‌خواهند و مدام به پای شما می‌پیچند، به طوری که هر قدر هم به آن‌ها توجه کنید، بازهم انتظار توجه بیشتری از شما دارند.
وی ادامه داد: دلایل مختلفی می‌تواند موجب جلب توجه کودکان شود و برخی کودکان توجه کافی، منظم، بی قید و شرط از هر دو والد نگرفته‌اند، برخی دیگر نیز به دلیل اینکه بدون توجه احساس ناامنی می‌کنند و بیش از اندازه وابسته‌اند توجه طلبی می‌کنند.
این روانشناس با تاکید بر اینکه وابستگی کودکان ممکن است موقتی باشد، افزود: گاهی ممکن است وابستگی و نیاز به توجه بیش از اندازه به علت مرگ یکی از نزدیکان کودک، طلاق، به دنیا آمدن خواهر یا برادری دیگر باشد، گاهی نیز والدین با ابراز محبت بی‌مورد و افراطی برای جبران و رفع احساس ناامنی، وابستگی کودک را دائمی می‌کنند.
والدین چگونه و چه زمانی به کودک توجه کنند؟
وی با توضیح اینکه والدین باید بدانند چگونه و چه زمانی به کودک خود توجه کنند، تصریح کرد: اگر کودک توقع دارد بی‌وقفه، بی‌پایان و منحصراً به او توجه کنید، این حالت نباید و نمی‌تواند باقی بماند و کلید فائق آمدن بر این مشکل این است که بدانیم، "کی" و " چگونه" به کودک توجه کنیم تا بتوان این موضوع را در برخورد با کودک خود مدیریت کنیم و دچار چالش نشویم.
دوستانی گفت: وقتی کودک طلب توجه نمی‌کند، به او توجه زیادی داشته باشید، در واقع زمانی به کودک توجه کنید، که او اعمال و رفتاری جهت جلب توجه انجام نمی‌دهد، به این ترتیب متوجه می‌شود که آن اعمال و رفتارهای گذشته موجب جلب توجه نشده است، بلکه اعمال دیگری موجب این توجه از سوی والدین شده است.
وی با بیان اینکه در هر روز زمانی اختصاصی و جدا به هر یک از کودکانتان اختصاص دهید حتی اگر به هر کودک بیشتر از چند دقیقه وقت نرسد، اضافه کرد: هنگام غذا خوردن یا رفتن برای خواب، زمان خوبی برای این کار خواهد بود و مهم این است که کودک بداند شما مراقب او و در کنار او هستید و زمان بذل توجه اهمیت چندانی ندارد.
گاهی خواسته کودک را نادیده بگیرید
این روانشناس ادامه داد: اگر کودک شما باید برای اینکه به او بپردازید صبر کند، ساعت زنگ‌داری یا ساعت گوشی را کوک کنید، تا وقتی زنگ می‌زند، کودک دریابد که وقتش رسیده که به سراغ شما بیاید، اینگونه مفهوم زمان را نیز به او آموخته‌اید.
وی با اشاره به اینکه برای رفع طلب توجه کودک گاهی لازم است خواسته کودک را نادیده بگیرید، تصریح کرد: برای مثال فرض کنید کودک شما از مهدکودک آمده و شما نیز برای او وقت کافی گذاشته‌اید، اما همچنان برای جلب توجه تلاش می‌کند، بین صحبت‌های شما با فرزند دیگرتان و یا سایر افراد می‌پرد، غر می‌زند و …، کاری که شما باید انجام دهید این است که بی‌توجهی فعال داشته باشید و او را نادیده بگیرید و به محض اینکه او خواهش و گریه را متوقف کردذبه او توجه کنید.
دوستانی افزود: با بی‌توجهی به کودک زمانی که جای توجه بیش از اندازه می‌کند، دو نکته را به او آموزش داده‌اید، یک اینکه باید صبر کند تا نوبتش بشود و با گریه نمی‌تواند به هدفش برسد، دوم اینکه شما به خودش و کارهایش علاقه دارید.
نظر شما