به گزارش خبرنگار ایمنا، تیم فوتبال چلسی در این فصل با خرج کردن‌های هنگفت، ستاره‌های زیادی در ترکیب خود جای داده است از ادروارد مندی درون دروازه گرفته تا تیاگو سیلوا، زِیِخ و ورنر.
آنها با هدایت فرانک لمپارد شب گذشته و از هفته چهاردهم لیگ برتر فوتبال انگیس با سه گل مقابل وستهام پیروز شدند و با ۲۵ امتیاز در رده پنجم جای گرفتند تا با جدول و تیم لیورپول شش امتیاز فاصله داشته باشند.
روی سکوهای استمفوردبریج (ورزشگاه چلسی) آدم‌های زیادی بودند که تشویق شدند. از بازیکنان تا مربیان و رئیس باشگاه که دیگر الان لقب امپراطور را یدک می‌کشند.
برای ژوزه پرتغالی به پاس بخشیدن هویت یک قهرمان به تیم، فریاد کشیدند. از آنچلوتی و کونته بخاطر بردن لیگ قدردانی کردند و دی‌متئو را بابت رقم زدن بزرگترین افتخار تاریخ باشگاهشان تحسین می‌کردند.
روی آن سکوها اما باید یک نام ماندگارتر فریاد زده شود اسم یکی که کل دوران حرفه‌ای‌اش با تاروپود آبی یکی شده است. کسی که برای نجات دادن عشقش لحظه‌ای درنگ نکرد و بدون داشتن هیچ چتر نجاتی، به دل خطر زد.
سوپرفرانکی و تیمش قبل از خالی شدن استادیوم‌ها تا می‌توانستند تحسین شدند. اما تشویق شدنشان بابت تیمی بود که نگذاشت کسی در لندن ناامید شود و تلاش می‌کرد تا ضعیف نباشد.
آن سکوهای خالی اما حالا حسرت حضور مردمی را می‌خورد که باید بیایند و برای لمپارد و تیمش سرود قهرمانی بخوانند. باید بیایند و به تیمی ببالند که حتی با نفرات ذخیره هم از برخی بازی‌های بزرگ دست پر بیرون می‌آید.
آنها (تماشاگران) باید هرچه زودتر برگردند، برگردند و پشت تیمی باشند که قرار است بزرگترین اتفاقات را رقم بزند. آنها باید برگردند تا از دیدن خواستنی‌ترین گزینه‌شان روی نیمکت استمفوردبریج لذت ببرند.
جای بنر فرانکی لمپارد با یک کت و شلوار شیک روی دست مردم، فعلاً روی سکوها خالی است آنها باید زودتر برگردند تا بریج آبی‌تر از همیشه به لندنی‌ها حس زندگی بدهد.
نظر شما