به گزارش خبرنگار ایمنا، "فرار به سوی پیروزی" (اسم یک فیلم آمریکایی) شاید بزرگترین نقطه اتصال فوتبال و سینما بوده است. اثری که الماس سیاه فوتبال (پله) را در کنار راکی بالبووا (بازیگر) به جلوی دوربین برده است. شاید اگر این اثر در این دوره ساخته میشد، نه به جای بابیمور و اوسوالدو آردیلز؛ بلکه به جای خود پله، از زیدان استفاده میشد.
زیزو شاید به اندازه هموطن دیوانهاش پله خوی بازیگری نداشته باشد اما برای ساختن ماندگارترین صحنهها همیشه یک انتخاب اول است. زیزو در خاطره ما با سکانسهای بینظیری که خلق کرده به یاد میآید.
دو گل فینال جام جهانی ۱۹۹۸. ضربه والی ۲۰۰۲ مقابل لورکوزن و قهرمان بیجام ۲۰۰۶ اگر قرار بود به پرده سینما کشیده شود پشت سر هم اسکار را برایش به ارمغان میآورد.
زیدان اما برای جبران نبود خودش در ماندگارترین نقطه اتصال سینما و فوتبال، دوران مربیگری را انتخاب کرده است. ۳ گانه او با رئال که به تمام ۳ گانههای ساخته شده در دنیای تصویر طعنه زده حالا جایش را به فرارهای او به سمت پیروزی داده است.
آقای فوتبال برای دومین سال پیاپی وقتی که همه منتظر بودند تا در گروهش حذف شود مقابل شاختار و گلادباخ، دوباره با یک فرار به موقع خودش را پیروز میدان کرد. حتی پس از چند نتیجه سینوسی در لالیگا زیدان تهدید به اخراج شد.
جایگاه او شاید روی نیمکت رئال گاهی متزلزل شود، اما حتی تهدیدهای اخراج شدن هم نمیتواند کاری کند که ذرهای از بزرگی زیدان کم شود. او همچنان در تاریخ رئال مادرید ماندگار است. او با پیروزیهای بزرگ در چند هفته اخیر خودش را نجات داده است.
زیدان و تیمش دوباره به سمت موفقیت رهسپار میشوند مرد تاریخی فوتبال دنیا فرصت این را دارد تا دوباره با کهکشانیها افتخارآفرینی کند. کسی چه میداند شاید داستان او و مادرید آنقدر باشکوه شود که اینبار برای عمیقتر کردن پیوند فوتبال و سینما یک درام ماندگار از این رابطه ساخته شود.
نظر شما