به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مردم در سراسر جهان طی چند دهه اخیر با مشکلات ناشی از تغییرات آب و هوا دست و پنجه نرم کرده‌اند و حتی بسیاری نیز قربانی آن شده‌اند. پاندمی کرونا با ظهور خود، بحران دیگری بر دوش بشر افزوده و جهانیان را به مبارزه همزمان با دو بحران فوق مواجه کرده است. این دو فاجعه را نمی‌توان جدا از هم در نظر گرفت چرا که هر دوی آن‌ها، سلامت، رفاه و معیشت انسان‌ها به خصوص افراد آسیب‌پذیر را نشانه گرفته‌اند. در نتیجه، مقامات رسمی در سراسر جهان باید هر دو بحران را همگام مورد توجه قرار دهند و سرمایه‌گذاری‌های خود را برای رفع آن دو صرف کنند.
البته برخی از مقامات در گوشه و کنار جهان تا کنون در این زمینه اقداماتی کرده‌اند که از یک سو انتشار ویروس کرونا را کاهش داده و از سوی دیگر، تغییرات اقلیمی را به حداقل رسانده‌اند. با وجود این همچنان لازم است برنامه‌ریزان شهری به ارائه راه‌حل‌های مناسب بپردازند تا به پایداری اهداف مربوط به بهبود سبز از فجایع مذکور دست یابند.
همچنان که جهان در تلاش است ویروس کرونا را برای همیشه نابود کند، مقامات می‌توانند از بهبود وضعیت اقلیمی ناشی از انتشار ویروس کرونا به عنوان راهبرد جدیدی برای هدایت شهرها در مسیر پایداری، برابری، سلامت و قدرت بهره گیرند. در واقع دولت‌ها باید عنصر پایداری را که در دوران کرونا از توجه بیشتری برخوردار شده است، به یک روند دائمی در طراحی شهری و برنامه‌ریزی برای بودجه‌ها تبدیل کنند که این کار به سهم خود می‌تواند تهدیدهای دیگری را که انسان امروز با آن مواجه است، مورد توجه قرار دهد. در ادامه به شرح راهبردهایی پرداخته می‌شود که به پایداری بهبود وضعیت اقلیمی در دوران پساکرونا کمک شایانی می‌کند.
مشارکت مقامات محلی و جوامع
شکی نیست که مردم در خط مقدم ایجاد و حتی مهار اثرات ناشی از تغییرات آب و هوایی قرار دارند اما به ندرت در این زمینه اقدامی می‌کنند. درک نقش کارشناسان محلی در واکنش به بحران‌ها و مزایای استفاده از دیدگاه مردمی در فرآیندهای تصمیم‌گیری می‌تواند منجر به اقدامات نوآورانه، پایدار و دائمی برای همگان شود.
دولت کنیا، کشوری در شرق آفریقا، با در نظر گرفتن این نکته مهم، مؤسسه‌ای با عنوان "صندوق تغییرات اقلیمی شهری" تأسیس کرده است تا از نظر مالی، جوامع و مقاماتی را که در تلاش برای ایجاد پایداری هستند مورد حمایت قرار دهد. این اقدام سازگاری با سطح ملی را افزایش داده است که به سهم خود اقدامات مردمی برای به حداقل رساندن خطرات اقلیمی ناشی از بحران‌هایی نظیر سیل و خشکسالی را به حداکثر رسانده است.
بهبود امنیت غذایی و معیشت روستایی
تغییرات آب و هوایی معیشت تولیدکنندگان محصولات کوچک را با تهدید مواجه کرده و ناامنی غذایی را افزایش داده است. تعداد ۵۰۰ میلیون نفر از این افراد در کشورهای در حال توسعه با چالش‌های بسیاری، ناشی از تغییرات اقلیمی مواجه هستند چرا که به شدت تحت تأثیر کمبود دسترسی به منابع قرار می‌گیرند. مؤسسه منابع جهانی، به منظور افزایش اقدامات پایداری در میان تولیدکنندگان محصولات کوچک، بر دو اصل عمده تمرکز می‌کند؛ ابتدا از طریق حمایت معیارهای تحقیقات و نوآوری‌های تقاضا محور به حمایت از پایداری سیستم‌های غذایی کمک می‌کند و سپس سرمایه‌گذارای‌های لازم جهت توسعه مشاوره‌های دیجیتالی برای حمایت از ۳۰۰ میلیون تولید کننده محصولات کوچک را فراهم می‌آورد. این رویکردها تکنولوژی‌های مقیاس‌پذیری را مورد توجه قرار می‌دهد که به تولیدکنندگان فوق کمک می‌کند همزمان با مدیریت خطرات ناشی از تغییرات آب‌وهوایی، تولید محصولات خود را به حداکثر برسانند.
استفاده از رویکردهای مبتنی بر طبیعت
اکوسیستم‌های سالم از طریق تأمین غذا و سوخت، افزایش دستاوردهای اقتصادی، حمایت از معیشت، مبارزه با تغییرات آب و هوایی و حتی حفاظت از جوامع در مقابل حوادث طبیعی می‌تواند به پایداری جوامع و اقتصاد کمک شایانی کند. با وجود اینکه استراتژی‌های مربوط به طبیعت می‌تواند نقش مهمی در کاهش تغییرات اقلیمی ایفا کند با این حال مقامات رسمی در سراسر جهان کمتر بر این جنبه برای ایجاد راه‌حل‌های مناسب تمرکز می‌کنند. البته اخیراً مقامات در تعداد کمی از کشورهای جهان تلاش کرده‌اند از استراتژی‌های مبتنی بر طبیعت برای حل بحران آب و هوا بیشترین بهره را ببرند. به عنوان مثال آفریقای غربی اخیراً از طریق "طرح دیوارهای سبز عظیم" ۱۵ میلیون هکتار زمین را در کشور اتیوپی احیا کرده است و به کاشت ۱۱ میلیون و ۴۰۰ هزار درخت جدید در سنگال پرداخته است تا از این طریق، امنیت غذایی، مدیریت آبخیزداری و توسعه روستایی را بهبود ببخشد.
نظر شما