سید احمد حسینی‌نیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: توسعه پایدار به عنوان مناسب‌ترین شیوه توسعه شهرها در هزاره جدید است، البته این شیوه شامل راهبردهای زیادی است.
وی با بیان اینکه یکی از مهمترین راهبردهای بهبود کیفیت اکوسیستم‌های شهری، توسعه شهرهای تاب‌آور است، افزود: بر همین اساس پژوهشی برای تحلیل رابطه بین شهرهای پایدار و شهرهای تاب‌آور با روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان ادامه داد: نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که شهرهای پایدار دارای ارکان متعددی همچون مدیریت زیست محیطی، توسعه اجتماعی، توسعه اقتصادی، توسعه فیزیکی و حکمروایی خوب شهری هستند.
وی افزود: ارکان چارچوب شهرهای تاب‌آور شامل مسائل زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی، زیرساختی و نهادی افزون بر این، هرم تاب‌آوری و پایداری شهری دارای ابعاد مختلفی مشتمل بر تاب آوری سیاسی و اجتماعی، تمرکززدایی، تاب آوری اقتصادی، تعهد شهری و حکمروایی خوب شهری است، بنابراین بین توسعه پایدار شهری و تاب‌آوری نوعی همسویی برقرار است و در بسیاری از ابعاد اشتراک دارند.
حسینی‌نیا با بیان اینکه هنگامی که سده بیستم شروع شد، حدود ۲۰۰ میلیون نفر یا ۱۲.۵ درصد افراد در شهرها زندگی می‌کردند، اما یکصد سال بعد، این رقم به ۳.۶ میلیارد نفر یا ۵۲ درصد رسید، تصریح کرد: بنا بر برآوردها، سال ۲۰۵۰ جمعیت شهری جهان به ۶۷ درصد خواهد رسید که البته این آمار در کشورهای مختلف، یکسان نیست به این معنا که در مناطق توسعه یافته، جمعیت شهری به ۸۶ درصد خواهد رسید و این رقم برای کشورهای در حال توسعه معادل ۶۴ درصد برآورد شده است.
وی ادامه داد: شهرها مقادیر قابل توجهی از منابع طبیعی را مصرف می‌کنند و تأثیر عمده‌ای بر محیط زیست، بسیار فراتر از مرزهای آنها دارند. این روندهای ناپایدار نیاز به مهار قابل ملاحظه‌ای دارند و در نهایت باید برعکس شود.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان تاکید کرد: جاپای اکولوژیکی شهرها بسیار فراتر از مرزهای اداری آنها است؛ چنان چه خدمات تولیدی و جذب کننده اکوسیستم، جریان انرژی و مواد را تسهیل می‌کند.
وی گفت: منشأ منابع مورد استفاده جمعیت شهری عموماً به دور از محل مصرف آنها یافت می‌شود؛ بنابراین، پیامدهای بیوفیزیکی شهرنشینی سریع و کنترل نشده در هر جایی احساس می‌شود.
حسینی‌نیا با بیان اینکه بخش زیادی از جمعیت انسانی در شهرها زندگی می‌کنند، گفت: بر مبنای گزارش‌های سازمان ملل متحد، شهرنشینی به حرکت مردم از مناطق روستایی به مناطق شهری گفته می‌شود.
وی گفت: در سال‌های اخیر به دلیل اثرات منفی ناشی از فعالیت‌های شهری، مشکلات زیست محیطی زیادی ایجاد شده است.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان با بیان اینکه تخریب و کاهش منابع طبیعی، تغییرات آب و هوایی و فشار توسعه در مناطق سبز به نگرانی‌های اصلی شهرها تبدیل شده است، تصریح کرد: کمبود امکانات بهداشتی و خدمات درمانی، افزایش ساخت فاضلاب‌های روباز، دور ریزی ضایعات صنعتی و زباله‌ها در مکان‌های نامناسب و ایجاد آلودگی‌های محیطی، «کلانشهرها» را به «کلان زباله‌دان ها» تبدیل کرده است که این امر حیات بشر را به طور جدی تهدید می‌کند.
وی افزود: در پاسخ به این مشکلات، سیاست‌های برنامه‌ریزی شهری به سمت توسعه پایدار تغییر جهت داده است و شهرها شروع به تدوین راهبردهای جدید برای بهبود کیفیت اکوسیستم‌های شهری کرده‌اند.
حسینی‌نیا با بیان اینکه یکی از مهمترین راهبردهای بهبود کیفیت اکوسیستم‌های شهری، توسعه شهرهای تاب‌آور است، تصریح کرد: نوع نگرش به مقوله تاب آوری و نحوه تحلیل آن، از یک طرف در چگونگی شناخت تاب‌آوری وضع موجود و علل آن نقشی کلیدی دارد و از طرف دیگر سیاست‌ها و اقدامات تقلیل خطر و نحوه رویارویی با آن را تحت تأثیر اساسی قرار می‌دهد.
نظر شما