به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گسترش ویروس کرونا بهانه‌ای شده تا مردم کمتر از وسایل نقلیه موتوری بهره گیرند و همین امر آن‌ها را به پیاده‌روی و ماجراجویی در شهرهای خود سوق داده است. به عنوان مثال، در کلانشهر لس‌آنجلس آمریکا، مردم به مدت چندین دهه از خودروهای شخصی و وسایل حمل و نقل عمومی بیشترین استفاده را می‌کردند و کمتر کسی مسیر طولانی شهری را از طریق پیاده‌روی می‌گذراند. اما پس از شیوع بیماری کووید -۱۹ و هراس لس‌آنجلسی‌ها از سوار شدن بر وسایل نقلیه عمومی، مردم به گذران امور روزمره خود از طریق پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری پرداختند و همین امر شناخت بیشتر شهر را برای آنان به ارمغان آورد.
اگرچه سواحل و مراکز تفریحی رو باز در دوران قرنطینه به روی ساکنان اهل لس‌آنجلس بسته بود اما چنین مکان‌هایی، پس از بازگشایی به میعادگاه‌هایی با امکان رعایت فاصله اجتماعی کافی تبدیل شد. از سوی دیگر، مردم لس‌آنجلس بیش از پیش به طبیعت روی آورده‌اند و از آن‌جا که این شهر از فضای سبز کافی برخوردار نیست، بنابراین، مردم از هرگونه پوشش سبز، حتی در محوطه‌های مدارس و بیمارستان‌ها بیشترین بهره را می‌گیرند. در این راستا، پیش‌بینی می‌شود معماری فضاهای سبز و چشم‌اندازهای شهری در آینده به طور چشمگیری تحت تأثیر بیماری کووید -۱۹، تغییر پیدا کند و شهرهایی پایدارتر از قبل به وجود آورد.
مقامات رسمی کلانشهرهای آمریکایی نظیر اوکلند، سیاتل، لس‌آنجلس و میلواکی همگی از اهداف بلندپروازانه خود برای ایجاد خیابان‌های باز جدید خبر داده و اعلام کرده‌اند این خیابان‌ها از امکانات رفاهی، تفریحی و خدماتی کافی برخوردار خواهد بود ضمن اینکه فاصله اجتماعی امن در طراحی آن‌ها با دقت مورد توجه قرار خواهد گرفت. از این پس، وجود پارک‌ها، میدان‌ها و سایر امکانات شهری جز عناصر ضروری در طراحی شهری به شمار خواهد رفت و معمارانی حرفه‌ای برای پیاده‌سازی آن‌ها به کار گرفته خواهد شد. در واقع، توجه به اصلاح چشم‌اندازهای شهری یکی از نادرترین مزایای شیوع بیماری کووید -۱۹ بوده است که پیاده‌سازی آن می‌تواند انقلابی عظیم در طراحی شهری به وجود آورد.
گسترش کرونا و افزایش مشارکت عمومی
در ماه مارس، یعنی کمی پس از ظهور بیماری کووید -۱۹ و به تبع اعمال مقررات مربوط به ماندن در خانه، گروهی از معماران و طراحان شهری تصمیم گرفتند با همفکری یکدیگر راهبردهایی برای افزایش مشارکت عموم مردم در مهار این ویروس به کار گیرند. بسیاری از آنان به این نتیجه رسیدند که باید تغییراتی در چشم‌اندازهای شهری به وجود آورند و از این طریق، شهروندان را به سازگاری با شرایط جدید سوق دهند. از سوی دیگر، برخی از این طراحان شهری نیز به ایجاد نرم‌افزارهایی پرداختند که با نصب آن روی گوشی‌های تلفن همراه، شهرنشینان در مهار ویروس کرونا سهیم می‌شدند.
اگرچه ایده‌هایی که طراحان آمریکایی برای افزایش مشارکت مردم در مهار ویروس کرونا ارائه داده‌اند خیلی قابل توجه به نظر نمی‌رسد، با این حال پیامدهای مثبت زیادی نیز در پی داشته است. به عنوان مثال، معماران اهل فیلادلفیا، بزرگترین شهر ایالت پنسیلوانیا در آمریکا، از طریق ایجاد کلیپ‌های زنده در اینستاگرام، افراد خلاق، هنرمند و معماران را به طرح ایده‌های خود برای تغییر چشم‌اندازهای شهری جهت به حداقل رساندن گسترش ویروس کرونا برمی‌انگیزند.
طراحی دوباره پارک‌ها
گروهی از معماران آمریکایی به این نتیجه رسیدند که فضاهای عمومی و پارک‌های شهری در آینده ضمن حفظ فاصله اجتماعی، باید با هدف چند کاربردی بودن ایجاد شود. در واقع، باید در یک فضای عمومی بزرگ نیازهای مختلف مردم در نظر گرفته و از تمرکز بر تنها یک هدف در آن‌ها خودداری شود. به عنوان مثال، بسیاری از مکان‌های عمومی در شهرهای مختلف آمریکایی برای برگزاری رویدادهای خاصی از سال احداث شده است حال آنکه چنین رویدادهایی به ندرت اتفاق می‌افتد و در نتیجه این مکان‌ها در سایر ایام سال، بدون استفاده باقی می‌ماند.
از سوی دیگر، از آن‌جا که شیوع بیماری کووید -۱۹ بودجه‌ها و قابلیت‌ها را در بسیاری از شهرهای جهان محدود کرده است، بسیاری از معماران بر افزایش پوشش سبز در فضاهای شهری، به جای صرف هزینه‌های زیاد جهت ایجاد چنین فضاهایی تاکید کرده‌اند. در واقع، مقامات شهری می‌توانند با صرف هزینه‌های بسیار ناچیز، فضاهای شهری را از نو طراحی کنند و از این طریق، چشم‌اندازهای شهری پساکرونا را به طور چشمگیری بهبود بخشند.
نظر شما