به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، این روزها بسیاری از طراحان و برنامهریزان شهری در تلاشند پیادهراهها و فضاهای سبز را گسترش دهند تا در نتیجه محیطهای شهری را برای حفظ فاصله اجتماعی و کاهش انتشار کووید -۱۹ آماده کنند. با توجه به سبک زندگی جدیدی که مردم در پیش گرفتهاند، پیشبینی میشود در آینده اغلب شهرنشینان از پیادهروی و دوچرخههای الکتریکی برای تردد در داخل شهر بهره گیرند و استفاده از خودرو تنها در زمان ضرورت صورت گیرد. ویروس کرونا، با وجود تمام بحرانهایی که در زندگی انسان به وجود آورده است، درسهای با ارزشی نیز از طراحی شهری و چگونگی ایجاد مناطق شهری بهتر به طراحان و معماران آموخته است.
قرنطینه
ویروس کرونا و دوران قرنطینه به همه آموخت که پایدارترین شهرهای جهان شهرهایی هستند که به مناطق قابل پیادهروی تقسیم شدهاند، به این معنی که تمام امکانات لازم شهروندان در محل سکونتشان قابل دسترسی است و برای تأمین همه ملزومات نیازی به استفاده از خودرو یا وسایل حمل و نقل عمومی نیست.
متأسفانه در ۳۰ تا ۵۰ سال اخیر، طراحان شهرها را تنها برای خودروها طراحی کرده و عابران پیاده و دوچرخهسواران را تقریباً نادیده گرفتهاند. ویروس کرونا اهمیت پیادهروی و دوچرخهسواری و مهمتر از همه توجه به زیرساختهای مربوطه را برای معماران بیش از پیش آشکار کرد به طوری که بسیاری از مقامات ارشد در نقاط مختلف جهان در همان ابتدای شیوع پاندمی به سرعت اقدام به اصلاح شهرهای خود در این زمینه و گسترش پیادهراهها و فضاهای سبز کردند.
چیزی که در اینجا از اهمیت بالایی برخوردار است این که تنها گسترش فضاهای سبز و پیادهراهها نمیتواند مشکل شهروندان در این پاندمی بزرگ را حل کند؛ مردم نمیتوانند مسافتهایی طولانی را با دوچرخه یا پیادهروی طی کنند تا به عنوان مثال کار بانکی خود را انجام دهند. بر همین اساس لازم است در آینده شهرها به صورت فشردهتر و محلیتر طراحی شود تا در نتیجه ساکنان هر منطقه به تمام امکانات در نزدیکی محل سکونت خود دسترسی داشته باشند.
ترویج دورکاری
یکی دیگر از مزایای شیوع ویروس کرونا ترویج دورکاری یا کار در منزل بوده که در این روزها بسیاری از مردم از سراسر دنیا را به سمت خود جلب کرده است. بسیاری از کارفرمایان تا پیش از ظهور ویروس کرونا مخالف بودند کارکنانشان به انجام مسئولیتهای کاری خود در منزل بپردازند اما کووید -۱۹ مزایای دورکاری را برای بیشتر مردم در سراسر دنیا آشکار کرد و بسیاری را به سمت انجام کارهای خود در منزل جذب کرد.
بسیاری از معماران استدلال کردهاند که دورکاری به روندی دائمی در زندگی انسان تبدیل خواهد شد و طراحی ساختمانی را نیز به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار خواهد داد. بدون شک، در طراحیهای پساکرونا، فضاهایی از خانه هر چند کوچک برای دورکاری در نظر گرفته خواهد شد و تمام جنبههای طراحی فضاهای اداری در آنها پیاده خواهد شد.
فاصله اجتماعی و گرایش بیشتر به فضاهای عمومی
گسترش ویروس کرونا فضاهای عمومی و پارکها را بیش از پیش برای مردم مهم به شمار آورده است و همگان چنان به سمت این فضاها روانه میشوند که گویی بر پرده کعبه آمال خود چنگ میزنند. در این بین، مردم درس جدیدی از ویروس کرونا آموختهاند و آن اینکه برای پیشگیری از آلوده شدن به ویروس کرونا نیاز نیست حتماً خود را در خانههایشان حبس کنند و تنها با رعایت چند اصل بهداشتی میتوانند احتمال انتقال کووید -۱۹ را به حداقل برسانند. این روزها در سراسر پارکهای جهان افرادی به چشم میخورند که با ماسکهایی بر دهان و دستکشهایی در دست از فاصله معین با یکدیگر به تعامل اجتماعی میپردازند و اینگونه هراس ناشی از ابتلا به ویروس کرونا را به حداقل میرسانند.
شاید در آینده طراحان شهری فضاهای سبز و پارکها را با دقت بیشتریبسازند و پیادهراهها و زمینهای بازی وسیعتری ایجاد کنند تا در نتیجه به دنبال شیوع یک بیماری همهگیر نظیر کرونا، مردم با امنیت خاطر بیشتری در این مکانها حضور پیدا کنند.
نظر شما