به گزارش خبرنگار ایمنا، هجده سپتامبر ۲۰۰۰، آکادمی فوتبال بارسلونا، پسرک تازه واردی از آرژانتین را در یکی از بازی‌های آکادمی به میدان فرستاد؛ پسرک سیزده ساله‌ای که قدش یک و نیم متر هم نمی‌شد. او درگیر کمبود یک هورمون خاص بود که کوتاهی قد بارزترین نشانه آن است.
همه زیر چشمی به پسرک مو صاف نگاه کرده و زیر لب گفته اند "چقدر کوچولو". پسرک با اعتماد به نفس بازی کرد و بی اعتنا به سایرین دوید. نه به همبازی اش "سسک فابرگاس" نگاهی کرد و نه به جرارد پی که.
هنگامی که توپ به پایش می‌رسید کسی جلودارش نبود و همه را پشت سر می‌گذاشت. با خونسردی دروازه حریف را باز می‌کرد و به بازی ادامه می‌داد. آن قدر کم حرف بود که برایش دست گرفته بودند او لال است.
این پسر نحیف اما زیرک اسمش لیونل آندرس مسی بود. کمی قبل تر "ماریا مینگلا" یکی از آن دلال‌های معروف که بازی اش را در چند فیلم ویدئویی دیده به "چارلی رکساچ" در باشگاه بارسلونا زنگ زده و گفته "این پسره مثل دیگو مارادونا می‌ماند" و "مینگلاگ همان کسی بوده که بیست سال پیش مارادونا را به بارسا آورد.
رکساچ در سیدنی بازی‌های المپیک را دنبال می کرده. رکساچ کسی که مسی را به بارسلونا برد از بازی‌های المپیکی بازگشته و بازی پسر آرژانتینی را می بیند و بلافاصله می‌گوید "چقدر معرکه". دستمالی می‌آورد و عجولانه رویش قراردادی دست نویس می نوسید تا مبادا اطرافیان لیونل هوایی شوند.
رکساچ پس از پایان بازی دستی به سر و گوش لیونل می‌کشد و می‌گوید حال و هوای باشگاه بارسلونا بهاری است، اما حال و هوای بارسلونا بهاری نبود. "خوان گاسپارت" ریاست آن زمان باشگاه بارسلونا را در دست گرفت و فیگو به رئال پیوست و مسی در روزهای تیره نیوکمپ به بارسلونا پیوست.
رکساچ می دانسته امضای قرارداد با پسرک سیزده ساله کوچک اندامی که روزانه باید داروی گران قیمتی به او تزریق کنند چندان عاقلانه نبوده، ولی اعتقاد داشته پسرک، جواهری بوده نایاب. با این وصف خوابش را نمی‌دیده که شروع یکی از بهترین بارسلوناهای تاریخ به هجده سپتامبر سال ۲۰۰۰ بر می گشته و مسی می‌تواند تا ۲۰ سال آینده این تیم را در اوج نگه دارد.
نظر شما