به گزارش خبرنگار ایمنا، صبح امروز چهارشنبه - ۷ خرداد ماه - بسیاری از رسانه‌ها خبر دادند ویلی سانیول، مدافع سال‌های نه چندان دور بایرن مونیخ و تیم ملی فرانسه در آستانه نشستن بر نیمکت تیم ملی ایران قرار دارد. شایعاتی که یک بار دیگر پایه‌های حضور اسکوچیچ در تیم ملی را لرزان کرد. البته از این دست گمانه‌زنی‌ها در چند ماه اخیر کم نبوده است و احتمال سپردن هدایت ملی‌پوشان به سانیول از سوی سخنگوی فدراسیون فوتبال رد شد. با این حال تجربه نشان داده هیچ چیز در روزهای اخیر فوتبال ایران بعید و عجیب و غریب نیست و اگر پرچم جلوی نام سرمربی تیم ملی ایران، چند ماه بعد از کرواسی به فرانسه تغییر یافت نباید شگفت زده شد!
سوابق ویلی سانیول
با مروری بر سوابق این مربی ۴۳ ساله به راحتی می‌توان دریافت با وجود دوران درخشان بازی در بایرن، سانیول تا کنون در مربیگری چیز خاصی را در چنته ندارد. او دوران بازی را با سنت اتین و موناکو آغاز کرد و پس از ۵ سال عملکرد مناسب در لیگ داخلی کشورش و یک بار قهرمانی در لوشامپوینه، بالاخره در سال ۲۰۰۰ مورد توجه مسئولان بایرن مونیخ قرار گرفت و سانیول راهی مونیخ شد. این مدافع فرانسوی دوران جدیدی را با باواریایی‌ها استارت زد و عناوین فراوانی را با این تیم آلمانی درو کرد. پنج بار قهرمان بوندس لیگا شد و چهار بار جام حذفی آلمان را بالای سر برد. سانیول فصل نخست حضورش نیز تنها جام اروپایی را با بایرن کسب کرد و فاتح لیگ قهرمانان شد.
با این حال سانیول در رده ملی عملکرد متوسطی از خود بر جای گذاشته است. او ۵۸ بار با پیراهن تیم ملی فرانسه به میدان رفته اما هیچ گاه موفق به گل زنی نشده است! سانیول با فرانسه در سال ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ جام کنفدارسیون‌ها را به پاریس آورد و تا کسب قهرمانی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان فاصله چندانی نداشت. سانیول پس از نایب قهرمانی دراماتیک فرانسه در فینال برلین در مصاحبه‌ای اعلام کرد، پس از ضربه سر زیدان به ماتراتزی تا سال‌ها با او حرف نمی‌زده است.
سانیول سال ۲۰۰۸ کفش‌هایش را آویخت اما پنج سال بعد و این بار در قامت مربی بر نیمکت تیم زیر ۲۱ ساله فرانسه نشست. پس از این تجربه در رده پایه، دو سالی را به بوردو رفت ولی نتوانست کار خاصی را انجام دهد. سال ۲۰۱۷ با پیشنهاد آنجلوتی دستیار او در بایرن شد و پس از اخراج او به طور موقت سرمربی بایرن مونیخ شد و حالا سه سالی است که سانیول بر نیمکت هیچ تیمی ننشسته است.
ویلی سانیول در تیم ملی فوتبال ایران
به نظر می‌رسد ویلی سانیول بیشتر از آنکه مربی با استعدادی باشد، یک نام دهان پر کن برای فدراسیون فوتبال است تا برای مدت زمان کوتاهی هم شده، از زیر فشار انتقادات به روند تیم ملی در سال اخیر رهایی یابد.
البته فدراسیون موضوع خودش را در رابطه با سانیول مشخص و مذاکرات با این شخص را تکذیب کرد، اما سوال مهم اینجاست که چرا اطراف تیم ملی فوتبال با وجود داشتن سرمربی، اسامی مختلفی شنیده می‌شود و هدف از این مسائل چیست؟
نظر شما