به گزارش ایمنا به نقل از دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، احمد دلبری با اشاره به افزایش چشمگیر خدمات بهداشت و درمان اظهار کرد: این امر زمینه‌ساز افزایش امید به زندگی در جامعه و نرخ رشد جمعیت سالمندی کشور شده است اما بازهم بهبود وضعیت اجتماعی سالمندان جای کار دارد.
وی افزود: نگاهی به حوزه سالمندی قبل و بعد از انقلاب اسلامی نشان می‌دهد که با ارتقای خدمات حوزه بهداشت و درمان و فعالیت‌های اجتماعی، رشد نرخ سالمندی و امید به زندگی بسیار خوب و قابل قبولی را در سطح منطقه شاهد هستیم به نحوی که امید به زندگی در سال ۵۵ در کشور، حدود ۵۴ سال بود که در سال ۹۷، این رقم به بیش از ۷۶ سال رسید.
دلبری تصریح کرد: رشد جمعیت کل سالمندی در دنیا یک درصد است، اما در کشور ما این رقم، حدود دو برابر شده است، به طوری که نرخ رشد جمعیت سالمندان کشور روند صعودی دارد که باید جدی تر به این موضوع فکر کرد.
وی گفت: آمارها نشان می‌دهد در سال ۱۴۳۰ جمعیت سالمندان کشور ۳۱ درصد کل جمعیت را شامل خواهد شد که در مقایسه با دیگر کشورهای دنیا رشد چشمگیری را نشان می‌دهد که این موضوع، فرصت و تهدیدهایی را در پی خواهد داشت و باید اقداماتی در این زمینه صورت گیرد تا فردی که به ۷۶ سالگی می‌رسد، به لحاظ کیفیت زندگی و اقتضائات اجتماعی نیز تأمین شود و این موضوع، اهتمام دولتمردان و سایر متولیان این حوزه را می‌طلبد.
مدیر گروه آموزشی سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تصریح کرد: بررسی وضعیت جمعیتی در قبل و پس از انقلاب اسلامی، بیانگر ارتقای سیستم‌های بهداشتی، درمانی و سازمان‌های حمایت کننده در این حوزه، عزم جدی در کنترل مرگ و میر نوزادان و مادران باردار، افزایش تعداد دانشکده‌های پزشکی، تعداد پزشکان، تعداد تخت‌های بیمارستانی، تعداد اعضای هیأت علمی و بسیاری موارد دیگر است.
دلبری گفت: حدود هشت میلیون سالمند در کشور زندگی می‌کنند که توجه خوبی به آنان نشده است، نباید کم توجهی را فقط به مسئولان معطوف کنیم و بخشی از آن، ناشی از کم توجهی فرزندان به والدین است، در صورتی که حضور سالمندان خیر و برکت در جامعه است و در نظر گرفتن ملاحظات و اقدامات کارشناسانه گوناگون می‌تواند زمینه‌ساز ارتقای کیفیت زندگی سالمندان باشد.
نظر شما