دوزیست؛ قوی‌ترین روایت در تکراری‌ترین فرم+ فیلم

یکی از عجیب‌ترین فیلم‌های جشنواره سی و هشتم فجر، کار برزو نیک‌نژاد است؛ روایتی از سه پسر جوان که دختری را در بین خود می‌پذیرند و آنچه پس از آن رخ می‌دهد تکان‌دهنده و جذاب است. اما دوزیست با فیلمنامه قوی خود سراغ یک فرم و شخصیتی تکراری برای روایت قصه رفته است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، دوزیست با عروسی شروع شده و خیلی سریع به دزدی می‌رسد، سپس دختری وارد قصه شده و کل ماجرا را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. این فیلم مانند اکثر فیلم‌های جشنواره فیلم فجر در فضای پایین شهر و خانه‌های سست می‌گذرد. خانه‌هایی که شکل سرپناه نیستند و انسان‌ها در این بناها آرامش را حس نمی‌کنند، این خانه‌های شیشه‌ای استحکام ندارد و با یک تکان بر سر ساکنان فرو می‌ریزد.

دوزیست قصه جالبی دارد و این قصه در فیلمنامه‌ای قوی تعریف شده است. فرم فیلم نیز تکراری و در قالب کلیشه تازه سینما ایران یعنی پایین شهر، بی‌سرپناهی، خانواده‌های سنتی، روابط صیغه‌ای و در یک کلام فلاکت می‌گذرد. با این حال محتوا و داستان تازه باعث می‌شود که این فیلم نسبت به دیگر آثار ساخته شده در این حال و هوا برگ برنده‌ای داشته باشد.

نقد دیگری که به فیلم می‌توان وارد کرد، تشابه زیاد شخصیت عطا (با بازی جواد عزتی) به شخصیت همین بازیگر در سریال دردسرهای عظیم است. دوزیست چهارمین فیلم سینمایی برزو نیک‌نژاد است و او به صورت مشخص از شخصیت جواد عزتی در سریال تلویزیونی خود برای "عطا" دوزیست وام گرفته است. حتی برای وانت عطا نیز احتمالاً همان ماشین سریال آورده شده است!

مهم‌ترین نقطه قوت جدیدترین ساخته نیک‌نژاد فیلمنامه اثر است، فیلمنامه در عین نقطه‌گذاری صحیح دیالوگ‌های به جایی دارد و حتی در فیلمی تلخ به موقع مخاطب را می‌خنداند. شخصیت پردازی‌ها خصوصاً شخصیت دو دوست دیگر عطا به درستی پرداخته شده، اما شخصیت کلیدی و منفی فیلم با بازی مانی حقیقی که همه از او بدشان می‌آید و به دنبال دزدی از گاوصندوقش هستند ضعف‌های زیادی دارد که مهم‌ترین آن این است که مخاطب نمی‌داند چرا همه شخصیت‌ها از او بدشان می‌آید.

سیمرغ را به دست حجازی فر برسانید

نقطه قوت دیگر "دوزیست" بازی بسیار خوب بازیگران اثر است. ترکیب جواد عزتی، پژمان جمشیدی، سعید پورصمیمی، هادی حجازی‌فر، مانی حقیقی و ستاره پسیانی پیش از تماشا فیلم بسیار جذاب به نظر می‌رسید و پس از تماشا نیز به عنوان یک تجربه خوب در ذهن‌ها ماندگار شد. بازی نقش‌های مکمل از جمله هادی حجازی‌فر و سعید پورصمیمی بسیار جالب توجه بود و باید دید پس از سال‌ها تلاش حجازی‌فر آیا این نقش می‌تواند نظر داوران را به خود جلب کند یا خیر؟

این فیلم از یک بازیگر جدید در سینما ایران هم پرده برداری می‌کند، الهام اخوان. بازیگر جوانی که در نقش "مریم" در فیلم ظاهر شده و دل سه پسر جوان فیلم را می‌برد. اخوان در اولین تجربه بازیگری‌اش عملکرد نسبتاً قابل قبولی داشته و انتخاب یک چهره جدید برای این نقش انتخابی موفق بوده است. همچنین ستاره پسیانی بازی چشمگیری به نمایش گذاشته و می‌توان او را در بین نامزدهای بهترین بازیگر نقش مکمل زن دید.

از همه که بگذریم به عطا فیلم یعنی جواد عزتی می‌رسیم. بازیگری که در این دوره از جشنواره فیلم فجر پرکارترین بازیگر بوده و در پنج فیلم ایفا نقش کرده است. شخصیت عزتی اگرچه مخاطب را به یاد دردسرهای عظیم می‌اندازد، اما با این حال تأثیرگذاری خود را دارد. باید صبر کرد و دید آیا این تعداد فیلم بالا در شب اختتامیه چه نتیجه‌ای برای عزتی خواهد داشت.

روایتی مردانه برای برچسب زدایی از زنان

کارگردان فیلم "دوزیست" در نشست خبری این فیلم گفته بود "واقعیت این است که فکر این فیلمنامه به‌سراغ من آمد تا اینکه خودم به فکر خلق چنین داستانی بروم. احساس می‌کنم که از نتیجه کار با توجه به بازخوردهایی که داشتم راضی‌ام. من سعی کردم یک قصه مردانه و لوطی‌وار را تعریف کنم و کلماتی که درباره زنان بعضاً به‌کار می‌رود مانند صیغه‌ای را صحیح نمی‌دانم."

این روایت مردانه تا آخر داستان بیننده گنگ نگه می‌دارد و مشخص نیست که در پایان چه اتفاقی می‌افتد. اما با دقت دوباره و کند و کاو شعبده بازی‌ها می‌شود آخر فیلم را حدس زد. "دوزیست" با اشارات ریز خود نقد اجتماعی به اقشار جامعه می‌زند؛ در آخر این شعبده باز است که دیگران را دور می‌زند و این درحالی است که دزد و قهرمان قصه ما سر هیچ بر سر یکدیگر می‌کوبند.

کد خبر 409371

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.