به گزارش ایمنا، شورای پروانه نمایش آثار غیرسینمایی، برای مستند بلند «ایکسونامی» به تهیه‌کنندگی محمد رضا بورونی مهرآبادی، کارگردانی و نویسندگی محسن آقایی پروانه نمایش صادر شد.
همچنین در این جلسه برای یک عنوان فیلم آموزشی و یک عنوان فیلم تئاتر پروانه نمایش صادر شد.
لازم به ذکر است؛ در این جلسه با نمایش فیلم‌های جشنواره فیلم پارس ،فیلم‌های بخش مسابقه جشنواره فیلم عمار( ۹۲ عنوان فیلم کوتاه و نیمه‌بلند)، مجموعه فیلم‌های کوتاه هنر و تجربه (۱۴ عنوان) و مجموعه فیلم‌های کوتاه فرهنگسرای نیاوران(۴ عنوان) موافقت شد.
مستند داستانی "ایکسونامی" به کارگردانی محسن آقایی و تهیه کنندگی محمدرضا بورونی در ژانر اجتماعی تهیه شده است.
در این مستند، یک بازیگر آمریکایی فیلم‌های مستهجن تجربه رسیدن به آزادی جنسی(بی‌پروایی جنسی) در ایالات متحده را برای مردم ایران روایت می‌کند. همچنین این مستند جنبش‌ها و جنایات جنسی در ایالات متحده آمریکا را مورد بررسی قرار می‌دهد.
تولید این مستند ۹۰ دقیقه‌ای که بیش از دو سال زمان برده، به صورت مشترک در ایران و آمریکا انجام شده است.
"ایکسونامی" که دارای آرشیوهای دیده نشده از تاریخ سده اخیر آمریکاست، توسط موسسه فرهنگی هنری آوش تهیه شده است، محسن آقایی پژوهش، نویسندگی و کارگردانی، محمدرضا بورونی تهیه کنندگی و بهنام توفیقی روابط عمومی این اثر را برعهده دارند.
این مستند ۲۰ آبان ماه در سه شهر مشهد، اصفهان و تهران رونمایی شد و در همان روز با جنجال های بسیاری واجه شد از جمله اینکه این مستند فاقد پروانه نمایش بوده و اکران آن غیرقانونی است.
روایت گر این فیلم خانم میشل مارن فارغ التحصیل رشته ارتباطات است که طبق گفته خود در فیلم از ۷ سالگی توسط پدرش مورد آزار جنسی قرار می گرفت و در هشت سالگی اقدام به خودکشی کرد اما حالا از بزرگترین کشور صادر کننده آزادی به دنیا برای جوانان ما صحبت می کند.
در نقد این فیلم یکی از منتقدان در اصفهان گفته بود که روایت های بسیار دیگری در این زمینه وجود دارد اما این اثر یک خوانش و روایت قابل تحلیل و بازگشت به آثار گذشته است تنها پیشرفت قابل توجهی در ساختار آن وجود دارد در این مستند هم روایت و قضاوت می کند اما در روایت و قضاوت گاهی صادق است و گاهی از تکنیک اغنایی استفاده می کند.
البته بسیاری از مخالفان این مستند ساخت آن را در تداوم ساخت مستندهایی نظیر «انقلاب جنسی» ساخته پسر جواد شمقدری رئیس پیشین سازمان سینمایی تلقی کردند؛ مستندهایی که حرف‌های تکراری درباره آزادی‌های جنسی و آثار آن را با روکش براق جنسی بیان و بیشتر از این بستر برای دیده شدن استفاده می‌کنند، تا آنکه حرف تازه‌ای برای آشنایان به عرصه‌ها و اندک تأثیری در تغییر فضا داشته باشند.
حال اما با تمام حاشیه ها و جنجال هایی که این مستند به همراه داشت توانسته است پروانه نمایش خود را کسب کند و راهی پرده هزار رنگ سینما شود تا دید که نظر مخاطبان نسبت به این مستند چه خواهد بود مستندی که با شروع جنجالی وارد عرصه اکران شد.
نظر شما