به گزارش خبرنگار ایمنا، "حقیقت بهترین راهنماست" این جمله امام علی (ع) از سال ۱۳۸۶ سرلوحه یک جشنواره سینمایی در کشور شده است. جشنواره‌ای که نه به آب و رنگ و تخیل و خیال، بلکه به حقیقت و پژوهش می‌نگرد. داستان‌های تلخ اینجا فرضی نیستند و این قهرمانان زنده‌اند که با مخاطب سخن می‌گویند و آن‌ها را به دل قصه می‌برند.
"جشنواره سینما حقیقت" تبدیل به محلی برای اهل فن سینما شده تا هنر خود را در مستند به رخ بکشند. سینمای مستند دنیای جالب و عجیبی است که مخاطب امروز سینما از آن فاصله بسیار دارد، زیرا مخاطب به دنیای پر زرق و برق فیلم‌های داستانی عادت کرده و رنگ واقعیت بر پرده نقره‌ای جذابیتی برای آن ندارد. البته همین خاص بودن مخاطبان مستند را بسیاری از متخصصان سینما به فال نیک می‌گیرند، آن‌ها معتقدند که این مسئله باعث سالم ماندن فضا و حفظ کیفیت آثار می‌شود.
سینمای مستند تاثیرگذاری بسیار بالایی بر روی مخاطبانش دارد، دلیل اصلی آن نیز قابل حس و لمس کردن شخصیت‌ها است. برخلاف تصورات سینمای مستند در حال رشد بوده و بسیاری آینده سینما را در مستند می‌بینند. تمام مصداق‌ها نیز این نکته را تایید می‌کند، به عنوان مثال برای اولین بار در تاریخ نماینده ایران در اسکار یک مستند (در جستجو فریده) خواهد بود.
مستند "در جستجو فریده" در یکی از پربار ترین سال‌های سینمایی ایران که شاهکارهای داستانی مانند "شبی که ماه کامل شد"، "سرخپوست" و "متری شیش و نیم" در جشنواره فجر و دیگر جشنواره‌های بین المللی با هم جنگ داشتند، برای اسکار انتخاب شد. این نکته به خوبی جهش سینمای مستند را در ایران و جهان نشان می‌دهد. جهشی از داستان سرایی به حقیقت‌گرایی که ممکن است در سال‌های آتی بسیاری از معادلات را بر هم زند.
علاوه بر اهمیت سینمای مستند در مدیوم سینما، فرم و محتوا؛ این نوع از سینما در تکنیک نیز بسیار کارا است. بسیاری از صاحب نظران، سینمای مستند را دروازه ورود به دنیای سینمای داستانی و ساخت کار تجربی و مستند را مانند دانشگاهی برای تمام عوامل پشت صحنه می‌دانند. متخصصان در شغل‌های هنری که تاثیرگذاری بالایی در جامعه دارند از نظر فکری، تکنیکی و محتوایی باید به رشد و بالندگی درستی برسند تا اثر هنری فاخر خلق شود. با این حساب سینمای مستند و جشنواره‌هایی مانند "سینما حقیقت" محفل و دانشگاهی عالی برای کارگردانان جوان است.
"آینده از آن سینما مستند است" این جمله‌ای است که در این روزها بسیار شنیده می‌شود. نقل قولی از محمد متوسلانی که گفته بود: "آینده برای سینمای مستند است و هر چه پیش می‌رویم این موضوع برایم روشن‌تر می‌شود، چون فیلم مستند اثرگذاری دارد که سایر گونه‌های سینمایی با تمامی تکنولوژی و امکاناتی که در اختیار دارند، از آن بی‌بهره هستند. سینمای مستند صداقتی دارد که در هیچ جای دیگر نمی‌توان آن را پیدا کرد."
سینمای مستند دارای عناصری است که در هیچ کجا نمی‌توان آن را پیدا کرد. مستند و واقعیت نگاری هر روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، اما در این راه با غول‌ها و مافیای سینما داستانی روبروست. سینمایی که ستاره، سالن‌های نمایش، بیلبورد و رسانه دارد و از همه مهم‌تر رودهای سرمایه (کثیف و سالم) در آن جریان دارد.
جشنواره "سینما حقیقت" قطعا کارکرد مهمتری نسبت به جشنواره فجر دارد. اما اگر فجر را ویترین سینما ایران در نظر بگیریم، سینما حقیقت درون مایه آن را خواهد ساخت.
نظر شما