به گزارش ایمنا، از ابتدای هفته هنرمندان سینما به شکل فراگیر در حمایت از معترضین و در انتقاد از شیوه برخورد با آنها وارد فضای مجازی شده اند و یک بیانیه تند و تیز و یک حرکت فراگیر در ارسال تصاویر سیاهپوش از نقشه ایران در اینستاگرام و توئیتر. پای بیانیه اول تعداد محدودی امضا وجود دارد اما تقریبا همه شان سرشناس عرصه سینما و موسیقی هستند و در دو دهه اخیر به بخش اصلاح طلبانه بدنه سینما مربوط می شدند.
اصغر فرهادی، فرهاد توحیدی، حسین علیزاده، کیهان کلهُر، لی‌لی گلستان، بهمن فرمان‌آرا، داریوش مهرجویی، رضا دُرمیشیان، جعفر پناهی، مصطفا آل‌احمد، محمد رسول‌اف، حسین سناپور، ارشد طهماسبی، امیر اثباتی، فاطمه معتمدآریا، نغمه ثمینی، محسن امیریوسفی، مجید برزگر، منیژه حکمت، نگار اسکندرفر، امیرشهاب رضویان، جابر قاسمعلی، کتایون شهابی، تهمینه میلانی، محمد رضایی‌راد، باران کوثری و... چهره هایی که عموما از وزن بین المللی بالایی برخوردارند و از انتخابات سال ۸۴ تا امروز همیشه از نامزدهای اصلاح طلبان حمایت کرده اند.
حتی در بیانیه شان هم در برخی از آرمان های اصلح طلبان تاکید کرده اند: کدام روزن را برای شنیدن صدای مردم باز گذاشته‌اید؟ کدام تجمع اعتراضیِ مردم را تاب آورده‌اید؟ کدام حزب و تشکیلاتی که بتواند بیانگر خواست‌های مردم باشد را باقی گذاشته‌اید؟
اما روز گذشته این بیانیه تند و تیز شدیدالحن دو ضد حمله غیره منتظره دریافت کرد. کارن همایونفر، آهنگساز مشهور سینمای ایران و یغما گلرویی، ترانه سرای معروف در دو متن جداگانه به این بیانیه مشترک هنرمندان تاختند و آن ها را به کاسبکاری متهم ساختند و د عین حال به طرفداری این گروه از هنرمندان در انتخابات پیشین از حسن روحانی طعنه زدند.
مثلا گلرویی نوشت: وقتی چندسال پیش که بازار سیاسی کاری و روحانی پرستی داغ بود به آن واکنش دادم و از طرف بسیاری از اهل هنر بنفش پوش مورد ناسزا قرار گرفتم و بایکوت شدم. یا همایونفر که تاکید می کند: شما که عاشق کلید بودی احتمالا اکنون فهمیده ای سوراخ کلید کجا بود دقیقا کجا بود؟ ایران اگر سراسر سیاه و ویران شود باز مردم اینجا هستند شما که پاسپورتت آماده است برو. اینجا هوا هم نباشد من خفگی را با جان می پذیرم.
ماجرا چیست؟ ما مخاطبان در وسط یک کارزار انتخاباتی از دوسو قرار داریم؟ یا واکنش های طبیعی افرادی که بایکدیگر اختلاف نظر دارند؟ نقشه راه چیست؟
منبع: هفت صبح
نظر شما