به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در سال ۱۹۹۷ شهردار گنت، کلانشهری در شمال بلژیک در ناحیه فلاندرز و همچنین مرکز و بزرگترین شهر حوزه شهرستان فلاندری شرقی، تصمیم گرفت پیاده‌روی را در این شهر ترویج دهد و ورود خودروها را به بسیاری از خیابان‌های آن ممنوع کند.
این تصمیم با مخالفت‌ها وحتی اغتشاش‌های بسیاری مواجه شد، حتی مردم به سمت شهردار تیراندازی کردند چراکه شهروندان گنت، به‌خصوص کسبه، نگران بودند تردد از طریق پیاده‌روی باعث کاهش مشتری‌های آن‌ها شود. بااین حال، شهردار در مقابل تمام مخالفت‌ها و اغتشاش‌ها مقاومت کرد و طرح خود را پیاده کرد.
این روزها ممنوعیت خودرو در داخل شهر گنت موفقیت‌های بسیاری را برای مردم و شهر به ارمغان آورده است به‌طوری‌که بیش از ۷۲ درصد از ساکنان از شهردار جدید می‌خواهند میزان فضای پیاده‌روی و ممنوعیت خودرور در داخل شهر را گسترش دهد. شهردار جدید شهر گنت در سال ۲۰۱۷ تصمیم گرفت علاوه‌بر گسترش خیابان‌های بدون خودرو، شهر را به ۶ بخش تقسیم کند که ورود به هر کدام از این بخش‌ها از طریق یک کمربندی امکانپذیر شده است و در نتیجه با کاهش چشمگیر ترافیک منجر شده است. در سال ۲۰۱۲، ۴۸ درصد از سفرها به سمت کلانشهر گنت از طریق خودورها صورت می‌گرفت که این میزان در سال ۲۰۱۵ به ۴۰ درصد رسید و شهردار در نظر دارد تا سال ۲۰۳۰ رفت‌وآمد به شهر گنت از طریق خودرو را به ۲۷ درصد کاهش دهد.
شهردار گنت به همراه معاون خود و وزیر حمل‌ونقل تلاش‌های بی‌وقفه خود را برای پیاده‌سازی طرح جدید آغاز کردند به طوری‌که معاون شهردار به مدت دوسال تقریبا به طور کامل از خانواده خود دور بود و تمام وقت خود را صرف رایزنی‌های عمومی می‌کرد. شورای شهر نیز یک کابینه تشکیل داد که در آن تعداد ۱۵۰ نفر از ساکنان محلی گنت مشارکت داده شدند تا در اجرای طرح سهیم باشند چرا که ایده‌های مردم می‌توانست باعث پیشبرد طرح شود.
بروکسل و افزایش نگرانی‌ها در خصوص ممنوعیت تردد خودروها
در پایتخت بلژیک تلاش برای تبدیل یک بزرگراه چهاربانده، که شمال شهر را به جنوب آن متصل می‌کرد، به محلی برای پیاده‌روی ودوچرخه سواری با نگرانی‌های بسیاری برای ساکنان شهر مواجه شد. بروکسل به‌خاطر داشتن ترافیک سنگین در سراسر جهان معروف است؛ روزانه تعداد ۲۲۵ هزار نفر در داخل شهر تردد می‌کنند و در نتیجه رانندگان به طور میانگین حدود سه روز و ۱۱ ساعت در سال از زمان خود را در ترافیک به سر می‌برند.
در سال ۲۰۱۲ یکی از فیلسوفان مشهور بلژیک، ساکن در بروکسل، تحت تاثیر ترافیک سنگین شهری تصمیم گرفت با الهام از طرح ممنوعیت تردد خودرو در گنت، مردم پایتخت بلژیک را به گذراندن اوقات فراغت خود در یکی از میدان‌های عمومی شهر، واقع در محل ساختمان اوراق بهادار سابق ، دعوت کند. هزاران نفر از مردم روزانه با اسباب تفریح خود در این میدان جمع می‌شدند و به فعالیت‌های مختلف و انجام ورزش می‌پرداختند و در نتیجه تردد خودروها در این منطقه امکانپذیر نبود. این امر در نهایت دولت بروکسل را مجبور کرد تردد خودرو در خیابان‌های اطراف میدان را ممنوع کند و یک منطقه خالی از خودرو به وجود آورد.
حملات تروریستی مانعی برای ترویج پیاده روی
در جولای ۲۰۱۵، تردد به سه میدان دیگر بروکسل از طریق خودرو ممنوع شد و مردم در خیابان‌های اطراف این میدان‌ها به دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی می‌پرداختند. این میدان‌ها که به هم متصل می‌شد، پس از ونیز، به بزرگترین منطقه پیاده‌روی اروپا تبدیل و از محبوبیت بالایی در میان مردم برخوردار شد. در پی حملات تروریستی مارس ۲۰۱۵، مردم در پیاده‌راه‌ها گرد هم می‌آمدند و گل و شمع و پیام‌های همبستگی به جای می‌گذاشتند. اما حملات بروکسل باعث ایجاد تاثیرات منفی بر پیاده‌روی شد و تعداد مخالفان پیاده‌روی روز به روز افزایش یافت.
مردم از این‌که از خانه‌های خود بیرون بروند بسیار می‌ترسیدند و در نتیجه فروشندگان، مالکان هتل‌ها و رستوران‌های در وضعیت نابسامانی به‌سر می‌بردند چرا که تعداد مشتریان رو به کاهش بود و در نتیجه درآمد آن‌ها در کمترین حد ممکن خود بود. بسیاری از کسبه نیز از وضعیت ناامن خیابان‌های پیاده‌رو بسیار شاکی بودند زیرا بسیاری از افرادبی‌خانمان در این خیابان‌ها سکونت گزیده‌بودند و باعث وحشت مردم برای تردد در هنگام شب می‌شدند. حتی برخی از مردم بروکسل اعتراض می‌کردند که بستن خیابان‌ها به‌روی خودروها نه‌تنها باعث کاهش ترافیک نشده است بلکه جمعیت زیادی از مردم را به سمت خود جذب کرده است که همین امر باعث ایجاد شلوغی زیاد، ناامنی و آلودگی هوای بیشتر منطقه شده است.
در یک نظرسنجی که بین فروشندگان بروکسل انجام شد، بیش از ۸۵ درصد از این افراد با طرح ممنوعیت تردد خودرو در منطقه موافق بودند اما ۹۲ درصد از این فروشندگان براین باور بودند که این طرح به درستی پیاده نشده است و همین امر باعث شکست آن و مخالفت مردم شده است.
خیابان‌های زنده گنت
شهردار و مسئولان شهر گنت تصمیم گرفتند برای راضی نگه داشتن مخالفان طرح تبدیل خیابان‌های سواره‌رو به پیاده‌رو، پروژه "خیابان‌های زنده" را پیاده کنند. برای این کار، به ساکنان شهر اجازه داده می‌شد در ماه‌های تابستان فضاهای مقابل خانه‌خود، که قبلا برای تردد خودرو مورد استفاده قرار می‌گرفت، را مطابق میل خود طراحی کنند و حتی به کاشت گل و گیاه بپردازند. اجرای این طرح در سال ۲۰۱۳ آغاز شد و در آن سال، دو خیابان در نظر گرفته شد که البته تعداد این خیابان‌ها در سال ۲۰۱۶ به ۱۸ خیابان افزایش یافت.
پیاده‌سازی طرح "خیابان‌های زنده" و تبدیل خیابان‌ها به پیاده‌راه پیامدهای مثبت زیادی برای خود شهر به دنبال داشت بااین حال، ساکنان شهر بیش‌ترین منفعت را در این میان بردند. پیش از این مردم در خانه‌هایی کوچک و دلگیر زندگی می‌کردند و همسایه‌ها به‌ندرت یکدیگر را می‌شناختند. "خیابان‌های زنده" مردم را به سمت خود دعوت می‌کرد که همین امر باعث افزایش روزافزون تعاملات اجتماعی بین آن‌ها شد و در نتیجه سرزندگی و شادی را برای شهر به ارمغان آورد.
ترجمه از: زهرا عباسپور، خبرنگار ایمنا
نظر شما