به گزارش خبرنگار ایمنا، پوشاک یکی از نیاز های اصلی انسان برای زندگی است، از ابتدای حیات بشر نیز تامین آن با فراز و نشیب هایی همراه بوده و یکی از اقلامی که نقش مهمی در خرید پوشاک مردم دارد کفش است. بازار کفش دست دوز ایرانی نیز که قدمتی دیرینه دارد این روز ها در وضعیت مناسبی به سر نمی برد و در تنگنای فشار اقتصادی و کالای قاچاق کمر خم کرده است.
فروشندگان انواع کفش در بازار که هر کدام به نوعی سرگرم کاری هستند از فروش پسانوروزی ناراحت و معتقدند خرید کفش مانند بسیاری از اقلام دیگر مخصوص ایام نوروز و ابتدای سال شده است هرچند بسیاری از مردم نیز توان خرید کفش در آغاز سال را هم ندارند. در این میان فروشندگانی نیز هستند که سعی می کنند با روش های جدید و جذاب مشتری ها را به داخل مغازه بکشانند و گمان می کنند مشتری که به داخل مغازه بیاید حتما خرید می کند. اما در حقیقت بسیاری از آنها متوجه می شوند که دل و جیب مردم در این بازار هماهنگی ندارد و حتی اگر از جنسی به شدت خوششان بیاید خرید آن را به روزی که پولدار شوند، موکول می کنند.
عده ای از فروشندگان قدیمی بازار کفش نیز که اصرار دارند تا جنس ایرانی را بهتر از سایر جنس های موجود در بازار معرفی کنند، معتقدند فروش کفش یک شغل اعیانی است و سر و کار فروشنده کفش ایرانی این روز ها فقط با مشتریانی از طبقه مرفه جامعه است زیرا فقط این طبقه از جامعه است که به نوع پوشاک خود اهمیت می دهد و سایر مردم تنها به قیمت اجناس توجه می کنند.
یکی از فروشندگان بازار کفش درباره وضعیت فروش پسانوروزی بازار کفش می گوید: "فروش نوروزی مناسبی در بازار کفش نداشته ایم و تقریبا میزان خرید کفش نسبت به سال قبل نصف شده بود. فروش در بعد از ایام نوروز نیز تعریفی ندارد و به نظر می رسد مردم تا زمانی که کفششان پاره یا خراب نشود به فکر تعویض کفش و خرید کفش جدید نمی افتند."
فروشندگان در فروش نرفتن کالای ایرانی نقش دارند
یکی از مشتریان نیز که در بازار قدم می زند و با نگاه کردن به قیمت ها هر لحظه از خرید مایوس تر می شود در این باره گلایه می کند: "نقش فروشندگان در فروش نرفتن کالای ایرانی به شدت قابل توجه است زیرا برخی از کفش فروشان در بازار سعی می کنند تا با گران کردن بدون دلیل جنس ایرانی، منفعت بیشتری کسب کنند و بهانه شان هم که جور است؛ دلار...
وی ادامه می دهد: در حقیقت نظارت دقیق و منسجمی بر فروشندگان در این بازار وجود ندارد گویی تعیین قیمت به طور کامل به خود آنها واگذار شده است. چرا نباید بر تعیین قیمت اقلامی که مورد نیاز مردم است، هیچ نظارتی نباشد؟ چه کسی صلاحیت تعیین نرخ کالا را در فروشندگان دیده که به آنها چنین اختیاری داده است"
یک فروشنده کفش چرم نیز وضعیت بازار را این گونه توصیف می کند: "بازار کفش تقریبا مشتری ندارد جز آنهایی که استطاعت مالی برای خرید کفش در طول سال را دارند. بازار کفش دست دوز مدت هاست که به تاریخ پیوسته، مردم به دنبال خرید کفش دست دوز نیستند. اغلب مغازه هایی که کالای چرم دست دوز می فروشند فقط برای دلخوشی واحد صنفی شان را تعطیل نکرده اند. کفش دست دوز چرم ایرانی هم که تقریبا نایاب است زیرا اغلب چرم هایی که در بازار کفش استفاده می شود، چینی است حتی اگر چرم طبیعی باشد."
خریداری با گلایه از وضعیت اقتصادی حاکم بر جامعه می گوید: "با توجه به وضعیت مالی که در حال حاضر مردم دارند، خرید چند جفت کفش ارزان در طول سال بهتر از خرید یک جفت کفش گران قیمت ایرانی در ابتدای سال است. بی شک افرادی که در طول سال کفش چینی می خرند بیشتر مورد توجه سایرین قرار می گیرند تا افرادی که کفش چرم ایرانی به پا می کنند."
وضعیت اقتصادی ارزش ها و هنجار های مان را هم تغییر داده
فروشنده یک مغازه اسپرت فروشی اظهار می کند: "پوشاک نیاز اصلی این مردم است اما در این بازار توجهی به کفش نمی شود زیرا مردم رغبت کمتری برای خرید کفش نسبت به مانتو و پیراهن دارند. اولویت اصلی این مردم در وضعیت اقتصادی کنونی، خرید مایحتاج مربوط به خورد و خوراک است و کمتر کسی به فکر خرید پوشاک است."
یکی خریدار میانسال یادی از قدیم ترها می کند و می گوید: "روزگاری را به خاطر دارم که مردم برای هر مهمانی لباس جداگانه ای تهیه می کردند و پوشیدن لباس تکراری در مجالس را صحیح نمی دانستند اما امروزه افراد در همه مهمانی ها یک شکل هستند و از شوق و شور مردم برای مهمانی گرفتن نیز کاسته شده، وضعیت اقتصادی ارزش ها و هنجار های مان را هم تغییر داده است."
فروشنده ای که در حال زدن "برچسب تخفیف به علت تغییر شغل" روی ویترین مغازه اش است، در این باره می گوید: "کفش فروشی یکی از باکلاس ترین شغل ها در ایران بود و زمانی همه علاقه داشتند تا یک واحد صنفی در این زمینه داشته باشند اما اکنون این شغل هم مانند سایر مشاغل در رکود به سر می برد و در بازار خبری نیست."
بازار کفش ایران دست چینی ها است
مجید آقابابایی، تولید کننده انواع کفش درباره وضعیت بازار به خبرنگار ایمنا می گوید: مسئولان نه تنها توجهی به توسعه و رشد صنعت کفش در کشور ندارند بلکه بیشتر راغب هستند از طریق واردات کالای چینی نیاز بازار را تامین کنند. توسعه صنعت کفش کشور اندکی نیاز به صبوری دارد اما به واسطه وارادات کالای چینی کار را برای خودشان راحت کرده اند.
وی اظهار می کند: کالای چرم اصل دست دوز ایرانی نیز در میان مردم بسیار مهجور است و اغلب مردم علاقه دارند تا به دلیل تفاوت قیمت ها از کالای چرم مصنوعی چینی استفاده کنند و همین امر موجب شده تا خط تولید تعداد زیادی از کارخانه های مربوط به صنعت کفش متوقف شود.
این تولید کننده کفش ایرانی خاطر نشان می کند: تولید کفش چرم دست دوز در ایران به شدت کاهش یافته و تعداد انگشت شماری از تولید کنندگان اکنون قادر به ادامه فعالیت در این صنعت هستند. کفش چرم دست دوز ایرانی در واقع یک کالای مصرفی نیست بلکه یک اثر هنری و حساس است که زحمت زیادی برای تولید آن کشیده می شود.
آقا بابایی اضافه می کند: باید به صنعت کفش دست دوز ایران بیشتر از یک صنعت اهمیت داده شود زیرا نماینده هنر ایران در جهان است و ظرفیت های مناسبی در زمینه توسعه آن وجود دارد، متاسفانه مسئولان کشور توجه چندانی به آن ندارند و به نیاز های تولید کنندگان این صنعت پاسخی نمی دهند.
حاضرند برای برند خارجی میلیونی هزینه کنند
وی یادآور می شود: یکی از نقاط ضعف صنعت کفش ایرانی ناتوانی در برند سازی است و همین نقطه ضعف باعث شده تا تعداد زیادی از مشتریان این صنعت به سمت محصولات خارجی و به خصوص چینی بروند. باید ظرفیتی در روند تولید این محصولات ایجاد شود تا بتوانیم تولیدات ملی را به صورت یک برند و مارک تجاری شاخص به مشتری ارائه کنیم.
این تولید کننده انواع کفش ایرانی تصریح می کند: ضعف تبلیغاتی نیز یکی از مواردی است که باعث شده توجه زیادی به مسئله صنعت کفش دست دوز ایران نشود. قشر جوان علاقه ای به کفش ایرانی ندارد و این درحالی است که بسیاری از جوانان حاضرند برای خرید محصولی از یک برند خارجی به صورت میلیونی هزینه کنند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، قابل ذکر است که به رغم حضور برخی از مشتریان در بازار کفش طبق بررسی های میدانی و گفته های فروشندگان بازار کفش مدتی است که به اصطلاح خوابیده است و رکود بر فضای این بازار که روزی با شور و اشتیاق فراوان همراه بوده حاکم شده است.
نظر شما