انقلاب دیجیتالی، آغازی برای مرگ شهرها

برخی مفسران معتقدند که پیشرفت هر چه بیشتر انقلاب دیجیتالی، آغازی برای مرگ شهرها خواهد بود. به علاوه افزایش تعاملات بین انسانی در فضای مجازی منجر به کم اهمیت شدن موقعیت جغرافیایی مردم می‌شود.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اوایل قرن بیستم نقطه عطفی برای مهاجرت از روستاها و تمایل بیشتر مردم به زندگی در شهرها بود. امروزه نیز مردم به دلیل بهره بردن از فرصت‌های اقتصادی، اجتماعی و خلاقانه‌ای که در شهرها وجود دارند اقدام به مهاجرت می‌کنند چرا که شهرهای بزرگ تولیدکنندگان بهتری نسبت به مناطق روستایی بوده، اختراعات بیشتری داشته و درآمد بر سرمایه بالاتری دارند.

مک کینزی، شرکت مشاوره مدیریت جهانی که وظیفه ارزیابی و تجزیه و تحلیل کیفی و کمی تصمیمات مدیریتی در بخش‌های عمومی و خصوصی را بر عهده دارد، تخمین می‌زند که ۱۰۰ شهر برتر دنیا تا سال ۲۰۲۵ حدود ۳۵ درصد از رشد تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص خواهند داد. بنا بر پیش‌بینی سازمان ملل متحد نیز تا سال ۲۰۵۰ جمعیت شهری جهان برابر با جمعیت کل جهان در سال ۲۰۰۲ خواهد بود. این در حالی است که سریع‌ترین شهرهای رو به رشد جهان با مشکلات عظیم صنعتی شدن، فشار حاصل از میزان بالای آلودگی و فقر مواجه هستند.

به علاوه گسترش شهری در دنیای توسعه یافته بیشتر از خود کشورهای در حال توسعه منجر به افزایش مصارف شخصی از منابع می‌شود. بنابراین وجود برنامه‌ای برای تنظیم شهرها ضروری است. این تنظیمات هرچند باعث افزایش تهدیدات جهانی مانند تغییرات آب و هوایی، امنیت آب و غذا و کمبود منابع می‌شود با این حال چارچوبی برای دستیابی به تمامی این موارد را نیز فراهم می‌آورند. به همین دلیل شهرهای بسیاری در سراسر جهان اقدام به ایجاد راه‌حل‌هایی نوآورانه برای مقابله با انواع مشکلات شهری کرده‌اند که بیشتر آن‌ها مقیاس پذیر، قابل تکرار و سازگار با تمامی شهرهای جهان هستند. به طور کلی چهار اصل مشترک در چهارچوب این نوآوری‌ها وجود دارند که به عنوان رکن اصلی برای یافتن راه‌حل‌های نوآورانه در جهت رفع مشکلات پیچیده شهری در نظر گرفته می‌شوند. در ادامه به معرفی این چهار اصل می‌پردازیم.

بهره برداری از ظرفیت‌ها

بسیاری از نوآوری‌های زیرکانه به کمک منابعی شکل می‌گیرند که هنوز مورد استفاده بهینه قرار نگرفته‌اند. برای مثال وب سایت ایربند امکان اجاره خانه‌های شخصی بدون استفاده و به اشتراک گذاری مدارس و امکانات تفریحی موجود در یک مکان را به صورت خصوصی و عمومی فراهم می‌کند. از طرفی اقتصاد مدور فرصت‌هایی را برای استفاده مجدد و بازیافت مهیا می‌سازد.

حذف نقاط اوج و حداکثرها

از آب و برق گرفته تا جاده‌ها و حمل و نقل عمومی، بالغ بر بیش از ۲۰ درصد از ظرفیت‌ها در مسیر آمادگی برای مقابله با نقاط اوج تقاضا، بیهوده تلف می‌شوند. حذف این نقاط اوج با فعال کردن مدیریت تقاضای فناوری یا ایجاد ساختارهای نوین قیمت گذاری می تواند به طور قابل توجهی فشار وارده بر منابع مالی و طبیعی را محدود کند.

تفکر زیربنایی با مقیاس کوچک

شهرها همیشه به پروژه‌های بزرگ زیربنایی نیاز دارند، اما برخی مواقع پروژه‌های کوچک‌ مقیاس، از خطوط دوچرخه و به اشتراک گذاری دوچرخه گرفته تا کاشت درخت برای سازگاری با تغییرات اقلیمی می‌تواند تاثیر بزرگی بر یک منطقه شهری داشته باشد.

نوآوری‌های مردم محور

بهترین راه برای بهبود وضعیت یک شهر، آماده سازی شهروندان برای پذیرش است. از چراغ‌های هوشمند ترافیکی گرفته تا تعیین مالیات برای زباله‌ها، به کار بردن نوآوری‌ها در فن‌آوری، خدمات و حکومت، هر چند به تنهایی سبب بهبود وضعیت نمی‌شود اما می‌تواند نحوه رفتار شهروندان را شکل داده و زندگی ساکنان آن را به طور هدفمندی سازماندهی کند. به علاوه تمامی این نوآوری‌ها باید بر شهروندان متمرکز بوده، به اصول طراحی جهانی بپردازند و برای تمامی افراد در هر سنی و با هر میزان توانایی قابل استفاده باشند.

کد خبر 370581

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.