به گزارش خبرنگار ایمنا، هنوز داغ عملیات تروریستی ضد شهروندان ایرانی در حادثه رژه دفاع مقدس در اهواز توسط گروهک الاحوازی و نگرانی از ربودن مرزبانان ایرانی در منطقه میر جاوه توسط گروه جیش الظلم تازه و پابرجا بود که حادثه تروریستی اخیر علیه مرزبانان لشگر ۱۴ امام حسین(ع) اصفهان و کشته شدن ۲۷ نفر از پاسداران مرزبان ایران رخ داد و ثابت کرد مقامات کشور همسایه، علی رغم اعلام دوستی های ظاهری، هیچ پایبندی به حفظ مناسبات دوستانه و الزامات همسایگی ندارند.
بعد از وقوع این حادثه هر چند مقامات مختلف پاکستان ابراز تأسف کردند و قول رسیدگی به این بحران امنیتی را دادند، اما با گذشت چند هفته، هنوز شاهد هیچ اقدام جدی و عملی از سوی آنها نیستیم. حمله جنگنده های هندی به مقر گروهک جیش محمد که حمله مشابهی به نظامیان هندی انجام داده و مقر آن نیز در پاکستان است، نشان داد عصبانیت از بی اقدامی دولت پاکستان تنها مختص ایران نیست، اما حمله یکجانبه هم نمی تواند چندان اثربخش باشد. در چنین شرایطی این سؤال مطرح می شود که چنانکه پاکستان بخواهد به سیاست اهمال در مسائل امنیت مرزی ادامه دهد، ایران چه می تواند بکند؟
ایران می تواند علیه پاکستان اقدام کند، اما نمی خواهد
محمود دهقان تحلیل گر مسائل بین المللیدر رابطه با نحوه واکنش ایران به تبدیل پاکستان به مأمنی برای تروریستهای دشمن ایران به خبرنگار ایمنا گفت: ایران کشوری بسیار با نفوذ و قدرتمند در منطقه است و خیلی راحت می تواند در صورتی که لازم بداند تا عمق خاک پاکستان به تعقیب متجاوزان وتروریست ها بپردازد، اما از طرفی هم تمایل ندارد که روابط دوستانه دو کشور برادر که سال ها بدون جنگ و تنش بوده است، وارد بحران جدیدی بشود.
وی افزود: دولت پاکستان همیشه اعلام کرده است که به علت ترکیب و پراکندگی قومی، در این منطقه نفوذ امنیتی ندارد، اما این استدلال برای جمهوری اسلامی ایران قابل پذیرش نیست؛ چراکه دولتی که دارای مرزهای مشخص بین المللی است، براساس حقوق بین الملل دارای مسئولیت بین المللی است پس باید توانایی ایجاد امنیت مرزهای خود را داشته باشد و اگر نتواند چنین امنیتی را برای مرزهای مشترک با کشورهای همسایه به وجود بیاورد بسیار طبیعی است کشوری که مورد تجاوز و تهدید قرار گرفته از هر توانایی برای دفاع از امنیت خودش استفاده کند.
دهقان یادآوری کرد: این یک اصل بین المللی است که کشورها حق دارند در مقابل این گونه تحرکات تروریستی بر علیه خودشان اقدامات پیشگیرانه انجام دهند، بنابراین دولت های عربستان سعودی و امارات که در پس پرده این حملات تروریستی هستند باید بدانند که برنامه ای برای عملیات پاسخگویی و انتقام گیری وجود خواهد داشت.
پاکستان طبق حقوق بین الملل کشوری متجاوز است
پژمان میر کریمی زراسوند، محقق و تحلیلگر مسائل حقوق بین الملل نیز در رابطه با حقوق ایران برای برقراری امنیت در مرزهای مشترک با پاکستان به خبرنگار ایمنا گفت: بر اساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد هر کشوری حق دفاع فردی و جمعی از خودش را دارد، اساسا در عرف حقوق بین الملل، چنانکه احزاب و گروه های تجزیه طلب، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشوری را نقص و از خاک یک کشور علیه شهروندان و منابع کشور دیگر استفاده کنند، کشور میزبان این گروه‌ها متجاوز شناخته می شود.
وی تصریح کرد: در مواد هشت گانه قطع نامه ۳۳۱۴ مجمع عمومی سازمان ملل در ماده ۳ از بند "س" گفته شده است که اقدام نظامی از خاک یک کشور علیه کشور دیگر در ردیف مفهوم تجاوز علیه آن کشور است. بنابراین باتوجه به اقدام گروهک تروریستی جیش العدل علیه سربازان ایرانی که از خاک پاکستان انجام شد و این گروهک در کشور پاکستان استقرار دارد و با عملیات های تروریستی که در خاک کشورهای دیگر انجام می دهد، از منظر و دیدگاه حقوق بین الملل می توان پاکستان را متجاوز به خاک ایران قلمداد کرد.
جنگ ایران و پاکستان بعید است
این تحلیلگر مسائل حقوق بین المللل گفت: با این حال پیش بینی جنگ ایران علیه پاکستان باتوجه به حملات ددمنشانه تروریستی بسیار بعید است؛ زیرا پاکستان شرایطی که بتواند در برابر حملات ایران از خود دفاع کند را ندارد و دارای مشکلات زیادی است. با این وجود، پاکستان نباید اجازه دهد که سرزمینش مأمن و پناهگاه تروریست ها شناخته شود که همین مورد خود به تنهایی می تواند یکی از دلایل شناخته شدن این کشور به عنوان کشوری متجاوز باشد.
میرکریمی زراسوند افزود: در عرف حقوق بین الملل بخشی به عنوان «دفاع پیشگیرانه» وجود دارد؛ وقتی که کشوری تمامیت ارضی و یا امنیت ملی خود را از طرف کشور دیگری در خطر ببیند، می‌تواند علیه آن کشور اقدامات لازم را انجام دهد؛ زیرا برای این کار مدارک کافی در دست دارد.
این تحلیلگر مسائل حقوق بین الملل گفت: در حال حاضر باتوجه به حمله تروریستی گروهک جیش العدل که در پاکستان مستقر است اگر از طرف ایران حملاتی انجام بشود از دید و منظر عرف حقوق بین الملل این حمله می تواند یک عملیات پیشگیرانه قلمداد می شود. در واقع عملیات و حمله ایران به خاک پاکستان از این منظر هم مشروعیت بین المللی خواهد داشت.
سه دلیل حقوقی برای مشروعیت حمله به پاکستان
وی تأکید کرد: ماده ۵۱ منشور ملل متحد می گوید هر کشوری حق دفاع فردی و جمعی از خودش را دارد، باتوجه به رفتارهای مخاصمه آمیز وحشتناک و تروریستی گروهک جیش العدل از خاک پاکستان این ماده در مورد این گروهک تروریستی هم صدق می کند؛ ایران می تواند به خاطر آسیب زدن به امنیت ملی و شهروندان کشورش علیه آنها اقداماتی انجام دهد و این اقدامات کاملاً با ماده ۵۱ منشور ملل متحد منطبق است.
این تحلیلگر مسائل بین المللی گفت: بنابراین در عرف بین الملل از سه منظر و سه دیدگاه حقوق بین الملل عرفی، ماده یک اصل ۵۱ منشور ملل متحد و قطع نامه ۳۳۱۴ مجمع عمومی سازمان ملل متحد ماده ۳، حمله نظامی ایران به گروهکهای تروریستی در پاکستان مشروعیت خواهد داشت و اقدامی کاملا دفاعی و پیشگیرانه خواهد بود. اگر پاکستان می خواهد کشوری متجاوز شناخته نشود، باید خود با این گروهکهای تروریستی برخورد کند، اگر چنین برخوردی نداشته باشد، متجاوز به خاک ایران شناخته می شود و سایر حقوق برای ایران محفوظ خواهد بود.
نظر شما