به گزارش ایمنا، "آلودگی هوا" یکی از عمده ترین معضلات کلانشهرها است که برای حل آن به ویژه در کلان شهرهایی چون تهران، اصفهان، مشهد و ... راه‌های متعددی ارائه شده و در صدر آن‌ها استفاده نکردن از خودروی تک سرنشین و استفاده از حمل و نقل عمومی خودنمایی می‌کند.
کاهش آلودگی هوا و ترافیک کلانشهرها، بدون تلاش برای کاهش تعداد خودروهایی که در خیابان‌ها جولان می‌دهند، میسر نیست و استفاده از دوچرخه و ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری به عنوان یک شیوه حمل‌ونقل شخصی می‌تواند در این مسیر بسیار اثرگذار باشد؛ در این میان استفاده از دوچرخه به عنوان شیوه‌ای مفید و به‌صرفه از نظر اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی شناخته شده و این وسیله غیرموتوری را می‌توان پایدارترین وسیله حمل‌ونقل شهری نه تنها برای سفرهای کوتاه، بلکه برای سفرهای برون شهری و حتی بین کشوری دانست.
به گفته کارشناسان "انرژی که انسان برای طی کردن مسیر ۴۰۰ کیلومتری با دوچرخه مصرف می‌کند فقط برابر با انرژی یک لیتر بنزین است همچنین انرژی لازم برای ساخت ۱۰۰ دوچرخه برابر با یک خودرو است و در سفرهای کوتاه، سرعت متوسط دوچرخه بیش از دیگر وسایل نقلیه است و در فضای لازم برای پارک یک خودرو می‌توان ۱۵ دوچرخه جای داد".
شهر اصفهان هم از دیرباز جزء مهدهای دوچرخه سواران بوده و نخستین جرقه‌های تجلی دوچرخه سواری در شهر اصفهان به سال ۱۳۰۸ خورشیدی بر می‌گردد. روزهایی که مردمانش در خیابان‌های پردرخت و کوچه باغ‌های تنگ و باریک در بافت سنتی شهر خاطرات چرخ سواری خود را رقم زده‌اند.
اصفهان به دوچرخه‌های جدید مجهز می‌شود
از قدیم الایام دوچرخه سواری به عنوان یک وسیله رفت و آمد و ورزش همگانی مورد توجه بوده و در فیلم‌های سینمایی قدیمی نیز شاهد برگزاری مسابقات دوچرخه سواری دانش آموزی و مردمی در شهر اصفهان هستیم.
البته رشد روز افزون دوچرخه سواران در این شهر تا قبل از پیدایش موتورسیکلت در دهه ۴۰ خورشیدی ادامه داشت تا اینکه با افزایش جمعیت و رشد استفاده از وسایل نقلیه موتوری و افزایش ترافیک شهری این روزها استفاده از دوچرخه رو به کاهش رفت.
امروزه استفاده از دوچرخه به جای خودروها و مسیرهای دوچرخه سواری به جای اتوبان‌های عریض از نیازهای هر شهری محسوب می‌شود؛ اگرچه در بسیاری از شهرهای دنیا تلاش شده استفاده از دوچرخه جایگزین خودرو شود اما این سیاست نتوانسته فراگیر شود. در اصفهان نیز جایگزینی دوچرخه و استفاده از حمل و نقل عمومی از سالهای گذشته در دستور کار مدیران شهری قرار گرفته است و با تجهیز ۱۵ ایستگاه دوچرخه سواری در شهر این امر در حال توسعه است.
تماشای زیبایی‌های نصف جهان هنگام دوچرخه سواری
محمد مسافری که این روزها به شهر اصفهان سفر کرده از دیدگاهش نسبت به ایستگاه‌های دوچرخه سواری می‌گوید: قصد داشتم برای دیدن اماکن تاریخی و تفریحی اصفهان تاکسی بگیرم، از هتل بیرون آمدم و در خیابان قدم می‌زدم که نگاهم به ایستگاه کرایه دوچرخه افتاد.
وی ادامه می‌دهد: به محض دیدن دوچرخه‌هایی که در انتظار یک دوچرخه سوار بودند، جرقه‌ای در ذهنم زده شد که چرا برای گردش در شهر از دوچرخه استفاده نکنم؟ اولش فکر کردم شاید کرایه‌اش زیاد شود و دوچرخه‌ها هم قدیمی و نامناسب باشند، اما وقتی رفتم و از سلامت چرخ‌ها و شرایط مناسب کرایه مطلع شدم، بی‌معطلی یکی از آن‌ها را گرفتم.
این جوان ۲۲ ساله که از تهران برای گردش به شهرهای مختلفی سفر می‌کند، خاطرات دوچرخه سواری خود را بهترین لحظات سفرش در اصفهان می داند و می گوید: در تهران شرایط دوچرخه سواری به خاطر شیب خیابان‌ها و ترافیک بیش از حد انسان را سیر می‌کند؛ اما این شهر زیبا را با دوچرخه می‌توان بیشتر زیبا کرد.
چرخ چرخ دوچرخه
نیکا، دختر بچه۱۰ سالهای که عاشق دوچرخه سواری است و تقریبا هر هفته همراه با پدرش برای دوچرخه سواری به پیست می‌رود، می گوید: من عاشق دوچرخه‌ام، اما چون در آپارتمان زندگی می کنیم، نمی‌توانم دوچرخه سواری کنم به خاطر همین هرهفته با بابام دوچرخه‌ام بر میداریم و به پارک می رویم. چندباری هم در شهر دیدم که ایستگاه‌های دوچرخه کرایه می‌دهند، اما برای ما بچه‌ها ندارند و همه آن‌ها برای بزرگترهاست.
همه جای شهر به ایستگاه‌های دوچرخه مجهز شود
محمدرضا می گوید: تقریبا کارهای روزمره‌ام را با دوچرخه انجام می‌دهم البته بعد از اینکه دوچرخه خودم خراب شد و به اجبار از ایستگاه‌های دوچرخه سواری کرایه کردم، دیگر همین راه را برای انجام کارهایم انتخاب کردم.
وی ادامه می دهد: خیلی خوب است اگر بخواهی در شهر چرخ بزنی و ورزش کنی و هوا بخوری، از دوچرخه استفاده کنی تا هم به سلامت خودمان و هم به سلامت شهرت کمک کرده باشیم، اما یک بدی دارد اینکه در همه جای شهر ایستگاه‌های دوچرخه نیست.
در هیچ تبلیغی دوچرخه را نمی‌بینیم!
این دانشجوی اصفهانی می‌گوید: اینکه قرار است سیستم کرایه را به شکلی تنظیم کرد که از یک ایستگاه دوچرخه بگیری و بتوانی در ایستگاه دیگری آن را تحویل بدهی خوب است چون شاید نتوانی دوباره به ایستگاه اول برگردی، البته مسیر دوچرخه در خیابان‌ها مشخص نیست به خاطر همین مجبوریم یا از داخل پیاده رو برویم که برای عابر پیاده خطرناک است یا از کنار خیابان‌های پر از ماشین که برای خودمان خطرناک است.
محمدرضا ادامه می دهد: ما مشکل فرهنگسازی داریم درحالی که یکی از بهترین روش‌های فرهنگسازی تبلیغات است، اما در هیچ تبلیغی المانی از دوچرخه یا دوچرخه سواری نمی‌بینیم؛ تنها در برخی از تبلیغات شهری که آن هم دوره‌ای است استفاده از دوچرخه تبلیغ می‌شود، اما در صدا و سیما هیچ تبلیغ مشخصی در این زمینه نشده است.
نظر شما