مریم معمارزاده در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در کشورهای پیشرفته دنیا برای توسعه پایدار، شاخصهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی تعریف و به تبع آن شهرها به سمت توسعه پایدار سوق داده میشوند.
وی با اشاره به قدمت تاریخی شهر اصفهان افزود: در بخشهایی از شهر مثل مرکز که از لحاظ تاریخی قدمت کهنی دارد، پایداری اجتماعی بسیار بالا است و به این ترتیب میتوان گفت فرصت توسعه پایدار فراهم است، اما در مناطق حاشیهنشین که بیشتر سکنه آن مهاجران هستند، پایداری اجتماعی کمتر دیده میشود.
این کارشناس شهرسازی ادامه داد: در مناطق حاشیهنشین لازم است بر پیوندهای اجتماعی تاکید شود و به نوعی برنامههایی برای فرهنگسازی ویژه برای این سکنه در نظر گرفته شود.
معمارزاده با بیان اینکه "اقتصاد گردشگری" امری مهم در تقویت شاخص اقتصادی توسعه پایدار است، خاطرنشان کرد: شهر اصفهان عناصر گردشگری مناسبی دارد، زیرا انواع صنایع وابسته به کارخانجات و صنایع سفید گردشگری در شهر اصفهان موجود است، بنابراین هر چه بتوان بر روی صنایع مربوط به گردشگری و صنایع وابسته به آن بیشتر کار کرد، پایداری اقتصادی رونق میگیرد.
وی با بیان اینکه پایداری زیست محیطی در شهر اصفهان دستخوش معضلات کم آبی شده است، تصریح کرد: شهر کویری اصفهان که همواره وابسته به رودخانه است، در زمان خشکسالی از لحاظ زیست محیطی دچار مشکل شده، زیرا از رطوبت شهر کاسته شده و آبیاری فضای سبز نیز با معضلاتی روبرو است.
این کارشناس شهرسازی اضافه کرد: عوامل زیست محیطی در شهر اصفهان به گونه ای دچار آسیب شده که اکنون شاهد خشک شدن آبهای زیرزمینی هستیم که در این زمینه امیدواریم با اتخاذ تصمیمات صحیح مدیریت شهری شاهد جریان آب در زاینده رود باشیم و بتوانیم از ظرفیتهای منحصر به فرد اصفهان در راستای توسعه پایدار شهر گام برداریم.
نظر شما