به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان شهرضا، پژمان عقدک امروز (سه‌شنبه) در نخستین مجمع عمومی سلامت شهرستان شهرضا، فقر و بی‌عدالتی و تبعیض را از جمله تهدیدات سلامت افراد برشمرد و افزود: هراندازه آسیب‌های اجتماعی در هر کشوری بیشتر باشد، شاخص‌های سلامت مردم نیز پایین‌تر است.
وی با اشاره به چشم انداز سلامت کشور تا سال ۱۴۰۴ تصریح کرد: دستیابی به جایگاه نخست منطقه در خدمات سلامت، مشروط به توسعه عدالت اجتماعی در حوزه سلامت است.
مدیر مولفه‌های اجتماعی سلامت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تأکید بر ضرورت همکاری همه وزارتخانه‌ها و نهادهای اجرایی در ارایه خدمات سلامت، اظهار کرد: مطالعات دانشگاهی نشان می‌دهد، وضعیت اقتصادی ۵۰ درصد، محیط طبیعی ۱۰ درصد، ژنتیک ۱۵ درصد و بخش بهداشت و درمان ۲۵ درصد نیازهای بهداشتی افراد جامعه را تأمین می‌کند.
عقدک اضافه کرد: اگر مردم جامعه‌ای به رشد و بالندگی کافی برای خود مراقبتی برسند، بسیاری از هزینه‌های درمانی کاهش می‌یابد.
وی با بیان اینکه بیماری دیابت شایع‌ترین علت نابینایی و قطع عضو افراد در کشور است، اظهار کرد: این بیماری با خود مراقبتی و انجام اقدامات ساده، قابل کنترل و پیشگیری است.
مدیر مولفه‌های اجتماعی سلامت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه بعضی از جنبه‌های طرح تحول در نظام سلامت اجرا نشد، خاطرنشان کرد: متأسفانه همکاری بین بخشی و ارتقاء سلامت مردم، مورد بی‌توجهی قرار گرفت.
عقدک با بیان اینکه لازم است برای طرح‌های اجرایی پیوست سلامت درنظر گرفته شود، تصریح کرد: برنامه ریزی‌های همه وزارتخانه‌ها باید به صورت متمرکز و با توجه به ضرورت حفظ سلامت مردم انجام شود.
وی ادامه داد: افزایش سواد عمومی، افزایش درآمد و ثروت، ارتقاء سطح فرهنگ خودمراقبتی، در کنار توسعه مراکز و تجهیزات درمانی، سلامت مردم یک جامعه را تضمین می‌کند.
مدیر مولفه‌های اجتماعی سلامت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه میزان امید به زندگی، مهمترین شاخص سنجش برتری کشورهای جهان است، اظهار کرد: فاصله امید به زندگی در تهران با سیستان و بلوچستان ۹ سال است، مقایسه این آمار بین پایتخت با دیگر شهرها نیز نشان می‌دهد میزان توسعه‌یافتگی، تأثیر مستقیم در شاخص امید به زندگی دارد.
عقدک گفت: در جهان ۱۰۰ هزار نوع بیماری با ۱۰۰ عامل خطر وجود دارد که با مهار ۱۰ عامل از جمله کنترل فشار خون، تغذیه مناسب، چاقی و قند خون، قابل پیشگیری هستند.
نظر شما