به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه شهر لندن به دلیل داشتن یکی از قدیمی‌ترین خطوط متروی زیرزمینی در جهان شهرت دارد، اما سیستم حمل و نقل عمومی در آن تنها محدود به مترو نبوده و دارای تنوع بسیار است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که لندن در مقایسه با سایر شهرهای جهان، بالاترین نرخ کرایه‌های حمل و نقل عمومی را دارد، اما در این شهر نیز استفاده از خدمات حمل نقل عمومی، راهی آسان، امن و راحت برای گشت و گذار شهری محسوب می‌شود.
گردشگران و شهروندان می‌توانند برای پرسه زدن در شهر و یا رسیدن به محل کار خود از انواع وسایل حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس‌های دو طبقه، تراموا، قایق‌ها و کشتی‌های مسافری، مترو، اتوبوس‌های برقی، تاکسی و دوچرخه استفاده کنند. استفاده از دوچرخه، یکی از روش‌های محبوب برای لذت بردن از معماری این شهر است که معمولا نیم ساعت اول استفاده از آن رایگان است. در شهر لندن ۱۱ هزار دوچرخه برای استفاده عموم در نظر گرفته شده است که در بیش از ۷۰ ایستگاه، در سراسر شهر توزیع شدهاند.
متروی لندن، قدیمی‌ترین شبکه قطار شهری جهان
مترو لندن قدیمی‌ترین شبکه حمل و نقل زیرزمینی در جهان است که بهره‌برداری از نخستین خط (خط متروپولیتن) آن ۱۰ ژانویه سال ۱۸۶۳ آغاز شد. این مترو دارای ۲۷۰ ایستگاه اصلی و۲۶۰ ایستگاه فرعی است و با ۴۰۸ کیلومتر خط آهن، سومین خط دراز حمل و نقل درون‌شهری جهان نیز به شمار میرود. جالب است بدانید که مقدمات ایجاد متروی لندن، در سال ۱۸۵۴ میلادی ایجاد شده بود و در سال ۱۸۶۳ ، زمانی که نخستین قطار بین شهری در خط متروپولیتن آغاز به کار کرد، روزانه چهل و یک هزار مسافر، از این قطار شهری استفاده می‌کردند. در آن زمان، در هر ده دقیقه، یک قطار، پدینگتون را به مقصد فرینگدون ترک می‌کرد. در سال ۱۸۸۰، شمار استفاده‌کنندگان از قطار شهری لندن، به سالانه چهل میلیون نفر افزایش یافت. پس از آن شمار خط‌های مترو لندن، به تدریج افزایش یافت و در سال ۱۸۸۴میلادی، خط "اینر سیرکل" (Inner Circle) که اکنون "سیرکل لاین" (Circle Line) نامیده می‌شود، تکمیل شد. تعداد خطوط فعال شبکه متروی لندن، در سال ۲۰۰۷ میلادی، یعنی ۲۶ سال پس از تأسیس به ۱۲ خط افزایش یافت.
ویژگی‌های منحصر به فرد متروی لندن
متروی لندن، بخش جدایی‌ناپذیر زندگی شهروندان محسوب می‌شود و از مرکز شهر لندن به هشت منطقه مختلف در حومه شهر تقسیم می‌شود. هزینه مترو، قابل پرداخت با کارت‌های مخصوص اویستر (Oyster) و یا پول نقدی است. همچنین میانگین سرعت با احتساب توقف در ایستگاه‌ها ۳۳ کیلومتر بر ساعت است که در خطوط شهری گاهی سرعت قطارها به ۹۵ کیلومتر بر ساعت هم می‌رسد.
متروی لندن در دو بخش جنوبی و شمالی رودخانه تایمز گسترده شده است و تنها ۱۰ درصد ایستگاه‌ها در جنوب رودخانه قرار گرفته‌اند. جالب است بدانید که از سال ۱۹۹۴ قانون جریمه عدم پرداخت کرایه برای شهروندان وضع شد و از سال ۲۰۰۸ مصرف الکل در تمامی وسایل نقلیه از جمله متروی لندن ممنوع شد. از دیگر ویژگی های متروی لندن این است که حدود ۵۵ درصد از آن روی زمین ساخته شده است و هزینه‌های این مترو از دهه ۱۹۳۰ میلادی تماما از سوی شرکت‌های خصوصی تأمین می‌شود.
نظر شما