فرحناز رحمانی، استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: افسردگی پس از زایمان در مادران تازه فارغ شده موضوع نسبتاً رایجی است که به علت تغییرات هورمونی، خستگی ناشی از ۹ ماه بارداری و زایمان و همچنین شرایط جدید ناشی از تولد فرزند در مادر به وجود می‌آید.
وی افزود: از علایم این اختلال می‌توان به احساس غم و اندوه، پوچی، عدم لذت بردن از امور روزمره‌ای که تا پیش از این برای مادر لذت بخش بوده است، مشکلات خواب مادر، کم شدن اشتها، کاهش تمرکز، کاهش وزن و غیره اشاره کرد.
استاد روان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز ادامه داد: البته احساسات فوق طی دو هفته یا ۱۰ روز اول زایمان طبیعی است و جای نگرانی ندارد؛ ولی در صورتی که پس از مدت مذکور همچنان علائم یاد شده ادامه داشت، مادر جهت درمان باید به روانشناس و روانپزشک مراجعه کند.
رحمانی خاطرنشان کرد: عدم توجه به موقع به افسردگی پس از زایمان می تواند صدمات جبران ناپذیری به مادر و حتی نوزاد بزند به صورتی که هر از چند گاهی خبرهای ناگواری از خودکشی مادر و یا فرزندکشی توسط مادر منتشر می‌شود که ریشه آن عدم رسیدگی و توجه به موقع به موضوع افسردگی پس از زایمان است.
وی تاکید کرد: همسران در این زمینه نقش کلیدی را بازی می کنند و باید پس از تولد فرزند خود تمام توجه خود را به کودک معطوف نکنند و شرایط روحی و روانی مادر را هم جدی بگیرند.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز در مورد علائم تشدید کننده این اختلال گفت: اختلالات مادرزادی نوزاد، عدم توجه اعضای خانواده و مخصوصاً همسر، عدم حمایت‌های روانی و همچنین سابقه افسردگی در مادر می‌تواند از علل تشدید کننده این موضوع باشد؛ ضمن اینکه این موضوع در اولین زایمان بیشتر مشاهده می‌شود.
رحمانی در پاسخ به این سئوال که آیا زایمان طبیعی و یا سزارین تاثیری بر روی افسردگی پس از زایمان می گذارد یا خیر، گفت: تحقیقات علمی ثابت شده‌ای در این زمینه وجود ندارد، اما بر اساس داده‌های آماری می‌توان گفت این موضوع در خانم‌هایی که سزارین می‌کنند بیشتر مشاهده می‌شود.
به گزارش ایمنا؛ بر اساس آخرین آمار منتشر شده توسط وزارت بهداشت در مورد افسردگی، این بیماری شایع طی ۲۶ سال اخیر در ایران دو برابر شده است. در فروردین ماه سال ۱۳۹۶ اعلام شد که ۱۶.۸ درصد زنان و ۱۰ درصد مردان به این اختلال دچار هستند. افسردگی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های روحی و روانی است که نزد روانشناسان به سرماخوردگی روانی مشهور است و در صورت رسیدگی به موقع به آن می توان عوارض آن را به حداقل رساند ولی در صورتی که رسیدگی به این بیماری به موقع نباشد می تواند آسیب های جبران ناپذیری را به فرد و اجتماع وارد سازد.
نظر شما