گل لاله عباسی، یه سبد یه عباسی

به گزارش خبرنگار ایمنا، چند ماهی می‌شود که موسسه فرهنگی هنری رویش مهر می‌گوید: "حوصله کنید، دانه‌های لاله عباسی را با خود ببرید، آن را بکارید و آسمان آبی و خورشید را برایش بیاورید و اگر گلی داد لذت روییدن را با ما تقسیم کنید. " حالا جشنواره گل لاله عباسی که رویش مهر بانی آن بود به ایستگاه پایانی خود رسید و در این آخرین محفل، جمعه _دوم شهریورماه_  در کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان میزبان خالق آلبوم‌های موسیقی "هزارآوا"، "فلکوریک"، "شاه‌پری"، "مجموعه آهنگ‌های محلی"، "گل غصه‌ها" و "گل افشان" بود.

پریرخ شاه یلانی( پری زنگنه) به معنای واقعی کلمه "زن" است... او زنی است که با نور دلش می‌زاید "آواز پری‌ها" را، "دنیای بزرگ کودکی" را، "سرگذشت من" را...

پری زنگنه خالق بیش از ۱۴ جلد کتاب است که نام بردن از این تعداد در بیان نمی‌گنجد. از ذوق و حس زندگی می‌گوید که با شنیدن صدای کودکان در کنسرت‌هایش جوانه می‌زند در روح سپیدش و اکنون در آیین اختتامیه جشنواره گل لاله عباسی در جمع عاشقان گل و بلبل خاطره‌گویی می کند...

او می‌گوید: "منزلمان در الهیه تهران به باغ لاله عباسی معروف است... این گل سخاوتمند و عاشقی که دانه هایش را بی دلیل، بی ادعا و بی بهانه به زمین می‌بخشد... حوض آب را آب می‌کردیم و این گل خود به خود می‌رویید. برای همین عروس های جوان برای عکس گرفتن با لاله عباسی ها به خانۀ ما می آمدند. "

گویا اپرا قسمتی از گوشت و پوست و استخوانش شده...از همان زمان هایی که از هنرستان عالی موسیقی(کنسرواتوار عالی موسیقی تهران) در این رشته فارغ التحصیل شد،  برای همین است که زمانی که بیتی از شعرش را در سالن زمزمه می کند، زمانی که قرار است حاضران با او همخوانی کنند سالن در بهت و سکوت و لذت فرو می‌رود...

زنگنه می‌گوید: "از یک خانواده کاشانی هستم، اما در تهران در محله بازارچه شاپور به دنیا آمده ام. هر وقت می‌خواهم حالم خوب شود به بازارچه شاپور می‌روم و خرید می‌کنم..."

امروز پری زنگنه در سرزمین لاله‌های عباسی که یادگار خانه مادر بزرگ ها هستند...ک می آن‌طرف تر از پیاده راه چهارباغ عباسی در کتابخانه مرکزی در میان هواداران و دوست دارانش نشستنه است و از خاطرات ماتیکی کردن و لاک کردن گلبرگ‌های قرمز گل لاله عباسی در دوران کودکی اش می‌گوید.

زنگنه به شعر "گل لاله عباسی، یه سبد یه عباسی" اشاره می کند و  می گوید: "زمانی که در اوج شهرت بودم فرهاد شیوانی این آهنگ را ساخت. بیت "گل لاله عباسی یه سبد یه عباسی" نشان دهنده بی ارزش شدن عشق است. این ترانه با چشم هایم ارتباط پیدا کرد، آنجا که می گوید شب مهتابی بود، رنگ چشماش آبی بود، اما تو چشمای من هرچی بود بی تابی بود نشانه شبی است که نابینا شدم. "

او با بیان اینکه تحصیلات مقدماتی در تهران و ادامه تحصیلاتم را در کشورهای دیگر گذراندم، ادامه می دهد: "نخستین باری که می‌خواستم آهنگ محلی بخوانم برایم فوق العاده سخت بود. نخستین بار پشت قالی مادر بزرگم شعر محلی را آموختم. برای این که آموزه‌ها و صدایم را از دست ندهم آهنگ های محلی را به سبک اپرا اجرا کردم. "

پری زنگنه از یادگاری که در هر خانه از خود به جای می‌گذارد، می‌گوید: "در هر خانه ای که زندگی کردم در باغچه اش هسته می‌کارم" و یادگار زنگنه درختانی است که به جا می‌گذارد و زندگی ای که به دیگران هدیه می‌دهد.

پری زنگنه بر روی صحنه ایستاده است تا به گفته خودش به جامعه نشان دهد که نابیناها ایستاده اند... در کتاب "آن سوی تاریکی" نیز این را به خوبی نشان داده است و با جرات می‌گوید که "جامعه نسبت به نابینایان نابینا است. "

به گزارش ایمنا، آیین اختتامیه نخستین جشنواره گل لاله عباسی امروز جمعه _دوم شهرویورماه_  و با حضور "پری زنگنه" دانش آموختۀ کنسرواتوار عالی موسیقی تهران و خواننده ایرانی در سبک اپرا که در حوزه های موسیقی فولکلور ایران فعال است و تا کنون آلبوم های "هزار آوا"، "فلکوریک"،   "شاهپری" و "آهنگ های محلی" از وی منتشر شده است، در کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد.   

گفتنی است، مراسم جشن امضای و رونمایی از کتاب های "پری زنگنه" شامل  "آواز پری ها"، "آن سوی تاریکی" و "پری لالایی ها" فردا شنبه _سوم شهریورماه_ ساعت ۱۸ در موسسه فرهنگی هنری رویش مهر، واقع در خیابان چهارباغ بالا، چهارراه نظر، کوچه مجیدپور معراج، شماره ۱۶، پلاک ۱۰  برگزار خواهد شد.