به گزارش ایمنا، کرانچار از اواسط نیم فصل دوم لیگ شانزدهم هدایت سپاهان را بر عهده گرفت و موفق شد در ۶ دیداری پایانی فصل تیمی را که عبدالله ویسی بسته بود و تا آن مقطع از مسابقات به هماهنگی لازم رسیده بود نتایج قابل قبولی کسب کند.
سپاهان هرچند در انتهای لیگ گذشته نتوانست در رتبه چهارم بایستد و سهمیه احتمالی آسیا را جذب کند اما عملکرد خوب زلاتکو کرانچار در آن هفته‌ها باعث شد مدیران سپاهان قرارداد ۲ ساله جدیدی با او به امضا برسانند و به هواداران خود این نوید را بدهند که سپاهان به دوران مدعی بودن خود بازمی‌گردد.
با شروع فصل اما پیش‌بینی‌ها متفاوت رقم خورد و سرانجام کار، رتبه دوازدهمی سپاهان در پایان نیم فصل بود. در این گزارش مروری خواهیم داشت بر همه تصمیمات فنی اشتباه زلاتکو کرانچار که در طول فصل از دید فوتبالدوستان دور نماند.
عدم جذب دروازه‌بان ذخیره مطمئن/ اخراج بد موقع اولیویرا
لی اولیویرا تنها گزینه قابل اتکای سپاهان درون دروازه این تیم بود که هفته‌های ابتدایی را به دلیل مصدومیت از دست داد و از جمع سه دروازه‌بان دیگر که همگی جوان و از دل آکادمی سپاهان بودند با توجه به مصدومیت بلند مدت امینی نوبت به صدقیان رسید که درون دروازه سپاهان قرار بگیرد. عملکرد او چه در هفته‌های ابتدایی و چه در ۲ هفته پایانی آنقدر پر اشتباه و متزلزل بود که نشان داد اصلاً گزینه مناسبی برای جانشینی لی اولیویرا نبوده است. البته نمی‌توان تمام تقصیرات را بر گردن صدقیان جوان و کم تجربه انداخت و در این زمینه افراد دیگری مثل تونچی مردولیاس مربی دروازه‌بان‌های سپاهان هم باید پاسخگو باشند.
تصمیم اشتباه کرانچار در اواخر نیم فصل اخراج بد موقع لی اولیویرا از تیم بود، او که تیمش دروازه‌بان ذخیره مطمئنی نداشت در ۲ بازی آخر نیم فصل با مهدی صدقیان در دروازه برابر حریفان قرار گرفت و به خصوص در بازی با استقلال، مجموعه‌ای از اشتباهات دروازه‌بان و البته مدافعان باعث شکست تحقیر آمیز سپاهان شد.
حال سوال اینجاست چرا سپاهان در ابتدای فصل یک دروازه‌بان ذخیره مطمئن برای پنج هفته‌ای که لی اولیویرا را در اختیار نداشت به خدمت نگرفت.
تایید خارجی‌های بی‌کیفیت/ رد کردن بی دلیل کولیبالی
ژایرو رودریگز، رافائل کری ولارو و مروان حسین سه بازیکن خارجی سپاهان در ابتدای فصل بودند که به پیشنهاد مدیریت و البته زلاتکو کرانچار به جمع طلایی‌پوشان پیوستند. تأیید هر سه بازیکن با توجه به کیفیتی که از آنها در طول فصل دیدیم کمی عجیب به نظر می‌رسید، ژایرو رودریگز فیزیک عجیبی داشت و بیشتر شبیه کشتی گیران بود، کری ولارو از نظر بدنی و آمادگی جسمانی از تیم و البته استاندارد لیگ ایران عقب تر بود و البته مروان حسین که از نظر کیفی و تمام کنندگی آنقدر روی اعصاب سپاهانی‌ها بود که سوژه هواداران سایر تیم‌ها هم شده بود. در این میان موسی کولیبالی که هم از نظر سنی شرایط مناسبی داشت و هم از نظر فنی حداقل در سطحی حضور داشت که بالاتر از ژایرو رودریگز به ذخیره‌ای مطمئن برای یزدانی یا پورقاز تبدیل شود توسط باشگاه و کرانچار رد شد!
باز هم سوال پیش می‌آید که زلاتکو کرانچار چطور سه بازیکنی را تایید کرد که در سطح سپاهان و لیگ ایران نبودند و فعلاً ۲ برزیلی از این جمع در لیست خروج سپاهان قرار گرفته‌اند. چطور موسی کولیبالی رد شد و بازیکنی به مراتب ضعیف‌تر از او جذب شد.
اشتباه در انتخاب زوج اصلی قلب دفاع
حتی هواداران و فوتبال دوستانی که در تمرینات سپاهان هم حضور نداشتند زوج سیاوش یزدانی و عزت الله پورقاز را برای قلب دفاع این تیم انتخاب می‌کردند اما زلاتکو کرانچار چند هفته ابتدایی را با زوج پورقاز و ژایرو رودریگز سپری کرد و پس از اینکه در یک بازی ژایرو به دلیل محرومیت حضور نداشت تازه از یزدانی در کنار پورقاز استفاده شد. به دلیل مصدومیت پورقاز در دیدار با پرسپولیس، پورقاز و یزدانی خیلی کم در کنار یکدیگر بازی کردند اما کیفیتی که سیاوش یزدانی تا هفته پایانی نیم فصل نشان داد باز هم بر تصمیم اشتباه کرانچار در نیمکت نشین کردن او در پنج هفته ابتدایی صحه می‌گذارد.
عدم جذب یک دفاع راست مطمئن
در ابتدای فصل رامین رضاییان بهترین دفاع راست فوتبال ایران بازیکن آزاد بود و با توجه به اینکه او از پرسپولیس اخراج شده بود و به خاطر هواداران این تیم هم نمی‌خواست به استقلال برود، سپاهان بهترین انتخاب او به شمار می‌رفت اما کرانچار او را به دلیل سوابق انضباطی‌اش نخواست و حسن جعفری را به خدمت گرفت که از نظر فنی جزو مدافع راست‌های متوسط ایران به شمار می‌رود. شاید حیرت انگیزترین تصمیم سپاهانی‌ها در فصل نقل و انتقالات همین انتخاب جعفری به جای رضاییان باشد که در نهایت هم باعث شد سپاهانی‌ها قبل از نیم فصل در بازار نقل و انتقالات به دنبال دفاع راست باشند.
عدم استفاده درست از رسول نویدکیا
رسول نویدکیا هافبک بازیساز سپاهان در پنج هفته ابتدایی به طور ثابت در ترکیب زردپوشان قرار گرفت اما اختلاف او با تماشاگران باعث شد در ادامه لیگ او یا اصلاً در لیست قرار نگیرد و یا به عنوان بازیکن ذخیره به میدان برود. رسول نویدکیا در این سال‌ها نشان داده است بازیکنی است که اگر به عنوان یار تعویضی به زمین بیاید می‌تواند تاثیر زیادی در روند بازی تیمش داشته باشد. او در ابتدای فصل بیشتر به صورت ۹۰ دقیقه‌ای در ترکیب قرار گرفت و از اواسط نیمه دوم به دلیل شرایط بدنی نمی‌توانست کیفیت لازم را به تیم ارائه بدهد که همین موضوع هم با اعتراض تماشاگران سپاهان در بازی با سپیدرود همراه شد، او سپس در چندین هفته اصلاً در لیست قرار نگرفت و یا دقایق کمی در انتهای بازی به میدان رفت و در دو، سه هفته پایانی بود که دوباره به عنوان بازیکن ترکیب اصلی یا ذخیره به تیم اضافه شد.
این استفاده نادرست از رسول نویدکیا که در مقطعی باعث نمایش عملکرد ضعیف او و اعتراض تماشاگران شد دیگر ایرادی است که باید به زلاتکو کرانچار در نیم فصل اول گرفت.
استفاده نکردن از کادر قوی و تیم آنالیز
هنوز برخی از فوتبالدوستان اصفهانی بخش عمده‌ای از علل موفقیت سپاهان در ۶ هفته پایانی لیگ سال قبل را مربوط به کریم قنبری می‌دانند، مربی که در فصل جدید در کادر فنی کرانچار جایی نداشت تا محمود کریمی تنها دستیار کرانچار در کادر فنی باشد. بسیاری از کارشناسان بر کم بودن تعداد اعضای کادر فنی و همفکران کرانچار تاکید کردند ضمن اینکه تکرار اشتباهات کرانچار در استفاده از بعضی بازیکنان تیمش مثل شاهین ثاقبی و مروان حسین خلأ تیم آنالیز قوی در تیم فوتبال سپاهان را نشان داد.
هریک از این تصمیمات اشتباه در مقطعی علت اصلی نتیجه نگرفتن سپاهان شده است. آنها در طول ۱۵ هفته تنها سه برد داشته اند و با کسب ۱۵ امتیاز بدترین عملکرد سپاهان در تاریخ لیگ برتر را تا نیم فصل رقم زده اند.
همه این عوامل به اضافه نکات جزئی دیگری که دیگر در این بحث نمی‌گنجد نشان می‌دهد زلاتکو کرانچار تا چه حد در بستن ترکیبی مقتدر یا حتی متوسط ناتوان بوده است. او مانند مقطع قبلی حضورش در سپاهان نشان داد در تیم بستن در ابتدای فصل ناتوان است و زمانی می‌تواند تأثیر بیشتری در تیم داشته باشد که تیم را در ابتدای فصل بسته باشند و از میانه راه به تیم اضافه شود.
نظر شما