به گزارش ایمنا، سید محمود علیزاده طباطبائی با اشاره به لزوم تعریف درآمد پایدار برای شهرداریها گفت: از اوایل سال 1297 همزمان با تصویب قانون انجمنهای ولایتی، برای اداره شهرها درصدی از عوارض نوسازی پیشبینی شد،این رقم که قرار بود درصدی از عوارض واقعی ملک باشد در یک فرایند غیرکارشناسی مبدل به قیمت منطقهای شد و همچنان نیز منطقهای باقی مانده است.
وی ادامه داد: شهروندان باید به تناسب میزان استفاده از شهر و عارضهای که برای شهر ایجاد کردهاند اعم از آلودگی صوتی یا ترافیکی عوارض آن را بپردازند. این در حالیست که در حال حاضر چنین معیاری وجود نداشته و همگان با نوسان جزئی عوارض خودرا با اجبار قانون پرداخت می کنند.
علیزاده طباطبایی خاطرنشان کرد: این اقدام در حالی صورت میگیرد که در همه کشورها آن بخش از جامعه که دارای بار مالی بیشتری برای شهر هستند مثلا سرمایه گذاران مجتمع های مالی که بار ترافیکی برای شهر ایجاد کرده و الگوی رفت و آمد شهروندان را تحت تاثیر قرار میدهند عوارض بیشتری می پردازند.
این نامزد شورای شهر تهران در دوره پنجم همچنین گفت: خودروها بخش دیگری از منابع تامین عوارض به شمار می آیند که می توانند به عنوان درآمد پایدار محسوب شوند اما عوارض دریافتی از خودروها هیچ تناسبی با هزینهای که به شهر تحمیل می کنند ندارد.
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای اول شهر تهران ادامه داد: در شهر تهران بیش از میلیون خودرو تردد دارند که می توان 20 تا 30 درصد آنها که از دهکهای پایین جامعه است را از پرداخت عوارض معاف کرد اما 70 درصد مابقی به تناسب قدرت اقتصادی افراد باید مشمول پرداخت عوارض به شهرداری باشند.
وی ادامه داد: در دور اول شورای شهر به وزیر صنایع وقت گفتم شما پراید را به قیمت 6 تا 7 میلیون تومان تولید کرده و در اختیار افراد قرار میدهید این در حالیست که به ازای هر خودرو باید 100 مترمربع فضای شهری ایجاد شود که اگر به قرار 200 هزار تومان باشد هر خودرو هزینه ای معادل 20 مییون تومان- البته در اوایل دهه هشتاد- هزینه برای شهر خواهد داشت.
منبع: شهر فردا
نظر شما