به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان لنجان، زرین شهر سومین شهر مهم و پر جمعیت استان اصفهان است که در ۳۲ کیلومتری کلان شهر اصفهان قرار دارد.از سوی شهر زرین شهر از دیدگاه صنعتی به سبب همسایگی با ابرکارخانههای صنعتی همچون ذوب آهن، مجتمع فولاد، صنایع دفاع، سیمان سپاهان و شهرک های صنعتی بزرگ و کوچک یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی کشور به شمار میرود و از این جهت این شهر به عنوان قلب صنعت استان اصفهان نامگذاری شده است. زرین شهر به دلیل همسایگی مستقیم با کارخانه ذوب آهن میزبان اقوام مختلف از سراسر ایران است که
بیشتر این مهاجران را قوم بختیاری تشکیل میدهند اما امروزه این شهر همچنان بافت جمعیتی بومی خود را حفظ کرده وجود محلههایی نامآور به میدان، گله بزی، روستاییها، نخعیها و اتراک نشان از حفظ بافت بومی آن دارد.زرین شهر از نظر آب و هوایی از آب و هوایی خشک با فصول نامنظم برخوردار است. میزان بارندگی در این شهر بطور متوسط سالیانه ۱۱۵ میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالیانه ۱۴+ درجه سانتیگراد میباشد.زرین شهر در کنار زاینده رود و در مسیر
بزرگراههای کنارگذر غربی اصفهان و جاده استراتژیک اصفهان به چهارمحال و بختیاری قرار دارد. از دیدگاه تاریخی این شهر به سبب رنگ و آب لنجانی خود امروزه خاستگاه پیشینهٔ کهن لنجان که مورد اشاره بسیاری از سفرنامهها و کتب تاریخی از نخستین سالهای سدههای اسلامی است قرار گرفته سفرنامههایی همچون سفرنامه ابن بطوطه، ناصر خسرو و ابن حوقل...مرکز شهرستان لنجان به سبب مجاورت با زاینده رود در سال ۱۳۳۶ طبق مصوبه شورای شهر ریز، با الهام از نام کهن زرینرود به زرینشهر تغییر نام یافت. به گفتهٔ باستانشناسان، اشیاء کشف شده در تلههای باغ محمود، باغ دراز و تله کافر که در جنوب این شهر و در مجاورت مادی (جوی) کهن ریز قرار دارد، برآمده از دل معدودی از تپههای باستانی مسیر زاینده رود میباشد که از لحاظ تاریخی هم دوره با تمدن سیلک کاشان است.
از دیگر آثار تاریخی فرهنگی این منطقه میتوان به مسجد صباحی (منسوب به دوره فرقه اسماعیلیه) حمام صحرایی با کتیبه ۸۰۰ ساله، قلعه اعراب، پل شاه نشین و تالار کهن ریز، آسیابها، کبوتر خانهها و عصارخانه، حمامهای خزانهای، حمام حاج رضاقلی، قلعههای دفاعی و مساجد گوناگون اشاره کرد که به جز مسجد رحیم خان (جامع) قلعه حسینآباد و
باغ برجی شرق ریز، مربوط به دوره قاجار و حوزه علمیه قدیمی ریز کلیه آثار ذکر شده در هجوم صنعت و توسعه بی حساب همچون دیگر نمادهای تاریخی فرهنگی شهر از صفحه روزگار محو شده است. با توجه به اینکه زرین شهر در کنار ساحل زیبای زایندهرود آرمیده است بیشههای انبوه و باغهای زیبا قرار دارد از این رو این شهرنیز همانند سایر شهرهایی که در مسیر زایندهرود قرار دارند یکی از مراکز مهم تولید «برنج» در استان اصفهان بشمار میرود چرا که قسمت عمده اراضی زرین شهر به کشت برنج اختصاص دارد.ا لبته سابقه کاشت برنج در این شهرستان به دو هزار سال گذشته و
دوره ساسانیان باز میگردد و در طومار شیخ بهایی نیز که نزدیک به 500 سال پیش نوشته شده است، حق آب لنجانات بیشتر به برنجکاری در این منطقه اختصاص یافته که این نشان از وجود برنجکاری در این منطقه از گذشتههای دور است و برنج لنجان نیز منشأ بومی داشته و در بیشتر مناطق کشاورزی و شالیکاری به زبان محلی «تولِکی» معروف بوده و هنوز به صورت سنتی و با دست انجام میشود.
از افراد سرشناس محلی زرین شهر می توان به اسماعیل ابن محمد ریزی (از دانشمندان قرن هفتم هجری قمری) صاحب دو اثر رساله نصرتیه و حیات النفوس،ملاعبدالوهّاب ریزی صاحب چند جلد تعلیقه بر کتاب القسطاس المستقیم و رسالههایی در احکام،علامه فقیه آقاشیخ مرتضی ریزی از رهبران مشروطه و صاحب فتوای عزل ظل السلطان حاکم اصفهان،آقاشیخ ابوالفضل ریزی،شیخ ضیاء الدین ریزی،ملا حسن ریزی،سید اسماعیل ریزی (از رهبران مذهبی مشروطیت و نماینده اولین دوره مجلس شورای ملی)،حاج سید نظام الدینی خطیب و مدرس حوزه،فقیه وارسته مریم ریزی صاحب کتاب وزین و مرجع مطالب السوال،شیخ جعفر ریزی پدر فقیه وارسته مریم ریزی،سید آقاجان نور بخش جد اعلای دکتر سیدمحسن نوربخش، وزیر وقت اقتصاد و دارایی و رئیس وقت بانک مرکزی،ملا لطفالله شمس الواعظین
ریزی صاحب کتب جواهر الکلام و شمس طالعه، میرزا عبدالجواد خطیب از خطاطان برجسته اصفهان و صاحب دیوان اشعار با قریب به سه هزار بیت شعر، استاد دکترخدامراد مرادیان استاد دانشگاه تهران و الازهر مصر و پایه گذار کرسی زبان پارسی در دانشگاه صنعا،سردار فاتح خرمشهر شهید حسین قجه ای واستاد حاج علی پرورش ریزی استاد آهنگر و سازنده نخستین پل معلق بومی کشور در سال ۱۳۳۷ بر روی زاینده رود،
استاد حاج میرزا آقا امامی معروف (از نقاشان برجسته کشور در دوره قاجار) و در دوره معاصرمنجر به ظهور چهره های برجسته ی حوزوی چون آیتالله حبیب الله رهبر حجتالاسلام قاسم باقریان (امام جمعه فعلی) ،دکتر خدامراد مرادیان، دکتر عباس خادمیان ریزی (نماینده وقت رهبر ایران) دکتر غلامعلی حسنی (جراح مغز اعصاب)، مهندس مزعل حسنی (مدیر عامل چند کارخانه بزرگ در ایران) پروفسور مهدی پرورش ریزی (فوق تخصص جراحی چشم و لیزر) و دکتر منصور پرورش فوق تخصص جراحی مغز و اعصاب، و فاطمه وردیان (نفر سوم المپیاد جهانی ریاضی و محقق در زمینه نظریه گراف (ریاضیات)، و دهها چهره برجسته علمی فرهنگی دیگر گردیدهاست. اشاره کرد که سابقه درخشان این شهر را در حوزه علم، فرهنگ و هنر به نمایش می گذارد.
شهرستان لنجان همانند دیگر شهرستانهای استان اصفهان از قابلیتهای بالقوه صنایع دستی در شهرستان برخوردار است و به دلیل نزدیکی این شهر به اصفهان در عصر صفوی ،باعث شد تا هنرهای سنتی و صنایع دستی در این دیار کهن در ادوار مختلف از رونق فراوانی برخوردار باشد بگونهای که هماکنون در این شهرستان هنرهایی از جمله قلمزنی، معرق چوب، منبتکاری، گلیمبافی، سازسازی، کندهکاری روی چوب، نقاشی روی سفال، سراجی سنتی (مصنوعات چرمی)، قالیبافی، حصیربافی، بوریا بافی، سرمهدوزی، ملیلهدوزی، پولک و منجوقدوزی، نگارگری ایرانی شامل
مینیاتورسازی، تذهیب و تشعیر، صحافی (جلدسازی)، خطاطی، قلمکارسازی، طلاسازی سنتی (زیورآلات)، دوخت لباسهای سنتی، بافتنیهای سنتی، سوختروی چوب، نقشاندازی با ساقه برنج و گندم و شیشه گری فوتی اشاره کرد./02116/131/20
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanews
بیشتر این مهاجران را قوم بختیاری تشکیل میدهند اما امروزه این شهر همچنان بافت جمعیتی بومی خود را حفظ کرده وجود محلههایی نامآور به میدان، گله بزی، روستاییها، نخعیها و اتراک نشان از حفظ بافت بومی آن دارد.زرین شهر از نظر آب و هوایی از آب و هوایی خشک با فصول نامنظم برخوردار است. میزان بارندگی در این شهر بطور متوسط سالیانه ۱۱۵ میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالیانه ۱۴+ درجه سانتیگراد میباشد.زرین شهر در کنار زاینده رود و در مسیر
بزرگراههای کنارگذر غربی اصفهان و جاده استراتژیک اصفهان به چهارمحال و بختیاری قرار دارد. از دیدگاه تاریخی این شهر به سبب رنگ و آب لنجانی خود امروزه خاستگاه پیشینهٔ کهن لنجان که مورد اشاره بسیاری از سفرنامهها و کتب تاریخی از نخستین سالهای سدههای اسلامی است قرار گرفته سفرنامههایی همچون سفرنامه ابن بطوطه، ناصر خسرو و ابن حوقل...مرکز شهرستان لنجان به سبب مجاورت با زاینده رود در سال ۱۳۳۶ طبق مصوبه شورای شهر ریز، با الهام از نام کهن زرینرود به زرینشهر تغییر نام یافت. به گفتهٔ باستانشناسان، اشیاء کشف شده در تلههای باغ محمود، باغ دراز و تله کافر که در جنوب این شهر و در مجاورت مادی (جوی) کهن ریز قرار دارد، برآمده از دل معدودی از تپههای باستانی مسیر زاینده رود میباشد که از لحاظ تاریخی هم دوره با تمدن سیلک کاشان است.از دیگر آثار تاریخی فرهنگی این منطقه میتوان به مسجد صباحی (منسوب به دوره فرقه اسماعیلیه) حمام صحرایی با کتیبه ۸۰۰ ساله، قلعه اعراب، پل شاه نشین و تالار کهن ریز، آسیابها، کبوتر خانهها و عصارخانه، حمامهای خزانهای، حمام حاج رضاقلی، قلعههای دفاعی و مساجد گوناگون اشاره کرد که به جز مسجد رحیم خان (جامع) قلعه حسینآباد و
باغ برجی شرق ریز، مربوط به دوره قاجار و حوزه علمیه قدیمی ریز کلیه آثار ذکر شده در هجوم صنعت و توسعه بی حساب همچون دیگر نمادهای تاریخی فرهنگی شهر از صفحه روزگار محو شده است. با توجه به اینکه زرین شهر در کنار ساحل زیبای زایندهرود آرمیده است بیشههای انبوه و باغهای زیبا قرار دارد از این رو این شهرنیز همانند سایر شهرهایی که در مسیر زایندهرود قرار دارند یکی از مراکز مهم تولید «برنج» در استان اصفهان بشمار میرود چرا که قسمت عمده اراضی زرین شهر به کشت برنج اختصاص دارد.ا لبته سابقه کاشت برنج در این شهرستان به دو هزار سال گذشته و
دوره ساسانیان باز میگردد و در طومار شیخ بهایی نیز که نزدیک به 500 سال پیش نوشته شده است، حق آب لنجانات بیشتر به برنجکاری در این منطقه اختصاص یافته که این نشان از وجود برنجکاری در این منطقه از گذشتههای دور است و برنج لنجان نیز منشأ بومی داشته و در بیشتر مناطق کشاورزی و شالیکاری به زبان محلی «تولِکی» معروف بوده و هنوز به صورت سنتی و با دست انجام میشود.
از افراد سرشناس محلی زرین شهر می توان به اسماعیل ابن محمد ریزی (از دانشمندان قرن هفتم هجری قمری) صاحب دو اثر رساله نصرتیه و حیات النفوس،ملاعبدالوهّاب ریزی صاحب چند جلد تعلیقه بر کتاب القسطاس المستقیم و رسالههایی در احکام،علامه فقیه آقاشیخ مرتضی ریزی از رهبران مشروطه و صاحب فتوای عزل ظل السلطان حاکم اصفهان،آقاشیخ ابوالفضل ریزی،شیخ ضیاء الدین ریزی،ملا حسن ریزی،سید اسماعیل ریزی (از رهبران مذهبی مشروطیت و نماینده اولین دوره مجلس شورای ملی)،حاج سید نظام الدینی خطیب و مدرس حوزه،فقیه وارسته مریم ریزی صاحب کتاب وزین و مرجع مطالب السوال،شیخ جعفر ریزی پدر فقیه وارسته مریم ریزی،سید آقاجان نور بخش جد اعلای دکتر سیدمحسن نوربخش، وزیر وقت اقتصاد و دارایی و رئیس وقت بانک مرکزی،ملا لطفالله شمس الواعظین
ریزی صاحب کتب جواهر الکلام و شمس طالعه، میرزا عبدالجواد خطیب از خطاطان برجسته اصفهان و صاحب دیوان اشعار با قریب به سه هزار بیت شعر، استاد دکترخدامراد مرادیان استاد دانشگاه تهران و الازهر مصر و پایه گذار کرسی زبان پارسی در دانشگاه صنعا،سردار فاتح خرمشهر شهید حسین قجه ای واستاد حاج علی پرورش ریزی استاد آهنگر و سازنده نخستین پل معلق بومی کشور در سال ۱۳۳۷ بر روی زاینده رود،
استاد حاج میرزا آقا امامی معروف (از نقاشان برجسته کشور در دوره قاجار) و در دوره معاصرمنجر به ظهور چهره های برجسته ی حوزوی چون آیتالله حبیب الله رهبر حجتالاسلام قاسم باقریان (امام جمعه فعلی) ،دکتر خدامراد مرادیان، دکتر عباس خادمیان ریزی (نماینده وقت رهبر ایران) دکتر غلامعلی حسنی (جراح مغز اعصاب)، مهندس مزعل حسنی (مدیر عامل چند کارخانه بزرگ در ایران) پروفسور مهدی پرورش ریزی (فوق تخصص جراحی چشم و لیزر) و دکتر منصور پرورش فوق تخصص جراحی مغز و اعصاب، و فاطمه وردیان (نفر سوم المپیاد جهانی ریاضی و محقق در زمینه نظریه گراف (ریاضیات)، و دهها چهره برجسته علمی فرهنگی دیگر گردیدهاست. اشاره کرد که سابقه درخشان این شهر را در حوزه علم، فرهنگ و هنر به نمایش می گذارد.
شهرستان لنجان همانند دیگر شهرستانهای استان اصفهان از قابلیتهای بالقوه صنایع دستی در شهرستان برخوردار است و به دلیل نزدیکی این شهر به اصفهان در عصر صفوی ،باعث شد تا هنرهای سنتی و صنایع دستی در این دیار کهن در ادوار مختلف از رونق فراوانی برخوردار باشد بگونهای که هماکنون در این شهرستان هنرهایی از جمله قلمزنی، معرق چوب، منبتکاری، گلیمبافی، سازسازی، کندهکاری روی چوب، نقاشی روی سفال، سراجی سنتی (مصنوعات چرمی)، قالیبافی، حصیربافی، بوریا بافی، سرمهدوزی، ملیلهدوزی، پولک و منجوقدوزی، نگارگری ایرانی شامل
مینیاتورسازی، تذهیب و تشعیر، صحافی (جلدسازی)، خطاطی، قلمکارسازی، طلاسازی سنتی (زیورآلات)، دوخت لباسهای سنتی، بافتنیهای سنتی، سوختروی چوب، نقشاندازی با ساقه برنج و گندم و شیشه گری فوتی اشاره کرد./02116/131/20
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanews
نظر شما