شیوه مرگ و محل دفن رضا عباسی از مجهولات است

به گزارش خبرنگار ایمنا، همایش ابتکارات رضا عباسی در مکتب نقاشی اصفهان در کتابخانه مرکزی اصفهان برگزار شد.
اصغر جوانی دکترای پژوهش هنر در این برنامه اظهار داشت: خلاقیت و ابتکارات هنرمندان و اندیشمندان است که هنر را ارتقا می دهد، ابتکارات رضا عباسی با رویکرد های مختلف قابل پیگیری است و من قصد دارم تنها آثار و مکتب رضا عباسی را با رویکرد سبک شناسی بررسی کنم.
وی ادامه داد: رضا عباسی در زمینه های مختلف از جمله نسخه نگاری و تک برگ نگاری کار کرده است و آثار متفاوتی دارد. برای کارخانه های نساجی طراحی پارچه کرده که در موزه ایران باستان در ایران و کشورهای دیگر موجود است. رضا عباسی برای کارخانه های کاشی پزی هم طراحی و نقاشی فراوان دارد. ما فقط تک برگ ها را بررسی می کنیم.
وی هنر را رسانه ای برای اندیشیدن و فلسفیدن دانست و گفت: می توان نوعی روش اندیشه از کارهای رضا عباسی قرائت کرد. بررسی مقبره رضا عباسی در تز کارشناسی و دکتری قابل تحقیق است، زیرا هیچ اشاره مشخصی به مرگ و محل دفن او نشده است.
این استاد دانشگاه در مورد زندگی رضا عباسی اظهار داشت: پدرش به احترام امام رضا (ع) نام او را رضا گذاشت و از آن پس آقا رضا نام گرفت. به قزوین می آید در دربار شاه اسماعیل دوم کار می کند. 10 سال از فعالیت او مشخص نیست. مجددا به درباز خوانده می شود وبه دربار شاه عباس به قزوین  می رود. در سال 1006 با انتقال پایتخت به اصفهان می آید و مفتخر به کسب لقب عباسی می شود. شاه عباس به او ارادت خواص داشته است.
وی ادامه داد: این هنرمند بزرگ به مدت 10 سال از دربار شاه کنار می رود و حمایت شاه را از دست می دهد. در این زمان میرعماد به قتل می رسد. ملاصدرا هم چالش پیدا می کند و به روستای کهک تبعید می شود. این نشان می دهد رضا عباسی نرفتن به دربار را ترجیح می دهد. سپس باز می گردد و نشانه حمایت دربار در آثارش معلوم می‌شود. رضا عباسی در 1044 فوت می کند.
وی به امضاهای مختلف و رقوم مختلف رضا عباسی اشاره کرد و گفت: عمدتا اعتقاد دارند که این‌ها چند رضا عباسی بوده اند و یک رضا عباسی وجود نداشته است ولی اینگونه نیست و به دلایل مختلف امضاهای مختلف داشته است. از جمله دلایل یکی بودن رضا عباسی نوشته های قاضی میراحمد منشی قمی و اسکندر بیگ منشی، متن فرمان شاه عباس است.
جوان به عدد 5 در رقم های امضای رضا عباسی اشاره گرد و گفت: رضا عباسی در ده سال آخر عمرش عدد 5 را در زیر آثارش می نوشت که تا مدت ها جای سوال بود، اما من در پژوهشی متوجه شدم عدد پنج همان آقا رضا اولیه که در قزوین کار انجام می داده است. امضاهای اولیه او آقا رضا است و بعد از آن جمع ابجد آقا رضا 1103 می شد که جمع آن نیز می شود 5  و امضای او شده است.
وی در مورد بررسی سبک شناسی رضا عباسی گفت: مولفه دگرگونی و نوشدگی جریان نقاشی ایران در دوران شاه عباس اول توسط رضا عباسی ابداع می گردد و شامل خلاقیت در مضامین اجتماعی و مردمی، خلاقیت در ابتکارات در کمیت و کیفیت کاربرد خطوط در نقاشی و طراحی، خلاقیت در رنگ، ابداع نوعی پیکره نگاری، تعلیق عناصر، عناصر او سبکی دارند و توازن بین صورت و معنا ایجاد می کند، نوعی رقم زنی و تاریخ نگاری است. گزارش دادن در نقاشی را رضا عباسی بوجود می آورد. به همین دلیل او را مبتکر، خلاق، سنت شکن، نوآور، پایه گذار مکتب اصفهان، یگانه دوران و بدایع نگار خوانده اند.
استاد برجسته پژوهش هنر ادامه داد: سادگی از نشانه های کار اوست. او اهل تصوف و درویش مسلک است. هنگامی که رضا عباسی به دربار می آید، صادقی بیگ 56 ساله است و رییس کتابخانه دربار است و تحت تاثیر رضا عباسی سبک خود را تغییر می دهد. توازن در فرم و محتوا از خصوصیات کار اوست. او به دنبال متوازن کردن عالم معنا با عالم ماده و واقعی است، نتیجه این تلاش علی رغم واقعی بودن همواره فرا واقعی است.
12106/135/10