سميرم شهری به بلندای تاریخ

به گزارش خبرنگار ایمنا از سمیرم، در نزديكي درياچه و سد حنا در شرق سميرم قلعه سنگي معروف به "قلعه مختار" يا "دژ بهمن" از آثار دوره ساسانيان وجود دارد که در آن يك آتشدان متعلق به اين دوران در به دست آمده است.
پنج عدد ميل سنگي در اطراف شهر سميرم وجود دارد كه مربوط به آتشكده هاي ساسانيان بوده و نشان مي دهد كه سميرم در زمان ساسانيان نيز در حد يك شهر بزرگ وسعت و جمعيت داشته است.
پس از دوره ساسانيان تا چندين قرن از وضعيت و تاريخ سميرم آثار و اسنادي در دست نيست اما آنچه از گزارش هاي تاريخي بر مي آيد در دوره ديلميان، سميرم داراي دژي محكم و استوار بوده است.
اين منطقه در دوره سلجوقيــان نيز شهري نسبتا بزرگ بوده و قلعه اي استوار داشته است، و مهريه "گوهر خاتون"، همسر "محمدبن ملك شاه سلجوقي" بوده است.
از طرفي وزير "سلطان محمود سلجوقي" نيز فردي از اهالي سميرم به نام "كمال الدين علي سميرم" بوده است به همين دليل اين شهر در دوره سلجوقيان مورد توجه قرار گرفته و آباد شده.
سميرم در دوره سلجوقيان نقش مهمي در اركان مديريتي اين سلسله ايفا كرده است چنانچه غير از كمال الدين علي، وزيران حكومتي ديگري نيز در اين دوره از اين شهر بوده اند.
سميرم در دوره صفويه و پس از آنكه پايتخت از قزوين به اصفهان انتقال يافت، دوره ديگري را تجربه كرد زيرا به شهر اصفهان نزديك بود و آب و هواي معتدلش مورد پسند پادشاهان آن عصر بود.
در اين دوره آسياب هاي "برزك" براي روغن گيري در سميرم تاسيس شد كه در آنها روغن برزك جهت سوخت چراغ هاي دربار به پايتخت فرستاده مي شد.
سميرم از جايگاه ويژه اي در كشاورزي برخوردار است و اين منطقه حدود ۱۲ درصد اراضي و ۵۲ درصد كشاورزي اين استان را به خود اختصاص داده به همين دليل اساس اقتصاد سميرم بر پايه كشاورزي است.
مهمترين محصول كشاورزي اين منطقه "سيب درختي" است و محصولات ديگري همچون گردو، بادام، يونجه، چغندرقند، گندم، جو و حبوبات در اين منطقه توليد مي شود.
آب كشــاورزي اين منـاطق از رودخـانه ها و چشمه سارهاي اطراف و قنات هاي منطقه تامين مي شود و سالانه ۷۲ تن عسل طبيعي در دامنه هاي زاگرس و دنا و ديگر نقاط اين شهرستان توليد مي شود.
از مهمترین آثار تاریخی سمیرم می توان به قلعه مختارخان (يا دژبهمن قلعه سنگي)، ميل هاي سنگي اطراف شهر سميرم، تپه هاي تاريخي(تل وزيري و تل شاهي)در شهر کمه، قبرستان و سنگ قبرهايي از اوايل عهد اسلام و دو ميل سنگي در تنگه جلو (تنگ شهيد )، تل اژدردر روستاي پادناي اوليا، مسجد جامع قلعه، کتيبه هاي ناخوانا در( غار اشکفت دراز )، امامزاده سلطان ابراهيم، حمام و مسجد خانعلي در سميرم،‌ قلعه مهد علي جنگي و ده‌ها قلعه ديگر و همچنین از مفاخر و مشاهیر سمیرم اشاره کرد.
كمال الدين علي سميرمي
كمال الدين علي سميرمي از مردم سميرم اصفهان بود پدرش شغل زراعت داشت و چون سميرم تيول گهرخاتون زوجه سلطان محمد بن ملك‌شاه بود و پدر كمال الدين بر زراعت املاك خاصه او مي پرداخت كمال الدين غالبا براي ترتيب كارهاي پدر پيش وزير گهر خاتون يعني امير محمد عميد طغرايي رفت و آمد مي كرد. 
محمد عميد طغرايي او را به عنايت خود در اداره املاك شخصي خود اختيار کرد و چون او را لايق و كافي ديد محرم اسرار و معتمد خويش قرار داد.
او يكي از معروف‌ترين و برجسته ترين سياستمداران دوره سلاجقه بزرگ است . عقل، كياست و درايت او مورد تأیيد بسياري از مورخان و عالمان و آشنايان به رجال قرار گرفته است. 
وي در سمير م باني آثار و اماكن عمومي شده كه حمام، آسياب و مسجد خانعلي در قلب شهر سميرم منتسب به نام آن وزير باقي مانده اند.
امروزه بقاياي آسياب و آب محركه آن براي هر بيننده اي جذاب و خيره كننده است. اگر چه حمام به دليل استفاده همه روزه (عصر حاضر) سيماي تاريخي خويش را كم و بيش از دست داده ولي در درون حمام هنوز آثار قدمت چند ساله مشهود است. 
مسجد خانعلي نيز متأسفانه سبك معماري خويش را از دست داده و تقريبأ به شكل مسجد امروزي تغيير سيما داده است و تنها ستوني چوبي در كنار مسجد يافت مي شود كه شرايط جوي نيز تأثيرات مخربي بر آن نهاده است. اما براي هر آشناي به فرهنگ و تاريخ ايران اين سه اثر مملو از حيات پر تلاطم زمان است، حياتي كه به مانند چشمه جوشان زندگي اميد به آينده با اتكاء به ميراث غني گذشته را به ارمغان مي آورد.
ثاقب
ميرزا اسماعيل خان ثاقب فرزند شهاب سميرمي از بلوك سميرم است او يكي از شاعران تواناي دوره قاجار بود در المآثر و الآثر آمده است اسلافش همه از افاضل بودند و برخي به منصب قضاي عسكر نايل آمدند عده اي معتقدند قاضي عسكر فتحعلي شاه قاجار بوده است از كبراء شعرا بود و در سال ۱۲۸۵ قمري متولد شد او از اعضاي موثر انجمن ادبي ابوالفقر بشمار مي رفته است صاحب عنوان از شعرا و اساتيد فن ادب اصفهان بوده و در عموم انجمن هاي ادبي حاضر شده و در انجمن ادبي شيدا از اساتيد مسلم بشمار مي رفت در فرهنگ سخنوران دكتر خيامپور و تذكره مصلح الدين مهدوي با لقب تاج الشعرا ميرزا اسماعيل فرزند شهاب لاري سميرمي معرفي شده و نمونه هايي از اشعارش آوده شد. در بيست و نهم محرم سال ۱۳۶۵ (عده اي معتقدند در سال ۱۳۶۰)قمري وفات يافت و در يكي از اتاق‌هاي تكيه تويسركاني مدفون گرديد.
طغرل
او ميرزا محمد بن ميرزا محمود بن ملامحمدبن ملا ملك احمد مي باشد ميزا محمود پدرانش از علماء و افاضل و برخي به منصب قضاوت عسكر نايل بوده اند. طغرل از اهل قريه سميرم عليا و از جمله شعراي اصفهان بود كه در نامه سخنوران آمده در اصفهان متولد شده در شاعري ابتدا شهاب و بعد طغرل تخلص مي نمود در روز دوشنبه 13 ماه رجب سنه ۱۳۳۲ قمري در سفر خراسان در سمنان وفات يافت و جنازه اش بوسيله ميرزا مرتضي قلي خان نايب السلطنه به مشهد حمل و در پاي پنجره فولاد دفن گرديد.
حبيب الله فضائلي
فضائلي يكي از بر جسته ترين خطاطان معاصر استان اصفهان محسوب شده كه به موازات اين هنر تأليفاتي از خود به جا نهاده است. در مقدمه كتاب "مرد آفرين روزگار" كه اثر خود وي مي باشد شرحي بر زندگي اين هنرمند آمده است.
حبيب الله فضائلي متولد ۱۳۰۱ شمسي در سميرم، مقيم اصفهان عمر خود را در راه كسب علم اعم از ديني متداول و تحصيلات جديد در رشته ادبيات فارسي و در راه خوشنويسي و تحقيقات صرف کرده است.
مدت 30 سال در دبيرستان هاي اصفهان به تدريس و تعليم اشتغال داشت و در سال ۱۳۵۸ بازنشسته شد. وی هيچ گاه از شور و شوق در راه تعليم و تأليف و نوشتن بازننشسته و پس از بازنشستگي در انجمن خوشنويسان اصفهان با سِمت سرپرستي مشغول آموزش و تعليم هنرجويان ادامه داد و در سال ۱۳۷۷ بعد از سالها تلاش در گذشت. 
وي آثار متعددي را خلق کرده است كه بعضي از آنها عبارتند از كتاب اطلس خط و تعليم خط كه در واقع داير‏‎ه المعارفي در اين هنر اصيل مي باشد و كتاب هاي اصحاب رس و آيه نور و بوستان هنرخط و غيره، ولي كتاب قرآن كريم وی كه در طي سه سال انجام گرفته چشمگير است.
حاج ميرزا ابوا لقاسم طبيب
بدون شك مفاخر، اُدَبا و انديشمندان سميرمي كه در گوشه كنار ايران خوش درخشيدند و در راه اعتلاي فرهنگ و هنر اين كشور در طول تاريخ نقش آفريدند منحصر به افراد ذكر شده نمي باشد، چنان كه نقل است حاج ميرزا ابوالقاسم طبيب كه يكي از حاذق ترين پزشكان عصر ناصري در اصفهان بود، نيز بر خاسته از اين شهر است.
شهاب
شهاب از شاعران و غزل سرايان دوره محمد شاه قاجار است كه به واسطه تسلط وي بر اشعار موزون به لقب تاج الشعرا نائل آمد.
اسم شريفش ميرزا نصرا لله ولد ملاعلي محمد ابن ملاملك احمدبن حاجي عسگر اجداد وي در قريه سميرم من بلوكات دارالسلطنه اصفهان توطن بود و بر مسند قضاوت تمكِن و مشاراليه از آغاز سن برحسب حدس مباحث به نظم اشعار راغب شد./2