زورخانه، محلی است که در آن ورزش باستانی و کشتی پهلوانی انجام می‌شود که در میان آن گودی بزرگی قرار دارد که ورزشکاران در آن به ورزش می‌پردازند. درب ورودی زورخانه‌ها را کوچک قرار می‌دادند تا پهلوان‌ها زمانی که بخواهند وارد شوند قامت خود را خم کنند. تا فرهنگ تواضع و فروتنی را بلد باشند.
زورخانه‌ها با اشعار فردوسی و با نوای ایرانی ادغام شده است تا غرور و فرهنگ ایران باستانی در آن حفظ شود. گود، محل انجام ورزش زورخانه‌ای در داخل زورخانه است که سطح آن پایین‌تر از کف سالن اصلی است و از جایگاه بالا و مقدس برخوردار است.
ورزش باستانی در بین ورزشکاران به احترام و ادب معروف است. آداب و سنت ورزش زورخانه‌ای، با تحسین و پیروی از پهلوانان و دلاوران افسانه‌ای دوره باستانی و امام اول شیعیان، جوانمردان، خُلق و خوی مردانگی و جوانمردی گره خورده است و این ویژگی‌ها را مرشد در قالب شعرها و داستان‌هایی به صورت آهنگین و همراه با ضرب زورخانه می‌خواند. شیعیان معتقدند که زورخانه، مسجد دوم شیعیان است. در زورخانه تمام حرکات با اجازه از سادات و پیشکسوتان زورخانه که به «رخصت گرفتن» معروف است، انجام می‌شود.
نظر شما